| ที่มา | มติชนรายวัน |
|---|---|
| ผู้เขียน | คอลัมน์หน้า 3 มติชน |
| เผยแพร่ |
ทั้งๆ ที่มีการเอ่ยอ้างถึงคำว่า “รีเซต” ความรู้สึกร่วมอย่างสำคัญล้วนมองไปถึงการ “เซตซีโร่” ต่อพรรคการเมือง
ไม่ว่าจะดังจาก “สนช.” ไม่ว่าจะขานรับจาก “สปท.”
แต่เอาเข้าจริงๆ เมื่อภาระหน้าที่ในการจัดทำร่างกฎหมายประกอบรัฐธรรมนูญหรือ “กฎหมายลูก” อยู่บนบ่าของคณะกรรมการร่างรัฐธรรมนูญ (กรธ.)
กลายเป็นว่า “องค์กรอิสระ” กลับถูก “จัดหนัก”
แม้จะไม่มี “ปฏิกิริยา” อะไรปรากฏจากตุลาการศาลรัฐธรรมนูญ หรือคณะกรรมการ ป.ป.ช. หรือแม้กระทั่งคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ
แต่เสียงเอะอะกลับดังมาจาก “กกต.”
ทั้งๆ ที่ นายประวิช รัตนเพียร เองก็ดูเหมือนจะเป็นเป้าหมาย 1 ที่จะต้องพิษจากกติกาใหม่อันนำไปสู่การ “เซตซีโร่”
แต่คนกลับเห็น “อาการ” ของ นายสมชัย ศรีสุทธิยากร มากกว่า
การสาดน้ำร้อน สาดน้ำเย็นเข้าใส่คณะกรรมการร่างรัฐธรรมนูญ (กรธ.) เป็นเรื่องที่เข้าใจได้ แต่แปลกใจทำไม นายมีชัย ฤชุพันธุ์ ไม่วางเฉย
แสดงว่า “น้ำ” ที่สาดซัดเข้าใส่มี “ฤทธิ์”
ความจริง เป้าหมายของ “กฎหมายลูก” ที่เน้นเนื้อๆ ไปยังคณะกรรมการการเลือกตั้ง (กกต.) ตรงกับอารมณ์และความรู้สึกในทางสังคม
เพราะ “บทบาท” ของ “กกต.” มันฟ้อง
กกต.ชุดนี้มาพร้อมกับการเคลื่อนไหวของ “กปปส.” อยู่ในบรรยากาศ “ชัตดาวน์” กรุงเทพมหานคร
เดือนกุมภาพันธ์ 2557 มี “การเลือกตั้ง”
บทบาทของ “กปปส.” เด่นชัดอย่างยิ่ง ไม่เพียงแต่จะ “ชัตดาวน์” กรุงเทพมหานคร หากแต่ต้องการ “ชัตดาวน์” การเลือกตั้ง
“กกต.” ก็แสดงลีลาในแบบ “หอเอน”
ไม่เพียงแต่กรรมการ กกต.ระดับจังหวัดในหลายหน่วยเลือกตั้งจะร้องเพลงเดียวกันกับ “กปปส.” หากแต่ความโน้มเอียงของ กกต.ก็โน้มไปในทิศทางนั้น
แต่ที่โดดเด่นอย่างมาก คือ นายสมชัย ศรีสุทธิยากร
บรรดาพวกเป่านกหวีดแห่ง “กปปส.” อาจชอบ บรรดาพรรคประชาธิปัตย์ที่แนบแน่นอยู่กับ “กปปส.” อาจชอบ
แต่คนที่ต้องการ “เลือกตั้ง” ไม่ชอบอย่างแน่นอน
กระแสเรียกร้องให้ “เซตซีโร่” ต่อองค์กรอิสระ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อคณะกรรมการการเลือกตั้งจึงดังขึ้นอย่างสม่ำเสมอ
ตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ กระทั่งเดือนพฤษภาคม 2557
เสียงเรียกร้องยังคงแสดงตัวอยู่ตลอดเวลา และกระหึ่มขึ้นอย่างคึกคักเมื่อมี “ข้อเสนอ” ปรากฏขึ้นภายในคณะกรรมการร่างรัฐธรรมนูญ (กรธ.)
เห็นชอบด้วยให้มี “การปรับเปลี่ยน”
และแสงแห่งสปอตไลต์ก็ฉายจับไปยังเงาร่างของ นายสมชัย ศรีสุทธิยากร โดยอัตโนมัติ และอย่างมีลักษณะ “สมารมณ์”
“อาการ” ของ นายสมชัย ศรีสุทธิยากร จึงมิได้แปลก
เป็น “อาการ” ที่สามารถจับได้ตั้งแต่ครั้งยังทำงานอยู่กับ พล.อ.สายหยุด เกิดผล ใน “องค์กรกลาง”
ต่อเนื่องมากระทั่งเป็น “กกต.”
ถือได้ว่าเป็น “อัตลักษณ์” ของ “เอกบุรุษ”
ถามว่านอกเหนือจากเสียงปกป้องจาก กปปส.และจากพรรคประชาธิปัตย์แล้ว มีจากที่อื่นบ้างหรือไม่
ยากที่จะได้ยินเสียงปกป้องจาก “พรรคเพื่อไทย” ยากที่จะได้ยินเสียงปกป้องจาก “คนเสื้อแดง” แม้กระทั่งภายในคณะกรรมการการเลือกตั้ง (กกต.) ด้วยกันเองก็เงียบสงบ
เป็น “กรรม” อันเป็นผลงาน “ส่วนตัว”
ส่วนตัวที่สะสมมาอย่างต่อเนื่องของนายสมชัย ศรีสุทธิยากร เน็ต-เน็ต
