| ที่มา | มติชนรายวัน |
|---|---|
| ผู้เขียน | สถานีคิดเลขที่ 12 |
เรื่องฮือฮาน่าทึ่งในวงการวิทยาศาสตร์โลกแถลงขึ้นเมื่อสัปดาห์ก่อนที่กรุงวอชิงตัน สหรัฐอเมริกา ว่าคณะนักวิทยาศาสตร์นานาชาติร่วมกันพิสูจน์ยืนยันทฤษฎีคลื่นความโน้มถ่วง หรือ Gravitational Waves ซึ่งอัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ นักฟิสิกส์ทฤษฎียอดอัจฉริยะเขียนไว้เมื่อ 100 ปีก่อน
เรื่องนี้คนทั่วไปที่ไม่ใช่นักวิทยาศาสตร์ก็ตื่นเต้นไปด้วย โดยเฉพาะประเด็นที่ว่าคุณไอน์สไตน์คาดคะเนหรือหยั่งรู้ทฤษฎีนี้ได้ตั้งแต่เมื่อ 100 ปีที่แล้ว
ตามประวัติอัจฉริยะของนักฟิสิกส์ท่านนี้ แกไม่ได้มีพลังวิเศษใดๆ ทั้งหมดนั้นมาจากการคิด
เพียงแต่ว่าการคิดและจินตนาการของแกนั้นอาศัยหลักเหตุและผลทางวิทยาศาสตร์ ไม่ใช่มโนแบบคิดเองเออเอง
เรื่องที่น่าทึ่งจากข่าวนี้ไม่ได้มีเฉพาะไอน์สไตน์เท่านั้น แต่ต้องให้เครดิตแก่นักวิทยาศาสตร์ยุคปัจจุบันด้วย เพราะการหาหลักฐานมายืนยันคลื่นความโน้มถ่วงนั้นยากมาก ถ้าไม่ยากคงไม่ต้องใช้เวลานานถึงร้อยปีจึงสำเร็จ
นักวิทยาศาสตร์ที่อยู่ในโครงการความร่วมมือวิทยาศาสตร์ไลโก (LIGO) ค้นพบจากปรากฏการณ์วาร์ปหรือการบิดโค้งของกาล-อวกาศ ซึ่งเกิดขึ้นจากคลื่นความโน้มถ่วง เป็นหลักฐานในการพิสูจน์ครั้งนี้
ปรากฏการณ์นั้นมาจากการชนและหลอมรวมกันของหลุมดำ 2 หลุม จึงมีพลังรุนแรงมหาศาลเกิดการกระเพื่อมของกาล-อวกาศไปในจักรวาล จนนักวิทยาศาสตร์ใช้อุปกรณ์ตรวจจับคลื่นสัญญาณได้
นักวิทยาศาสตร์ต่างกล่าวว่า การค้นพบและการพิสูจน์เรื่องนี้จะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งในการศึกษาจักรวาลและดาราศาสตร์ รวมถึงทฤษฎีต่างๆ อีกมากมาย
ส่วนคนทั่วไปได้แง่คิดด้วยเช่นกัน อย่างน้อยคือการมุ่งมั่นพิสูจน์ฐานความรู้ความคิดที่จะเป็นประโยชน์ต่อสังคม รวมไปถึงเรื่องความนึกคิดของไอน์สไตน์
นอกเหนือจากเรื่องวิทยาศาสตร์ ไอน์สไตน์เป็นคนหนึ่งที่มีอุดมคติทางการเมืองว่า “ต้นแบบที่สมบูรณ์ทางการเมืองของผมคือประชาธิปไตย ขอให้ทุกคนเคารพกันในฐานะปัจเจกบุคคล ไม่ใช่ให้ใครขึ้นมาเป็นที่เลื่อมใสบูชาเหมือนเป็นเทพเจ้า”
นั่นคือการเคารพความเท่าเทียมกันของมนุษย์ และไม่ควรมีใครเป็นอภิสิทธิ์ชน
ไอน์สไตน์เป็นบุคคลที่มีชีวิตอยู่ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ดังนั้น แนวคิดทางการเมือง เศรษฐกิจและสังคมจึงตกผลึกมาจากประสบการณ์และสังเกตการณ์ความขัดแย้งในช่วงเวลานั้น
แนวคิดของไอน์สไตน์ในเรื่องประชาธิปไตยอาจไม่ได้โดดเด่นจนต้องมีผู้พิสูจน์อย่างเอาจริงเอาจังเหมือนทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์ แต่ช่วงร้อยปีมานี้ผู้คนในหลายๆ ประเทศพยายามจะเรียนรู้และพัฒนาระบอบประชาธิปไตยตามหลักการสากลอยู่เสมอ
ประเด็นเรื่องสิทธิมนุษยชน สิทธิสตรี สิทธิเพศทางเลือก สิทธิเด็ก สิทธิชนกลุ่มน้อย ฯลฯ ได้รับความสำคัญมากขึ้นเพื่อจะนำไปสู่ความเท่าเทียม
ถ้าเปรียบเทียบสถานการณ์วันนี้กับเมื่อ 100 ปีก่อน ความพยายามคุ้มครองและรณรงค์ความเท่าเทียมกันของมนุษย์มีมากขึ้น แม้ปัญหายังมีอยู่และซับซ้อนขึ้นด้วยเช่นกัน แต่อย่างน้อยก็เป็นหัวข้อที่ทุกคนต้องตระหนักและเรียนรู้
หากใครกดขี่และใช้แรงงานผู้ด้อยสถานะกว่าเยี่ยงทาส นั่นย่อมรู้แล้วว่ากำลังทำผิดกฎหมายร้ายแรง หรือหากใครช่วงชิงอำนาจและสิทธิของประชาชน ก็ต้องรู้เช่นกันว่ากำลังบั่นทอนประชาธิปไตย
ไม่ต้องรอให้ถึง 100 ปีจึงจะรู้ตัว
