บทนำ : เมื่อ 8 ปีก่อน
วันที่ 2 ก.พ.2565 เป็นวันครบรอบ 8 ปี ของการล้มเลือกตั้งทั่วไป เมื่อ 2 ก.พ.2557 การเลือกตั้งเกิดขึ้นหลังจากรัฐบาลพรรคเพื่อไทยผลักดันร่าง พ.ร.บ.นิรโทษกรรม และถูกต่อต้านอย่างหนัก มีการจัดตั้ง กปปส.ขึ้นมาจัดการชุมนุม โดยได้รับการสนับสนุนจากบางพรรคการเมือง หน่วยราชการ รัฐวิสาหกิจ มหาวิทยาลัยชั้นนำบางแห่ง ฯลฯ รัฐบาลที่ยุบสภาในวันที่ 9 ธ.ค.2556 และกำหนดวันเลือกตั้ง กลุ่มผู้ชุมนุมได้ขัดขวางการเลือกตั้ง อาทิ การนำหีบเลือกตั้งไปทิ้ง ขัดขวางการรับสมัคร การเลือกตั้งล่วงหน้า และการใช้สิทธิในวันเลือกตั้ง มีประชาชนที่ต้องการใช้สิทธิถูกสกัดและทำร้ายร่างกาย โดยพรรคประชาธิปัตย์ประกาศคว่ำบาตรการเลือกตั้ง
ผู้ชุมนุมประกาศว่าต้องการปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง และปฏิบัติการขัดขวางต่อต้าน ทำให้ผู้มีสิทธิไม่สามารถไปลงคะแนนในหลายพื้นที่ของ กทม.และบางจังหวัด ส่งผลให้คณะกรรมการการเลือกตั้งไม่สามารถประกาศผลการเลือกตั้งอย่างเป็นทางการในวันที่ 2 ก.พ. อย่างไรก็ตาม ในหลายจังหวัดโดยเฉพาะภาคกลาง ตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคเหนือ กกต.ได้เปิดเผยจำนวนผู้มาใช้สิทธิเลือกตั้งทั้งประเทศคิดเป็นร้อยละ 45.84 ต่อมา วันที่ 21 มี.ค.2557 ศาลรัฐธรรมนูญวินิจฉัยว่า พระราชกฤษฎีกายุบสภาผู้แทนราษฎรที่กำหนดให้เลือกตั้งครั้งนี้ไม่ชอบด้วยรัฐธรรมนูญ เพราะไม่สามารถเลือกตั้งให้แล้วเสร็จทั่วประเทศได้ภายในวันเดียวตามรัฐธรรมนูญ มาตรา 108 วรรคสอง และเมื่อพระราชกฤษฎีกาในส่วนที่เกี่ยวกับการเลือกตั้งไม่ชอบด้วยรัฐธรรมนูญ การเลือกตั้งนี้จึงไม่ชอบด้วยรัฐธรรมนูญไปด้วย
นับเป็นเหตุการณ์สำคัญครั้งหนึ่งของการเมืองประเทศไทย หลังจากนั้นเกิดการรัฐประหาร 22 พ.ค.2557 ตามมาด้วยการยกเลิกรัฐสภา ยกเลิกรัฐธรรมนูญ แล้วยกร่างรัฐธรรมนูญใหม่ คณะทหารที่ยึดอำนาจตัดสินใจอยู่ในอำนาจยาวนานกว่าคณะรัฐประหารที่เคยเกิดขึ้น ใช้เวลายกร่างรัฐธรรมนูญ 2 ฉบับ โดยถูกตีตกไปโดยสภาแต่งตั้ง 1 ฉบับ อีกฉบับผ่านการประชามติที่มีข้อจำกัดหลายประการ ก่อนจะให้มีการเลือกตั้งทั่วไปในปี 2562 ภายใต้รัฐธรรมนูญที่มีบทเฉพาะกาลให้ ส.ว. 250 คน มีส่วนในการลงมติรับรองผู้ที่จะเป็นนายกรัฐมนตรี การล้มเลือกตั้ง 2 ก.พ.2557 เป็นอีกที่มาของวิกฤตการเมืองที่รุมเร้าประเทศไทยมาอย่างยาวนาน
