สุจิตต์ วงษ์เทศ : ทศกัณฐ์ รามเกียรติ์ วัฒนธรรมร่วม ไม่มีใครผูกขาดเป็นเจ้าของพวกเดียว ลังกายกย่องยักษ์เป็นบรรพชน เคยมีศาลทศกัณฐ์ แต่ปลดเปลี่ยนเป็นพิเภก

“เที่ยวไทยมีเฮ” สังคมไทยควรสนับสนุนให้มีรายอื่นทำอีกในลักษณะเดียวกันนี้ เช่น “เที่ยวไทยได้ฮา” โดยไม่กีดกัน, ปิดกั้น, กลั่นแกล้ง ฯลฯ ด้วยข้ออ้างพ้นยุคสมัยว่าเป็นวัฒนธรรมหลวง

ทศกัณฐ์ถูกสร้างเป็นศัตรูพระราม แล้วเป็นตัวผู้ร้ายในรามเกียรติ์ ซึ่งเป็นวัฒนธรรมร่วมของอุษาคเนย์ในอาเซียน ที่รับจากต้นตำรับ คือ อินเดีย

ไม่มีใครเป็นเจ้าของกลุ่มเดียว แต่เป็นของอาเซียนโดยรวม

ดังนั้น กระทรวงวัฒนธรรม (วธ.) จึงไม่ใช่เจ้าของผู้ผูกขาดทศกัณฐ์ รามเกียรติ์ รวมทั้งไม่ใช่เจ้าของวัฒนธรรมในไทย

 

Advertisement

เลิกผูกขาดความถูกต้อง

วธ. (และ/หรือหน่วยงานในสังกัด) มีภาระหน้าที่รักษาสืบทอดจารีตขนบดั้งเดิมของโขนละคร ซึ่งทำอยู่แล้ว ส่วนทำได้ระดับไหนต้องให้สังคมพิจารณา

อนุรักษ์ คือเก็บรักษาโดยสืบทอดการละเล่นตามแบบแผนไว้เป็นหลักฐาน แล้วแบ่งปันเผยแพร่สู่สาธารณะ ให้ประชาชนเลือกเสพสมและเลือกสร้างสรรค์ไปใช้งานตามอัธยาศัย โดยไม่กีดกันการเข้าถึงของคนทั่วไป ขณะเดียวกันก็เปิดพื้นที่ทักท้วงถกเถียงอย่างเสรี

แต่ไม่ควรผูกขาดความถูกต้องไว้ที่กลุ่มตนพวกเดียว เพราะกลุ่มอื่นๆ ก็มีความถูกต้องของกลุ่มนั้นๆ ด้วย ซึ่งตรงกันบ้าง ต่างกันก็มีไม่น้อย

ดูตัวอย่างจากประวัติศาสตร์พัฒนาการของโขนละครกับดนตรีไทย จะเห็นว่าความถูกต้องต่างกันเหมือนฟ้ากับเหว

วธ. คลั่งอินเดีย ก็ให้โขนละครดนตรีไทยทุกอย่างมีกำเนิดจากอินเดีย

แต่ข้อมูลจากฝ่ายตรงข้ามทางการ พบว่าในอินเดียไม่มีฟ้อนยืดกับยุบ ไม่มีตั้งเหลี่ยมอย่างท่ากบ ไม่มีระนาดฆ้องวงกลองทัด มีหลักฐานประวัติศาสตร์โบราณคดียืนยันว่าโขนละครดนตรีปี่พาทย์ มีวัฒนธรรมดั้งเดิมของพื้นเมืองเป็นรากฐานอยู่ก่อนแล้ว ภายหลังรับอินเดียมาประสมประสานเพิ่มบางอย่างเท่านั้น ไม่ใช่ทั้งหมด

 

วัฒนธรรมหลวง วัฒนธรรมราษฎร์ อยู่ร่วมกัน

วัฒนธรรมหลวงอยู่ในเมือง วัฒนธรรมราษฎร์อยู่ทั้งในเมืองและไม่ในเมือง แลกเปลี่ยนเวียนกันมาหลายพันปี หลวงรับราษฎร์ไปพัฒนา แล้วส่งต่อให้ราษฎร์อีกทีหนึ่ง

วธ. และเครือข่ายไม่ควรยกวัฒนธรรมหลวงข่มเหงวัฒนธรรมราษฎร์

โขน มีกำเนิดในวัฒนธรรมหลวงก็จริง แต่ลดความศักดิ์สิทธิ์ลงตั้งแต่แผ่นดินพระนารยณ์ จัดโขนเล่นรับราชทูตจากฝรั่งเศส มีในบันทึกลาลูแบร์

ผู้มีอำนาจในนาฏศิลป์ กรมศิลปากร เคยต่อต้านความเปลี่ยนแปลง ห้ามโขนละครเล่นในโรงแรมและภัตตาคาร ทำให้ศิลปินโขนละครต้องทนทุกข์ทรมานอดอยากปากแห้ง เพราะเงินเดือนน้อย

หลัง พ.ศ. 2500 เมื่อจอมพล สฤษดิ์ ธนะรัชต์ สถาปนาอำนาจปฏิวัติ แล้วตั้ง ททท. ให้โขนเริ่มเข้าไปเล่นรับนักท่องเที่ยวในโรงแรมและภัตตาคาร ทศกัณฐ์, พระราม, พระลักษมณ์, หนุมาน, สีดา ฯลฯ กลายเป็นพนักงาน ททท. ตั้งแต่ยุคนั้น สร้างอาชีพมีรายได้ให้คนเรียนจบนาฏศิลป์จำนวนมากพ้นสภาพอดอยากปากแห้ง

 

ทศกัณฐ์ ผีบรรพชนในลังกา

ชาวศรีลังกายกย่องทศกัณฐ์เป็นบรรพชน แต่ก่อนมีศาลทศกัณฐ์อยู่ทั่วไปให้เซ่นวักตั๊กแตน

สมัยหลังชาวศรีลังกาปลดทศกัณฐ์ แล้วยกพิเภกขึ้นเป็นบรรพชนแทน เพราะถูกครอบงำให้กล่าวโทษตามเรื่องรามเกียรติ์ว่าทศกัณฐ์ประพฤติไม่ดี ที่ไปลักนางสีดามาจากพระราม แล้วเกิดสงครามหนุมานเผากรุงลงกา

20 ปีกว่ามาแล้ว ท่านประธานมติชน ขรรค์ชัย บุนปาน สนับสนุนทุนเดินทางให้         ไมเคิล ไรท หรือ อ. ไมค์ พานักวิชาการกรมศิลปากรไปศึกษาประวัติศาสตร์และศิลปกรรมที่ศรีลังกา (ก่อนหน้านั้นข้าราชการผู้น้อยทางโบราณคดีและช่างศิลปกรรมในกรมศิลปากรไม่เคยได้รับสนับสนุนเดินทางไปศึกษาดูงานลังกา) โดยให้ผมเป็นผู้ติดตามไปด้วย

อ. ไมค์ พาไปวัดกัลยาณี มีศาลพิเภก เป็นศาลผีบรรพชน เดิมเป็นศาลทศกัณฐ์ แต่ต่อมาถูกปลดเพราะประพฤติไม่ดีตามเรื่องรามเกียรติ์ เลยยกพิเภกเข้าสิงสถิตอยู่ในศาลแทน

แต่ระหว่างทางในชนบทบางแห่ง นอกกรุงโคลัมโบไปไกลๆ ชาวบ้านยังมีศาลทศกัณฐ์เป็นผีบรรพชน ยังไม่ปลดตามในเมือง

 

ทศกัณฐ์กับพระราม

ระหว่างอยู่ศรีลังกา ผมมีข้อข้องใจสงสัยหลายเรื่อง ต้องคอยพูดคุยซักถาม อ. ไมค์ (ที่เคยอยู่ศรีลังกานานหลายปีก่อนไปอยู่กรุงเทพฯ) โดยเฉพาะอย่างยิ่งกรณีความเกี่ยวดองระหว่างทศกัณฐ์กับพระราม

ต่อไปนี้จะทบทวนตามความทรงจำกระท่อนกระแท่นเมื่อ 20 กว่าปีมาแล้ว

“ทศกัณฐ์พูดภาษาอะไร?” ผมถาม อ. ไมค์

“ภาษาสิงหล” อ. ไมค์ ตอบ

“ภาษาสิงหลอยู่ในตระกูลอะไร?” ผมถามอีก

“ตระกูลอินโด-ยุโรป” อ. ไมค์ ตอบ

“พระรามเป็นพวกอารยัน พูดภาษาตระกูลอะไร?” ผมถามอีก

“ตระกูลอินโด-ยุโรป” อ. ไมค์ บอกอีก

“อ้าว ถ้าอย่างนี้ทศกัณฐ์กับพระราม เป็นพวกพูดตระกูลภาษาเดียวกันซีวะ” ผมพูดเชิงถาม แต่ไม่ต้องการคำตอบ “ที่แท้ก็พวกเดียวกัน แล้วแย่งกันคุมเส้นทางการค้าทางทะเลสมุทรไปจีนโดยผ่านอุษาคเนย์ มีพยานเป็นนิทานและซากหินโสโครกเรียกถนนพระรามจากภาคใต้สุดของชมพูทวีปไปเชื่อมภาคเหนือของลังกาทวีป แต่ทศกัณฐ์แพ้ แล้วพระรามเป็นฝ่ายเขียนรามายณะ เลยให้ทศกัณฐ์เป็นตัวโกง ถ้าทศกัณฐ์ชนะคงน่าดูกว่านี้ ไม่รู้ว่าพระรามจะโดนดีอีท่าไหน”

ร่องรอยความสัมพันธ์ดูจากวัฒนธรรม จะเห็นความเกี่ยวดองโดยสังเขปเท่าที่นึกออกดังนี้

  1. 1. ตำนานมหาวงศ์ของลังกาบอกว่าบรรพชนลังกาลงเรือล่องเลียบชายฝั่งมหาสมุทรมาจากทางทิศเหนือตรงกับบริเวณวัฒนธรรมลุ่มน้ำสินธุ
  2. 2. ระบบชลประทานของศรีลังกาเก่าแก่และมีเทคโนโลยีสูงมาก ตกทอดจากอารยธรรมลุ่มน้ำสินธุ ซึ่งเกี่ยวข้องกับอารยัน
  3. 3. ทศกัณฐ์ กับ พระราม พูดตระกูลภาษาอารยันเดียวกัน คือ อินโด-ยุโรป
  4. 4. นางสีดา เป็นลูกสาวทศกัณฐ์ แต่เป็นเมียพระราม

นี่เป็นแค่ความทรงจำเก่าๆ ของผมคนเดียว ควรมีแนวคิดอื่นๆ มากกว่านี้ ดีกว่านี้ โดยไม่กีดกันและกลั่นแกล้งเหมือนที่ทำกับทศกัณฐ์เที่ยวไทยมีเฮ

 

 

 

 

QR Code
เกาะติดทุกสถานการณ์จาก Line@matichon ได้ที่นี่
Line Image