| ผู้เขียน | คอลัมน์หน้า 3 มติชน |
|---|
มีบางคนเปรียบเทียบสถานการณ์อันเกี่ยวกับนาฬิกายี่ห้อหรู Richard Mille ว่าคล้ายกับสถานการณ์ทุ่งใหญ่นเรศวร ในปี 2516
เพราะหากไม่มีกรณีทุ่งใหญ่นเรศวร ก็ไม่มีการลบชื่อ 10 นักศึกษา
เพราะเหตุผลที่อธิการบดีมหาวิทยาลัยรามคำแหง สั่งลบชื่อ 10 นักศึกษาแห่งชมรมคนรุ่นใหม่ ก็เนื่องจากการเขียนบางข้อความในหนังสือ “มหาวิทยาลัยที่ไม่มีคำตอบ”
นั่นก็คือการต่ออายุให้กับ “สัตว์ป่า” แห่งทุ่งใหญ่นเรศวร
ถามว่าเหตุใดเนื้อความอันเกี่ยวกับการต่ออายุสัตว์ป่าแห่งทุ่งใหญ่นเรศวร จึงกลายเป็นของแสลงกระทั่งนำไปสู่การลบชื่อ 10 นักศึกษา
เพราะมีการต่ออายุราชการบางนายทหาร
จากการลบชื่อ 10 นักศึกษานำไปสู่การชุมนุมหลายวัน ณ อนุสาวรีย์ประชาธิปไตยในเดือนมิถุนายน และเมื่อประสบความสำเร็จก็มีการประกาศจัดตั้ง “กลุ่มเรียกร้องรัฐธรรมนูญ”
อันนี้แหละที่กลายเป็นเรื่องในเดือนตุลาคม 2516
ขณะที่บางคนยกเอาสถานการณ์อันเกี่ยวกับนาฬิกายี่ห้อหรู Richard Mille มาเป็นจุดตัด แต่บางคนประเมินสถานการณ์ที่ ครม.สัญจร ภาคใต้มากกว่า
นั่นก็คือ เสียงตวาดที่ตลาดปลา ปัตตานี
นั่นก็คือ การเข้าจัดการกับการเดินขบวนของ “เครือข่ายคนสงขลา-ปัตตานี ไม่เอาโรงไฟฟ้าถ่านหิน” แล้วถูกจับกุมที่แยกสำโรง สงขลา
และนำมาซึ่งการแถลง “ใส่ร้าย” การหายตัวไปของ “แบมุส”
และหลังจากสถานการณ์ที่สงขลา ปัตตานี ไม่กี่วัน ก็เกิดสถานการณ์นาฬิกายี่ห้อหรู Richard Mille ขึ้นหน้าตึกไทยคู่ฟ้า ทำเนียบรัฐบาล
กระทั่งบางคนสรุปว่า สะท้อนลักษณะ “ขาลง”
น่าคิดว่าเป็น “ขาลง” ขณะที่เพิ่งผ่านการปรับ ครม. “ประยุทธ์ 5” และเริ่มมิติใหม่มอบหมายให้ นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ เล่นบทนำอย่างเต็มพิกัดไปได้อย่างไร
เพราะนี่เท่ากับเป็นการขับเคลื่อน “ประชารัฐ”
ความไว้วางใจที่ คสช.และรัฐบาลมอบภารกิจในการพลิกฟื้น “เศรษฐกิจ” ให้อยู่ในความรับผิดชอบของ นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ สะท้อนอะไร
สะท้อน “หมัดเด็ด”
สะท้อนหมัดเด็ดเหมือนที่แสดงความพยายามมาแล้วหนหนึ่งในการปรับ ครม.เมื่อเดือนสิงหาคม 2558 โดยการปลด ม.ร.ว.ปรีดิยาธร เทวกุล ออก
แล้วเอา นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ เข้ามา
กระนั้น หากมองอย่างเปรียบเทียบ เมื่อเดือนสิงหาคม 2558 อำนาจในการบริหารจัดการกับกระทรวงเศรษฐกิจของ นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ แตกต่างไปจากการได้รับหลังการปรับ ครม.ในเดือนพฤศจิกายน 2560
เท่ากับว่าใช้เวลากว่า 2 ปี คสช.จึงเริ่มมองออก
ทั้งยังเป็นการมองออกและตัดสินใจมอบหมายอำนาจให้กับ นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ ในห้วงอันเรียกได้ว่าเป็น “ขาลง” ในทางการเมือง
เท่ากับเชื่อว่า นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ จะเข้ามาพลิกฟื้น
สถานการณ์เช่นนี้ไม่เพียงแต่จะตรวจสอบศักยภาพ หากแต่ยังท้าทายความสามารถในเชิงบริหารจัดการทางด้านเศรษฐกิจต่อ นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ อย่างแหลมคมยิ่ง
อำนาจอันได้มาเหมือนกับ “พยัคฆ์เสียบปีก”
ทาง 1 สะท้อนให้เห็นถึงความสิ้นหวังของ คสช.ต่อประเด็นทางเศรษฐกิจ ขณะเดียวกันทาง 1 มอบภาระอันหนักอึ้งนี้ให้แก่ นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์
หากแนวทาง ของ นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ สำเร็จนั่นหมายถึงมิติและแนวโน้มใหม่จะตามมา
