เห็นภาพ พระเผด็จ ทัตตชีโว และคณะเดินทางไปยังสำนักอัยการ ศาลจังหวัดธัญบุรี
ตามมาด้วยการไปยังกองบังคับการการกระทำความผิดเกี่ยวกับทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม (ปทส.)
แล้ว “คิด” ยังไง
เพราะนี่คือ มาตรการ “รุก” อันเนื่องจากคำสั่งหัวหน้า คสช.ฉบับที่ 5/2560
ประสานเข้ากับ 1 ในจำนวน 300 กว่าคดี
สะท้อนให้เห็นว่ามาตรการ “ทางกฎหมาย” อันมาจากดีเอสไอ อันมาจากตำรวจเริ่มสำแดง “ฤทธานุภาพ”
จำเป็นต้องเดินขึ้น “ศาล” จำเป็นต้องเดินทางหา “ตำรวจ”
ขณะเดียวกัน ในอีกด้านก็เท่ากับว่ากระบวนการยุติธรรมยังสามารถ “เดินหน้า” ไปได้
“ธรรมกาย” มิได้ปฏิเสธ “อำนาจรัฐ”
การเคลื่อนไหวของ พระเผด็จ ทัตตชีโว ขึ้นอยู่ว่าจะมองมาจากมุมใด
“มุม” ที่มองกำหนด “ความคิด”
หากมองจากฝ่ายที่เห็นแต่ด้าน “รุก” ก็จะข้ามกระบวนท่าอันมาจากด้านที่ “รับ”
มองข้ามด้านที่เยือกเย็น ด้านที่สุขุม
ทั้งๆ ที่มิได้อยู่ในฐานภาพแห่ง พระราชภาวนาจารย์ กลายมาเป็น พระเผด็จ ทัตตชีโว
แล้ว “ท่าน” เป็นอย่างไร
ไม่ว่าจะมี พระไชยบูลย์ สุทธิผล หรือไม่ แต่ดูเหมือนว่าวัดพระธรรมกายก็ยังดำรงคงอยู่
เพราะยังมี พระเผด็จ ทัตตชีโว
มาตรการ “ปิดล้อม” กว่า 20 วันโดยรอบวัดและพื้นที่ตลาดกลาง คลองหลวง ถือว่าสาหัส
แต่เสียง “สวดมนต์” ก็มิได้ลดระดับ
ธงแห่ง “ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร” เคลื่อนจาก 30 ล้านจบ ทะยานไปยัง 40 ล้าน
ตรงนี้ต่างหากที่ “สำคัญ”
ตรงนี้ต่างหากที่ยืนยัน “บทบาท” และ “ความหมาย”
