วันศุกร์ที่ 4 สิงหาคม 2560 ดาวราหูย้ายราศี “สิงห์” เข้าสู่ราศี “กรกฎ” เวลา 23.05 น. บรรดาโหรได้มีการทำนายทายทักว่าบ้านเมืองเราจะสงบดี เศรษฐกิจดีมีพิธีกรรมส่ง-รับดาวราหูกันทั่วไทยเพื่อเป็นสิริมงคล
ในวันเดียวกันนั้น เพื่อนผู้เขียนเคยเรียน ม.6 ที่สิงห์บุรีด้วยกัน ส่งข้อมูลทางไกลเป็นภาษาอังกฤษมาให้แล้วลงท้ายว่า ให้ส่งต่อข้อความไปยังเพื่อนคนอื่นๆ ด้วย ผู้เขียนอ่านแล้วเห็นมีสาระสำคัญ 10 ประการที่อ่านแล้วพลันให้นึกถึง “แม่” ซึ่งพอดิบพอดีกับวันสำคัญที่จะมาถึงในวันที่ 12 สิงหาคม ซึ่งเรารู้จักกันดีว่าเป็น “วันแม่แห่งชาติ” และยังทำให้ผู้เขียนคิดระลึกถึง “พระคุณแม่” และ “เตี่ย” (พ่อ) ด้วย และก็คิดว่าคนไทยทั้งประเทศก็คงไม่ต่างจากผู้เขียนเป็นแน่แท้ เพราะความกตัญญูต่อคุณแม่คุณพ่อ คือ “พระ” องค์แรกของชีวิตเราทุกคนที่ถูกปลูกฝังมานาน
ในชีวิตของคนเป็น “แม่” ทุกคน นับตั้งแต่ได้ให้กำเนิดลูก ลูกเป็นเสมือนแก้วตาดวงใจของพ่อและแม่ อุ้มท้อง 9 เดือนด้วยความปีติ ลูกคลอดปลอดภัยครบสามสิบสองก็ดีใจ ตั้งแต่เล็กจนโต อบรมเลี้ยงดู ให้ความรักต่อลูกสุดจะพรรณนา แม่มิได้หวังสิ่งอื่นใดเป็นการตอบแทน ความรักของแม่ที่มีต่อลูกนั้นเป็นรักบริสุทธิ์ที่ยากจะหาสิ่งใดเปรียบได้ สิ่งตอบแทนแก่พ่อแม่นั้นต่อเนื่องเพราะการกระทำของ “พ่อแม่” เองที่พยายาม “ตั้งใจเลี้ยงลูก” ให้มี “ความสุข”
แม่จึงมีความรักผูกพัน “ภูมิใจอยู่ลึกๆ” ที่ลูกของแม่ “เป็นคนดี” คือมีความรู้ดีและประพฤติดี มีความสามารถพึ่งตนเองและช่วยเหลือสังคมไทย อันเป็นสิ่งที่แม่คาดหวังว่าสิ่งนี้คือ “ความงามและความดีของลูกเอง” บรรพบุรุษของเรากล่าวไว้ว่า
⦁ คนจะงาม งามทั้งใจ ใช่ใบหน้า คนจะรวย รวยจรรยา ใช่ตาหวาน
⦁ คนจะแก่ แก่ความรู้ ใช่อยู่นาน คนจะรวย รวยศีลทาน ใช่บ้านโต
⦁ ทุกชีวิตเกิดมาต้องมีพ่อแม่ ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือสัตว์ จะต้องเกิดมาจากพ่อแม่ มิได้เกิดจากโพรงไม้ พระคุณของพ่อแม่จึงมากมายสุดพรรณนาพระคุณไม่หมด ดังกลอนสุภาษิตที่ว่า “จะเอาโลกมาทำปากกา แล้วเอานภามาแทนกระดาษ เอาน้ำหมดมหาสมุทรแทนหมึกวาด ประกาศพระคุณไม่พอ”
⦁ ที่ใดที่เป็นทางก้าวหน้าของลูกมีหรือพ่อแม่จะขัดขวาง สิ่งใดเป็นความเจริญของลูก มีหรือพ่อแม่จะกีดกัน สิ่งใดเป็นความสุขของลูก มีหรือพ่อแม่จะขัดเคือง สิ่งใดลูกขอ สิ่งใดลูกรอ สิ่งใดลูกอยากได้ ทุกสิ่งนั้น พ่อแม่อยากให้ลูกทุกประการ แต่ถ้าสิ่งใดที่จะเป็นทางเสื่อมของลูก พ่อแม่ต้องป้องกันทุกวิถีทาง สิ่งใดที่เป็นทางตกต่ำของลูก พ่อแม่ต้องหยุดยั้งตลอดเวลา สิ่งใดเป็นความทุกข์ของลูก พ่อแม่ต้องป้องกันความทุกข์นั้นหายไป สิ่งใดจะทำให้ลูกเสียคน พ่อแม่จะไม่ยอมเป็นอันขาด
⦁ ลูกเปรียบเสมือนแก้วตาดวงใจของพ่อแม่ พ่อแม่เหนื่อยยากลำบากกาย ก็เพื่อลูกเป็นสำคัญ ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะความรักลูกมิได้หวังสิ่งใดเลย ความรักของพ่อแม่ไม่มีสิ่งใดมาทำลายได้ไม่ว่าลูกจะเป็นเช่นใด จะดีจะร้าย พ่อแม่ก็รักลูกเหมือนเดิมตลอดไป
⦁ ลูกเป็นสมบัติของพ่อแม่ที่มีชีวิตมีค่ามากที่สุด พ่อแม่ก็อยากมีความภูมิใจ ที่พ่อแม่ก็เลี้ยงลูกเป็นคนดี คนเก่งและมีความสุขได้ไม่แพ้พ่อแม่ของคนอื่นอีกหลายคน ลูกจึงเป็นตัวแทนของพ่อแม่ ถ้าลูกดี เขาก็ชมเชยพ่อแม่ ถ้าลูกไม่ดี เขาก็ว่าตัวพ่อแม่เช่นกัน
⦁ แม่เคยได้ยิน คนโบราณกล่าวไว้ว่า เลี้ยงลูกให้สบาย ระวังจะเป็นการทำลายลูก เลี้ยงลูกให้ถูก ต้องเลี้ยงให้ลำบากตามหน้าที่พ่อแม่บางคน ต้องการความรักจากลูก ก็คอยแต่เอาอกเอาใจลูก ลูกอยากได้อะไร ตามใจเสียหมด เมื่อพ่อแม่ไม่มีให้ลูกก็จะเสียคน
⦁ ความสุขและความทุกข์ เกิดจากความรัก ความรัก เกิดจากความสงสาร ความสงสาร เกิดจากความเมตตา ความห่วงใย ความเอื้อเฟื้อเรา ความรัก ไม่เคยเกิดจากความเกลียด ความรักไม่เคยเกิดจากความริษยา ไม่เคยเกิดจากความกลัว ความอาฆาตเลยแต่แม่ขอบอกแก่ลูกว่า ความรักเกิดจากความไม่เห็นแก่ตัว
⦁ ลูกรัก เวลาเรารู้จักสิ่งนี้คืออะไร เช่น ดูป่าไม้ เราต้องดูป่าไม้ทั้งป่า จึงจะรู้ว่าเป็นป่าไม้อะไร เราไม่สามารถจักมองเพียงต้นเดียวได้ คนก็เช่นกัน ต้องดูคนทั้งองค์กร จะดูเพียงผู้นำไม่ได้ เพราะผู้นำมีเพียงคนเดียว ไม่สามารถบอกถึงภาพขององค์กรได้ ผู้นำที่ดีแท้ ต้องพาให้คนในองค์กรดีได้ด้วย
⦁ ลูกจะเป็น “คนดี” มีมารยาท เพราะฉะนั้น มารยาทยังเป็นคุณสมบัติของคนดี คนดีต้องมีความอ่อนน้อมถ่อมตน คนดีต้องให้ความเคารพต่อผู้ใหญ่ คนดีต้องให้ความเกรงใจผู้น้อย คนดีต้องให้เกียรติผู้ใต้บังคับบัญชา ไปมาลาไหว้ ผู้ใหญ่นั่งต้องนั่งไหว้ ผู้ใหญ่ยืนก็ควรนั่งไหว้ ถ้าเห็นสมควรและไม่ยาก
⦁ การฟัง เป็นอาการหนึ่งของบัณฑิต คือ ฟังด้วยดีย่อมเกิดปัญญา ฟังด้วยกริยานอบน้อม ฟังด้วยวาจาที่น่าเคารพ ฟังด้วยใจศรัทธา การฟังเช่นนั้นเป็นการฟังของผู้มี “ปัญญา” อยากให้คนอื่นรักต้องฟังเขาพูดอย่าพูดให้เขาฟัง
⦁ คนทุกวันนี้สำคัญผิดว่า ความสุขอยู่ที่ความมั่งคั่ง ร่ำรวย ความสุขอยู่ที่สูงๆ จึงมีชีวิตอยู่อย่างไร้ความสุข เพราะการที่ยังไม่มีสิ่งนั้นก็เป็นทุกข์ ครั้นมีแล้วก็ต้องเหนื่อยยากลำบาก นานไปรู้สึกเบื่อในสิ่งที่ อยากได้สิ่งใหม่ แล้วก็เข้าวงจรเดิม คือ ดิ้นรนแสวงหา ได้มาแล้วก็รักษา นานก็เบื่อ และไม่พอใจเขาหารู้ไม่ว่าความสุขนั้นอยู่ที่ใจ ของเราเอง
⦁ หน้าที่ของพ่อแม่ คือ เลี้ยงลูกให้เป็นคนดี ตามใจในสิ่งที่ไม่เกินเลย ให้ในสิ่งที่ดีไม่มีพิษ ไม่มีโทษ สรุปก็คือเลี้ยงลูกให้ดี หน้าที่ลูกก็เช่นกัน คือเลี้ยงพ่อแม่ให้ดี นี่คือหน้าที่ของพ่อแม่และลูก พ่อและแม่ตามใจลูกมาตลอด ลูกทั้งหลาย เมื่อถึงเวลาควรตามใจพ่อแม่เช่นกัน พ่อแม่ทำสิ่งที่ดีๆ แก่ลูก ลูกก็ควรให้สิ่งที่ดีๆ แก่พ่อแม่ นี้คือการทำหน้าที่ของ “มนุษย์”
⦁ แม่ดีใจที่ลูกตั้งใจ แม่ดีใจที่ลูกสนใจ แม่ดีใจที่ลูกใส่ใจในการเรียน ลูกเรียนได้พอสมควร แค่นี้ก็เป็นที่พอใจของพ่อและแม่ เพราะเราทั้งครอบครัวรักกันและพร้อมจะมีส่วนร่วมทำให้ลูกเป็นคนดี คนเก่ง ก็มีความสุขได้
⦁ ลูกรักเงินทองที่มีไว้อยู่ในขณะนี้ จงใช้ให้ประหยัดอย่าประมาทเป็นอันขาด ถ้าลูกไม่ประมาณการใช้จ่าย อาจจะต้องเสียหายในภายภาคหน้าแต่ก็อย่าตระหนี่นัก เราหาเงินมาได้ อย่าใช้คนเดียว แบ่งให้ผู้อื่นใช้บ้าง เพราะเงินที่หามาได้ มิใช่น้ำพักน้ำแรงของเราคนเดียว มันเป็นน้ำพักน้ำแรงของผู้ร่วมงานของเราด้วย
⦁ ลูกรัก ลูกจงเอาความอ่อนน้อม ชนะความแข็งกระด้าง เอาความดีชนะความชั่ว เอาความให้ทานชนะความตระหนี่ เอาความเมตตาชนะความโกรธ เอาความกรุณาชนะความสงสาร เอาความมุทิตาชนะความริษยา เอาอุเบกขาชนะโลกธรรม เอาธรรมะชนะอธรรม
⦁ ลูกไม่ใช่สมบัติของพ่อแม่เท่านั้น แต่เป็นสมบัติของชาติเด็กเปรียบเสมือนยอดไม้ ต้นไม้เปรียบเสมือนครอบครัวและประเทศชาติ หากต้นไม้โดยยอดหายไป ต้นไม้นั้นย่อมตายไปในที่สุด ขอให้พวกเราให้ความสำคัญแก่เด็ก จะให้การศึกษา ให้ประสบการณ์แก่เขา เพื่อที่จะได้เป็นพลังแก่ชาติต่อไปในอนาคต
⦁ ธรรมะเป็นสิ่งที่ทันสมัยที่สุด มนุษย์สรรหาเทคโนโลยีที่เร็วที่สุด ไม่ว่าจะเป็นยานยนต์หรือความเร็วของคอมพิวเตอร์ แม้เร็วแค่ไหน? ก็ยังแพ้จิตที่เร็วที่สุด สุดยอดของคอมพิวเตอร์ คือ จิตของตนเอง ร่างกายคล้ายฮาร์ดแวร์ จิตคล้ายซอฟต์แวร์ กิเลสคือไวรัส “ศีล” เป็นตัวเอนตี้ไวรัส Folder คือ ที่เก็บข้อมูล ความจำถ้าเราไม่ต้องการข้อมูลนี้ เราก็ล้างเครื่องใหม่
⦁ จำไว้นะลูกว่า ชีวิตนี้ถ้าเราไม่ต้องการให้ใครมากำหนดชีวิตเรา เราต้องมีธรรมหรือกำหนดชีวิตเรา จะพบความสุขด้วยปัญญา จะหาความสุขด้วยปัญญา คือใช้ความอ่อนน้อมแก้ความรุนแรง ความพอเพียงแก้ความโลภ ความกตัญญูแก้ความใคร่ ความมีสัจจะแก้ความพูดเท็จ ความมีสติแก้ความเสพสิ่งเสพติด
⦁ การทำงานเป็น “หมู่คณะ” จักประสบความสำเร็จกว่าทำคนเดียว นกบินเป็นฝูง จักถึงที่หมายเร็วกว่านกบินโดยลำพัง นกบินเป็นฝูงจักบินเป็นรูปตัว V หัวหน้าบินเร็ว สมาชิกก็จักบินเร็วตามไปด้วย จักทำงานใหญ่ ขอให้ทำเป็นหมู่คณะ ขอให้ความร่วมมือ ให้มากที่สุด
⦁ ให้ธรรมะทั้งมวล “ความซื่อสัตย์” เป็นสมบัติของคนดี ไม่เพียงเท่านั้น ความซื่อสัตย์ยังเป็นสมบัติของสุนัขด้วย ถ้าสุนัขไม่มีความซื่อสัตย์ สุนัขจึงไม่มีค่าใดๆ เลย ควายยังมีหนัง ช้างยังมีงา ทำประโยชน์ได้ หมูยังมีเนื้อ วัวยังมีนม แต่หมาไม่มีอะไรเลย มีแต่เพียงความซื่อสัตย์เท่านั้น คนก็เช่นกัน ระวังจักอายสุนัข
⦁ คนเราตั้งแต่เกิดมาจนตาย เราต้องมีการบริหารไปจนตลอดชีวิต เริ่มตั้งแต่บริหารชีวิตร่างกาย บริหารการเรียนการศึกษา บริหารการงานกับการเงิน บริหารเวลากับครอบครัว แม้กระทั่งบริหารความตายที่จักมาถึง ขอให้ระลึกถึงความตายทุกวัน เพราะมันต้องมาถึงแน่ๆ วันนี้คุณคิดถึงความตายบ้างหรือยัง
⦁ ลูกรัก แม่อยากบอกว่าคนไม่มีวินัย เหมือนวัว ควาย ไม่มีคอก ความกลมเกลียวนั้นดี แต่มีหลายอย่างไม่ดี 1.ความกลมเกลียวเพื่อผลประโยชน์ 2.ความกลมเกลียวเพื่อพวกพ้อง 3.ความกลมเกลียวเพื่อทำร้ายเรา แม่จึงขอบอกลูกว่า คนดีจักชมเพื่อให้กำลังใจ คนชั่วจักชมไว้เพื่อใช้
⦁ “ลูก” ความมีลาภ มากมายขนาดไหน? มียศสูงอย่างไร? ที่สรรเสริญ มีคนเยินยอแค่ไหน? จักไม่เกิดความสุขได้เลย ถ้าจิตใจของเราแห้งผากด้วยความรักความเมตตา ความมุทิตา ความกรุณา จงสรรหาความสุขด้วยความรักที่จักให้มากกว่ารักที่จะเอา
⦁ “ลูก” แม่ว่า ในโลกนี้ ไม่มีสิ่งใด ดีไปหมด และไม่มีสิ่งใด เสียไปทั้งหมด จงหัดมองโลกในแง่ดีเสียบ้าง มองให้ดี มีแต่ได้ไม่มีเสีย มองไม่ดีมีแต่เสียไม่มีได้ มองแล้วเห็นจริง มองชัด เห็นชัด ไม่มอง ไม่เห็น
⦁ ก่อนจะจบ แม่ขอให้ลูกจำไว้ให้ดี ในโลกยุคปัจจุบันนี้ จะคิด จะพูด จะทำสิ่งใด? ขอให้จำไว้ ต้องชัดเจน อย่าทำโดยไม่มีหลัก อย่าทำสองมาตรฐาน อย่าทำแบบเอาใจคน อย่าทำแบบไม่สนใจใคร จงเอาศัตรูมาเป็นมิตร จงอย่าทำมิตรให้เป็นศัตรู
ท้ายสุดนี้ แม่อยากให้ลูกตระหนักเสมอว่า การตอบแทนพระคุณ เป็นสำนึกของมนุษย์แม้กระทั่งสัตว์เดรัจฉาน ก็ยังมีความซื่อสัตย์ ภักดีและกตัญญู อันได้แก่ สุนัข ถ้าเราขาดซึ่งกตัญญู เราก็เลวทรามกว่าสุนัข ดังสุภาษิตว่าความกตัญญูเป็นเครื่องหมายของ “คนดี” ความรักของแม่หวังว่า : ยามมีกิจ หวังให้เจ้า เฝ้ารับใช้ ยามป่วยไข้ หวังให้เจ้า เฝ้ารักษา ยามถึงคราว ต้องตาย วายชีวา หวังลูกยา ช่วยปิดตา คราสิ้นใจ
⦁ แม่ท่านจวนเจียนจะตายแต่มี “10 Things Your Mom Never Told You” 1.You made her cry…a lot 2.She wanted that last piece of pie. 3.It hurt 4.She was always afraid 5.She knows she’s not perfect 6.She watched your as you slept 7.She carried you a lot longeres than nine months 8.It broke her heart every time you cried 9.She put you first 10.She would do it all again
“10 สิ่งนี้” ที่แม่ของท่านไม่เคยปริปากให้ลูกได้รับรู้เลยรู้ไหมครับเพราะอะไร? ก็เพราะ “รัก” ใดเท่าแม่…“รัก” ไม่มีอีกแล้วไงเล่าครับ
นพ.วิชัย เทียนถาวร
