พลันที่ พล.ท.สรรเสริญ แก้วกำเนิด ออกมายืนยัน 1 ภารกิจของ คสช.จากรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557 และ 1 การเข้ามาของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา
ก็เท่ากับเป็นการ “จบข่าว”
ความหมายก็หมายความว่า พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ไม่ลงสมัครรับเลือกตั้งเป็น ส.ส.อย่างแน่นอน ไม่ว่าจะโดยระบบบัญชีรายชื่อ ไม่ว่าจะโดยระบบเขต
ความจำเป็นในการจัดตั้ง “พรรคการเมือง” จึงไม่มี
ปัจจัยสำคัญเป็นอย่างมากก็คือ การแถลงครั้งนี้ของ พล.ท.สรรเสริญ แก้วกำเนิด มิได้มาจากสถานะแห่งอธิบดีกรมประชาสัมพันธ์ หากแต่มาบนพื้นฐานแห่งตำแหน่งโฆษกประจำสำนักนายกรัฐมนตรีอันเท่ากับเป็นการพูดแทนนายกรัฐมนตรี
ชัดเจน แจ่มแจ้ง
แท้จริงแล้ว มีความชัดเจนในวิถีทางการเมืองของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ให้ได้เห็น ให้ได้สัมผัสมาอย่างต่อเนื่อง
ที่โล่งโทงที่สุด คือ “รัฐธรรมนูญ”
ไม่ว่าจะเป็นการยกร่างในความรับผิดชอบของ นายบวรศักดิ์ อุวรรณโณ ไม่ว่าจะเป็นการยกร่างในความรับผิดชอบของ นายมีชัย ฤชุพันธุ์
ยิ่งติดตาม ยิ่งเป็น “คำตอบ”
ต่อมา เมื่อ นายสุเทพ เทือกสุบรรณ ออกมาตอกย้ำยืนยัน ว่าจะสนับสนุน พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา เป็นนายกรัฐมนตรีต่อไปก็แทบไม่มีอะไรต้องตั้ง “คำถาม” อีก
นักการเมืองที่มากด้วยความจัดเจนย่อมอ่านไพ่ออก และที่จัดการให้ 8 แกนนำ กปปส.ทยอยกันกลับคืนสู่พรรคประชาธิปัตย์ก็เพื่อทำให้ภารกิจในการหนุนเสริม พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ปรากฏเป็นจริงได้อย่างครบถ้วน
“ปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง”
ถามว่าทั้งๆ ที่รู้กันอยู่เป็นอย่างดีตั้งแต่รัฐธรรมนูญ ตั้งแต่ นายสุเทพ เทือกสุบรรณ ขยับ แล้วเหตุใดจึงมีการเคลื่อนไหวเพื่อเรียกร้องให้ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ลงสมัครรับเลือกตั้ง
เป็นไปตามวาระ
ทั้งๆ ที่รู้ว่าข้อเรียกร้องให้ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ลงสมัครรับเลือกตั้งหรือจัดตั้งพรรคการเมืองเป็นเหมือนกับตักน้ำรดหัวตอ ไม่ส่งผลให้ผลิดอก แตกใบ
แต่ปฏิบัติการทั้งหมดก็ดำเนินไปตามขนบที่เคยเรียกร้อง จอมพล ป.พิบูลสงคราม เรียกร้อง จอมพลถนอม กิตติขจร เรียกร้อง พล.อ.เกรียงศักดิ์ ชมะนันทน์ เรียกร้อง พล.อ.เปรม ติณสูลานนท์ และเรียกร้อง พล.อ.สุจินดา คราประยูร
เท่ากับเป็นการออกมาร้องท้า หน้าค่าย
เท่ากับเป็นสีสันในทางการเมือง และเชื่อได้เลยว่าสีสันในลักษณะนี้จะยิ่งเพิ่มความวิลิศมาหรามากยิ่งขึ้นเป็นลำดับ แม้จะรู้อยู่ว่าเป็นการตบมือข้างเดียว
ทั้งหมดนี้คือการส่ง “สัญญาณ” ยืนยันให้ตระหนักว่า กระบวนการของ “การเลือกตั้ง” ได้เริ่มนับ 1 ขึ้นมาแล้วในทางเป็นจริง
แล้ว “อะไร” คือสิ่งที่รอคอย พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา อยู่
ไม่ว่า พล.อ.เกรียงศักดิ์ ชมะนันทน์ ไม่ว่า พล.อ.สุจินดา คราประยูร ไม่มีใครรู้ “คำตอบ” ล่วงหน้าเมื่อตัดสินใจทำรัฐประหารและเข้าสู่โหมดแห่ง “การเลือกตั้ง”
เพราะนี่คือ วิถีแห่ง “วิทยาศาสตร์สังคม”
วิทยาศาสตร์ธรรมชาติ ไม่ว่าชีววิทยา ไม่ว่าฟิสิกส์ ไม่ว่าเคมี สามารถกำหนด จัดวางได้ในห้องทดลอง แต่วิทยาศาสตร์สังคมมีสังคมอันกว้างใหญ่ไพศาลเป็นห้องทดลอง
จะรู้ก็ต่อ เมื่อเอย และ เมื่อนั้น
