| ที่มา | มติชนรายวัน |
|---|---|
| ผู้เขียน | คอลัมน์หน้า 3 มติชน |
| เผยแพร่ |
ไม่ว่าพรรคเพื่อไทย ไม่ว่าพรรคประชาธิปัตย์ ไม่ว่า นปช.ไม่ว่า กปปส. ต่างให้ความร่วมมือกับโครงการปรองดอง สมานฉันท์อย่างเต็มเปี่ยม
ประสานกับพรรคภูมิใจไทย ประสานกับพรรคชาติไทยพัฒนา
แต่ความรู้สึกของการปรองดองสมานฉันท์ ซึ่งเปิดตัวอย่างคึกคักใน “วันวาเลนไทน์” 14 กุมภาพันธ์ กลับแสดงเส้น “เคิร์ฟ” ต่ำลง ต่ำลง
ไม่แน่ว่าเมื่อลากไปถึง “สงกรานต์” จะเป็นอย่างไร
ทั้งๆ ที่ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ลงมาเล่นด้วยตนเอง ทั้งๆ ที่มอบหมายงานนี้ให้อยู่บนบ่าอันแข็งแกร่งของ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ
“ป๋าป้อม” ซึ่งมากด้วย “เครือข่าย”
ยิ่งกว่านั้นยังได้ “นักการตลาด” ระดับ ดร.สุวิทย์ เมษินทรีย์ ศิษย์เอก ฟิลิป คอตเลอร์ และ ดร.สมคิด จาตุศรีพิทักษ์ มาเป็นคนขับเคลื่อน
แล้วปรากฏการณ์ “ปลายแผ่ว” บังเกิดขึ้นได้อย่างไร
หากสรุปตามสำนวนของ “นักละคร” ไม่ว่าละครสมัยใหม่ ไม่ว่าละครชาตรี ก็ต้องยอมรับว่าสถานการณ์ปรองดองสมานฉันท์ ถูกแย่งซีนไป
1 เป็นการเบียดแทรกเข้ามาของ “ธรรมกาย”
พลันที่มีการตราคำสั่งหัวหน้า คสช.ฉบับที่ 5/2560 กลางดึกของคืนวันที่ 15 กุมภาพันธ์ “วาเลนไทน์” ก็กร่อยโดยอัตโนมัติ
ไม่เพียงแต่ “ดีเอสไอ” ในชุดดำ ไม่เพียงแต่ “ตำรวจ” ในชุดคอมแบต
หากแต่ยังมีทหารกรมทหารปืนใหญ่ที่ 1 มหาดเล็กรักษาพระองค์ แต่งชุดลายพรางเข้าประจำการรอบนอกครบครัน
พาดหัวข่าวไม่ใช่ “ปรองดอง” หากแต่เป็น “ธรรมกาย”
ยังไม่ทันที่ข่าว “ธรรมกาย” จะซาลงไป
ก็เกิดอีกสถานการณ์ 1 ซึ่งร้อนแรงไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน
นั่นก็คือ สถานการณ์ “ชินคอร์ป”
การซื้อ-ขายหุ้นชิน คอร์ปอเรชั่น ให้กับเทมาเส็กเมื่อต้นปี 2549 ได้หวนกลับมาเป็นข่าวอึกทึกอีกครั้งเมื่อมีมติที่จะเรียกเก็บภาษีเป็นจำนวนเงินไม่น่าจะต่ำกว่า 16,000 ล้านบาท
แม้ว่าจะเคยยึดทรัพย์ไปแล้ว 46,000 ล้านบาท
ยิ่งเมื่อ พล.ท.สรรเสริญ แก้วกำเนิด ออกมาระบุ “อภินิหาร” ในทางกฎหมายซึ่งมาจากสมองก้อนเบ้อเริ่มของ นายวิษณุ เครืองาม
ยิ่งสร้างความฮือฮาอย่างต่อเนื่อง
ส่งผลให้มือกฎหมายระดับดุษฎีบัณฑิตจากสหราชอาณาจักรอย่าง นายนพดล ปัทมะ ต้องออกมาแจกแจง
ตามมาด้วย นายพานทองแท้ ชินวัตร
ผลก็คือ ข่าวอันเกี่ยวกับ “ธรรมกาย” ตกอันดับไปซุ่มอยู่แถวตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทยประสานกับความพยายามไม่ให้ตกกระแสจาก “ตำรวจ”
ผลก็คือ ข่าวปรองดองสมานฉันท์ ยังอยู่ในฐานะ “รอง”
ยิ่งข่าวบุก “คลังแสง โกตี๋” ปรากฏขึ้น “ปรองดอง” ก็อาจจะ “มิดอิมซิม”
สถานการณ์ปรองดองสมานฉันท์ จึงขึ้นกับปัจจัยสำคัญที่ปรากฏขึ้น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องภาษีหุ้นชิน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องธรรมกาย
และรวมมายังเรื่องคลังแสง “โกตี๋”
เหมือนกับเป็นคนละเรื่อง เหมือนกับว่าแต่ละกระแสข่าวดำเนินไปอย่างเป็นเอกเทศ แต่ก็ไหลมารวมกัน
กลายเป็นคนละเรื่องเดียวกันในที่สุด
