| ผู้เขียน | คอลัมน์หน้า 3 มติชน |
|---|
ทั้งๆ ที่มีการประเมินหลังการหายตัวไปของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ว่าจะเกิดภาวะระส่ำระสายภายในพรรคเพื่อไทย ภายใน นปช.คนเสื้อแดง
จากระส่ำระสายก็กลายเป็นการแยก การแตกตัว
เหมือนกับที่พรรคไทยรักไทยเกิดการแยกตัวเป็นพรรคเพื่อแผ่นดิน เป็นพรรคมัชฌิมาธิปไตย และเป็นพรรคภูมิใจไทย หลังรัฐประหารเมื่อเดือนกันยายน 2549
อันเป็นไปตามแผนบันได 4 ขั้นของ คมช.
คำถามที่เสนอตามมาอย่างฉับพลันทันใดก็คือ หาก คสช.มีความมั่นใจว่าสภาพจะเป็นไปเช่นนั้น เหตุใดจึงยังไม่มีอาการขยับ
1 ในเรื่องปลดล็อกพรรคการเมือง 1 ในเรื่องกำหนดวันเลือกตั้ง
เพราะหากปลดล็อกพรรคเพื่อไทยก็มิได้มีพิษสงอะไร เพราะหากเข้าสู่กระบวนการเลือกตั้งโอกาสของพรรคเพื่อไทยก็ย่อมริบหรี่ วังเวง หวังเหวิดยิ่งในทางการเมือง
สถานการณ์อันเด่นชัดก็คือ ไม่มีวี่แววอะไรเลยว่า คสช.จะปลดล็อกให้พรรคการเมืองสามารถดำเนินกิจกรรมได้ตามปกติ
การประชุมคณะกรรมการบริหารพรรคยังมิอาจทำได้
ไม่ว่าพรรคประชาธิปัตย์ ไม่ว่าพรรคชาติไทยพัฒนา ไม่ว่าพรรคภูมิใจไทย ไม่ว่าพรรคชาติพัฒนา ล้วนมีชะตากรรมอย่างเดียวกัน
การเลือกตั้งมีแต่คำยืนยันว่าเป็นไปตาม “โรดแมป”
แต่จะเป็นภายในปี 2561 หรือยืดเยื้อไปกระทั่งเป็นปี 2562 ตามความเชื่อมั่นของ นายนิพิฏฐ์ อินทรสมบัติ ก็ไม่มีใครออกมายืนยัน
นำไปสู่ความรู้สึกที่ว่าอาจไม่มี “การเลือกตั้ง”
นั่นก็หมายความว่า คสช.จะดำรงและรักษา “อำนาจ” ของตนไปเรื่อยๆ โดยไม่จำเป็นต้องผ่านกระบวนการเลือกตั้ง
เพราะการเลือกตั้งแทนที่จะเป็นคุณอาจกลายเป็นโทษ
แม้จะมีความเชื่อมั่นว่าการหายตัวไปของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร จะก่อให้เกิดภาวะระส่ำระสายภายในพรรคเพื่อไทย แต่ คสช.ก็ยังไม่วางใจในเรื่องการเลือกตั้ง
อย่างน้อยก็ยังไม่เชื่อว่า “ประชาธิปัตย์” จะกำชัย
อย่างน้อยก็ยังไม่เชื่อว่า “ภูมิใจไทย” เมื่อประสานเข้ากับ “ประชาธิปัตย์” แล้วจะสามารถดำรงอยู่อย่างเป็นฝ่ายกุมโอกาสในทางการเมือง
เพราะยังเห็นว่าโอกาสยังเป็นของ “เพื่อไทย” อยู่
หากโอกาสยังเป็นของพรรคเพื่อไทย เมื่อใดที่เปิดให้มีการเลือกตั้ง เมื่อนั้นก็เท่ากับสร้างความชอบธรรมทางการเมืองให้พรรคเพื่อไทย
เพราะ “การเลือกตั้ง” คือ บ่อทองของ “นางพันธุรัตน์”
นับแต่การเลือกตั้งเดือนมกราคม 2544 ต่อการเลือกตั้งเดือนกุมภาพันธ์ 2548 ต่อการเลือกตั้งเดือนธันวาคม 2550 และล่าสุดการเลือกตั้งเดือนกรกฎาคม 2554 ชัยชนะล้วนเป็นของไทยรักไทยเพื่อไทย
การเลือกตั้งเท่ากับเป็นการเปิดโอกาสให้พรรคเพื่อไทยได้เข้าไปชุบตัวผ่านบ่อทองของนางพันธุรัตน์ก่อให้เกิดความชอบธรรมให้กับพรรคเพื่อไทยทันที
นี่คือความหวาดกลัวลึกๆ ที่ดำรงอยู่ในสังคมไทย
แม้ในเบื้องต้นแห่งการหายตัวไปของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร จะสร้างความคึกคักให้กับบรรดากองแช่ง น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร เป็นอย่างมาก
แต่คล้อยหลังเพียงไม่กี่วันก็เงียบ
ในความเงียบได้ก่อให้เกิดความรู้สึกแคลงคลาง กังขาว่าการหายไปของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร อาจมิได้เป็นการหนีในแบบยะย่ายพ่ายจะแจ หากแต่เป็นการดำเนินไปตาม “กลยุทธ์” ที่กำหนดไว้
นั่นก็คือ การถอยในลักษณะ “ทางยุทธศาสตร์” มากกว่า
