ที่มา | มติชนออนไลน์ |
---|---|
ผู้เขียน | สุจิตต์ วงษ์เทศ |
เผยแพร่ |
หมุดคณะราษฎร ถูกประเมินโดยทางการว่าไม่เป็นโบราณวัตถุ ไม่เป็นหลักฐานทางประวัติศาสตร์ มีต้นเหตุจากการศึกษาไทยหลงทางไปยกพงศาวดารเป็นทั้งหมดของประวัติศาสตร์ไทย แล้วยึดตายตัวเปลี่ยนแปลงมิได้
ความหลงพงศาวดารเป็นประวัติศาสตร์ไทย เริ่มมีตั้งแต่ก่อนสมัย ร.5 เพราะเมื่อถึงแผ่นดินพระพุทธเจ้าหลวง ทรงวิจารณ์ติเตียนไว้แล้วในพระราชดำรัสเปิด “โบราณคดีสโมสร” พ.ศ. 2450
นักวิชาการหลายสาขา และประชาชนพลเมืองในไทย พยายามโต้แย้งเรียกร้องให้มีประวัติศาสตร์แท้จริงของไทย แต่ไร้ผลจนทุกวันนี้ เพราะโครงสร้างอำนาจผูกขาดการแต่งตำราประวัติศาสตร์ไทย ให้อยู่ในกำมือของผู้เชี่ยวชาญและนักประวัติศาสตร์โบราณคดีอนุรักษนิยมของรัฐราชการเท่านั้น
“ประวัติศาสตร์โบราณคดีสำคัญมาก จนไม่ควรปล่อยให้เป็นเรื่องของนักประวัติศาสตร์โบราณคดี”
ประวัติศาสตร์โบราณคดีไม่ใช่วิชาที่มีคำตอบถูกต้องตายตัวเพียงหนึ่งเดียว เราจึงไม่ควรทิ้งให้มันอยู่แต่ในมือของผู้เชี่ยวชาญ เพราะผู้เชี่ยวชาญคือคนที่ไม่ต้องการเรียนรู้อะไรใหม่
ประวัติศาสตร์โบราณคดีในไทยอย่าให้ตกไปอยู่ในมือของผู้เชี่ยวชาญ เพราะเท่ากับแช่แข็งให้อยู่ในพงศาวดาร ไม่มีวันเป็นประวัติศาสตร์ตามความหมายสากล