| ที่มา | หนังสือพิมพ์มติชนรายวัน |
|---|---|
| ผู้เขียน | คอลัมน์หน้า 3 มติชน |
| เผยแพร่ |
ไม่ว่าการตัดสินใจของ นายสรยุทธ สุทัศนะจินดา ในการอำลาจากทุกรายการในทีวีช่อง 3 จะมาจากเหตุปัจจัยใด
1 ปัจจัย “ภายนอก” 1 ปัจจัย “ภายใน”
ปัจจัยภายนอกซึ่งมิได้มีเพียงคำพิพากษาของศาลชั้นต้น หากแต่ยังมีกระแสกดดัน รุกไล่อย่างต่อเนื่อง ทั้งจากในวงการเมืองและในวงการสื่อสารมวลชน
ปัจจัยภายใน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง “ช่อง 3” และตัวของ นายสรยุทธ สุทัศนะจินดา เอง
กระนั้น การตัดสินใจของนายสรยุทธ สุทัศนะจินดา ก็ก่อให้เกิดภาวะ “โล่ง” ในหัวใจของหลายๆ ภาคส่วน
สัมผัสได้จากการ “พาดหัวข่าว” ของ “สื่อ”
ที่เคยรุกไล่ กดดัน วิพากษ์วิจารณ์ ด่าทออย่างสาดเสียเทเสีย ก็แปรเปลี่ยนเป็นการยกย่องเป็นการชมเชยในดุลพินิจอันเฉียบขาดและมั่นคง
ชมเชยว่ายอมรับต่อ “จริยธรรม”
พลันที่การตัดสินใจของ นายสรยุทธ สุทัศนะจินดา นำไปสู่ความปลอดโปร่ง โล่งอก ในอีกด้านหนึ่ง คำถามในเชิง “จริยธรรม” อันเคยมีต่อนายสรยุทธ สุทัศนะจินดา ก็มิได้หายไปไหน
หากย้อนกลับไปยังทุกคน หากย้อนกลับไปยังทุก “คำถาม”
ปรากฏ “รายรับ” บังเกิดขึ้นอย่างแน่นอนจากปฏิบัติการกดดัน รุกไล่ให้ นายสรยุทธ สุทัศนะจินดา ตัดสินใจยุติบทบาท
อย่างน้อยก็เป็นการ “ชั่วคราว”
กระนั้น ภายใน “รายรับ” ที่หน้าชื่นตาบานกันทั่วถ้วนก็ย่อมมี “รายจ่าย” ตามมาอย่างฉับพลันทันใดไม่มีเว้น
ภายในกระบวนการ “ชี้นิ้ว” เข้าใส่นายสรยุทธ สุทัศนะจินดา
แน่นอนมี 1 นิ้วบ่งบอกอย่างเด่นชัดว่ามุ่งเข้าหา นายสรยุทธ สุทัศนะจินดา ขณะเดียวกัน ยังมีอีกอย่างน้อยอีก 3 นิ้วหันเข้าหาเจ้าตัว
อย่างน้อยก็เท่ากับเป็น “คำถาม”
คำถามไปยัง “วัตรปฏิบัติ” ของตนว่ามีความผ่องแผ้ว บริสุทธิ์ สุดสะอาด มากน้อยเพียงใด ไม่เคยปรากฏไฝฝ้า ราคี บ้างเลยหรือ
คำถามไปยัง “คนข้างเคียง” ว่าเป็นอย่างไร
มีความยอดเยี่ยมมากยิ่งกว่า นายสรยุทธ สุทัศนะจินดา หรือว่าก็มิได้หมายความว่าจะผ่องแผ้วบริสุทธิ์ ไร้มลทิน
ไม่ว่าจะเป็นคนในวงการ “โทรทัศน์” ไม่ว่าจะเป็นคนในวงการ “นิติวิทยาศาสตร์”
หรือที่เรียกว่า “จริยธรรม” นั้นเป็นคนอื่น มิได้หมายถึง “ตนเอง”
กรณีของ นายสรยุทธ สุทัศนะจินดา เป็นเรื่องของ “ไร่ส้ม” เป็นเรื่องในทางธุรกิจ เป็นเรื่องอันสัมพันธ์กับกระบวนการซื้อขายและต่อรองในเรื่อง “เวลา”
มิได้เป็นเรื่องของการปฏิบัติหน้าที่ในฐานะ “สื่อ”
ความสัมพันธ์อยู่ที่ นายสรยุทธ สุทัศนะจินดา เป็นเจ้าของและผู้บริหาร “ไร่ส้ม” ขณะเดียวกันพื้นฐานของเขาคือการเป็นพิธีกร การเป็นสื่อ
จะปฏิเสธ “ความรับผิดชอบ” ย่อมไม่สง่างาม
กระนั้น รายละเอียดของเรื่องราวก็สะท้อนให้เห็นถึงกระบวนการในทางธุรกิจ อันเข้ามามีบทบาทไม่เพียงในเรื่องของ “สื่อ” หากแต่ยังเข้าไปมีบทบาทในกระบวนการทำงานของ “สื่อ”
เป็น “มิติ” ใหม่ อย่างแน่นอน เป็น “พรมแดน” ใหม่อย่างแน่นอน
ในยุคแห่งทุนนิยม ไม่ว่าสื่อหนังสือพิมพ์ อันถือเป็น “สื่อเก่า” ไม่ว่าสื่อโทรทัศน์ อันถือว่าเป็น “สื่อใหม่” มิอาจปฏิเสธการรุกคืบเข้ามาของสิ่งเหล่านี้
เป็นการรุกคืบเข้ามาของ “เงิน” เป็นการรุกคืบเข้ามาของ “ธุรกิจ”
ภายในกระบวนการของเงิน ภายในกระบวนการของธุรกิจ ย่อมมีคำว่ากำไร ย่อมมีคำว่าขาดทุน ย่อมมีคำว่าผลประโยชน์เข้ามาเกี่ยวข้องและสัมพันธ์ ผลสะเทือนที่แน่นอนก็คือ นำไปสู่ “นวัตกรรม” อย่างใหม่ นำไปสู่กระบวนการอย่างใหม่
กระทั่งผลิต “ศีลธรรม” อย่างใหม่ อันมีลักษณะ “เฉพาะ” ของยุคสมัย
น่ายินดีที่กรณีของ นายสรยุทธ สุทัศนะจินดา และกรณีของช่อง 3 เผยแสดงในห้วงแห่งเดือนมีนาคม
เดือนมีนาคมอันเป็นวาระสำคัญของแวดวง “นักข่าว” แวดวง “นักหนังสือพิมพ์” จึงนำไปสู่การทบทวนตัวตนของนักข่าว นักหนังสือพิมพ์ อย่างแหลมคมยิ่ง
ด้าน 1 ได้เสนอ “คำถาม” แต่อีกด้าน 1 ยังไม่ปรากฏ “คำตอบ”
