| ที่มา | มติชนรายวัน |
|---|---|
| เผยแพร่ |
พลันที่เงาร่างแห่ง “บรรษัทน้ำมันแห่งชาติ” ปรากฏขึ้น สถานการณ์ระหว่าง ม.ร.ว.ปรีดิยาธร เทวกุล กับ น.ส.รสนา โตสิตระกูล ก็แปรเปลี่ยน
เข้าทำนอง นอน “เตียง” เดียวกัน “ฝัน” คนละเรื่อง
น่าสนใจก็ตรงที่ ฝันอันแตกต่างกันระหว่าง ม.ร.ว.ปรีดิยาธร เทวกุล กับ น.ส.รสนา โตสิตระกูล มีรากฐานมาจาก คสช.
คสช.ซึ่งเป็นเจ้าของ “เตียง”
ไม่เพียงแต่คนที่มีบทบาทเหมือนเป็น “กองหน้า” จะเป็นนายทหารระดับ “พล.อ.” ซึ่งมีสายสัมพันธ์แนบแน่นอยู่กับ คสช.เท่านั้น
หากที่สำคัญก็คือ บทบาทของ “รัฐบาล”
ไม่ว่าคณะกรรมาธิการ ไม่ว่า สนช. ล้วนออกมายืนยันตรงกันว่า เคยสอบถามไปแล้ว 2 ครั้งในเรื่อง “บรรษัทน้ำมันแห่งชาติ” แล้ว ครม.ตอบมาเหมือนกันทั้ง 2 ครั้ง คือ เห็นด้วย
จึงเป็นที่มาของการนำเอา มาตรา 10/1 สวมเข้าไปในร่าง พ.ร.บ.ปิโตรเลียมฉบับแก้ไขเพิ่มเติมและสงบนิ่งอยู่ใน สนช.
ชัด
ความชัดจาก คสช. ความชัดจากรัฐบาลผ่านมติของ ครม.เช่นนี้เอง ทำให้ ม.ร.ว.ปรีดิยาธร เทวกุล จำเป็นต้องออกโรง
ไม่ได้ออกโรงคนเดียวอย่างแน่นอน
อย่างน้อยการนำเอา นายคุรุจิต นาครทรรพ มาเป็น “แนวร่วม” สะท้อนว่า ภายในกระทรวงพลังงานคิดในเรื่องนี้อย่างไร เพราะ นายคุรุจิต นาครทรรพ คือ อดีตปลัดกระทรวง
ยิ่งกว่านั้น การอ้างอิงชื่อ นางอนิก อัมระนันทน์ ออกมา ก็เท่ากับเป็นการยืนยันว่า คนที่มีบทบาทอยู่ในบอร์ดพลังงานและเคยดำรงตำแหน่งเป็น รมว.พลังงานมาแล้ว คิดอย่างไรในเรื่อง “บรรษัทน้ำมันแห่งชาติ”
สะท้อนให้เห็นว่า “ฝัน” ของ ม.ร.ว.ปรีดิยาธร เทวกุล ต่างออกไป
1 ต่างจาก น.ส.รสนา โตสิตระกูล และกลุ่ม คปพ.อย่างแน่นอน ขณะเดียวกัน 1 ต่างจากมติของ ครม. ต่างจาก สนช.อย่างไม่ต้องสงสัย
บังเอิญว่าฝันของ ม.ร.ว.ปรีดิยาธร เทวกุล เป็นฝันร้าย
การปรากฏขึ้นของ “บรรษัทน้ำมันแห่งชาติ” โดยให้น้ำหนักไปยัง “กรมพลังงานทหาร” ดำเนินไปในลักษณะย้อนยุค
ย้อนยุคไปยัง “องค์การเชื้อเพลิง” ย้อนยุคไปยัง “สามทหาร”
นั่นก็คือ ยุคของรัฐวิสาหกิจจากการผูกขาดและควบคุมโดยทหาร จาก จอมพล ป.พิบูลสงคราม ผ่าน จอมพล ส.ธนะรัชต์ เข้ามายัง จอมพล ถ.กิตติขจร
ตกเป็น “เบี้ยล่าง” ของบริษัทน้ำมัน “ข้ามชาติ”
น้ำมันตรา “สามทหาร” ต้วมเตี้ยม ต้วมเตี้ยม อยู่ท้าย เชลล์ คาลเท็กซ์ เอสโซ่ ในระดับที่ต้องดมฝุ่นอยู่ชั่วนาตาปี
นี่ย่อมต่างไปจากยุคแห่ง “ปตท.” อย่างชนิดหนังคนละม้วน
การนำเสนอ “บรรษัทน้ำมันแห่งชาติ” ขึ้นมาอาจเป็น “ฝันหวาน” ของ คสช. ของรัฐบาล และของกลุ่ม น.ส.รสนา โตสิตระกูล
แต่สำหรับ ม.ร.ว.ปรีดิยาธร เทวกุล เป็น “ฝันร้าย” ชัดๆ
ไม่มีใครให้คำตอบได้ว่า ในที่สุดแล้วฝันของใครจะเป็นจริง แต่ก็ชวนให้สยดสยองในหัวใจอย่างยิ่งยวด
เพราะว่า “ฝัน” แต่ละฝันที่แสดงตัว ปรากฏออกมา ล้วนเป็นความฝันอันมาจากกระบวนการ “รัฐประหาร” ทั้งสิ้น
เพราะมาจากคนที่เคยนอน “เตียง” เดียวกัน
