| ผู้เขียน | คอลัมน์หน้า 3 มติชน |
|---|
ไม่จำเป็นต้องเป็นโหราพยากรณ์ระดับ หมอทรัพย์ สวนพลู ไม่จำเป็นต้องเป็นโหราพยากรณ์ระดับ บุศรินทร์ ปัทมาคม ก็คาดทำนายสถานการณ์ปี 2561 ได้
HOT และ “ฮ้อน” อย่างแน่นอน
ถึงขนาดที่ผู้นำอันแข็งแกร่งต้องสนทนากับ “วัวควาย” และโอ้โลมปฏิโลมกับ “ไก่ชน” ที่อยู่ในอ้อมอกแล้วก็ประจักษ์แล้วว่า
หนักหนา สาหัส
ความจริง สัญญาณเหล่านี้เริ่มฉายสะท้อนให้เห็นและสัมผัสได้นับแต่เดือนพฤศจิกายนเป็นต้นมาแล้วว่าไม่น่าจะเหมือนเดิม
นั่นก็คือ การยื่นใบลาออกของ “รัฐมนตรี”
เริ่มต้นจากเพียง 1 กระทรวง แต่ส่งผลให้เกิดการล้างไพ่ระเนระนาดตั้งแต่กระทรวงแรงงาน กระทรวงพลังงาน กระทรวงพาณิชย์ ไปยังกระทรวงเกษตรและสหกรณ์
นี่คือ สัญญาณ 1 และตามมาอีกหลายสัญญาณ
หากเริ่มต้นจากดวงดาวก็เหมือนกับว่าแต่ละคนใน คสช. แต่ละคนในรัฐบาลกำลังได้รับความกระทบกระเทือน
เห็นได้จากเสียงตวาด ณ ตลาดปลา ปัตตานี
เห็นได้จากความเข้มในการสลายการเดินของ “เครือข่ายคนสงขลา-ปัตตานี ไม่เอาโรงไฟฟ้าถ่านหิน” ณ แยกสำโรง สงขลา
ตามมาด้วยเงื่อนงำการแถลงอันโยกโย้ต่อ “แบมุส”
แล้วก็อึกทึกครึกโครมจากภาพการยกแขนขึ้นบังแดดแล้วแหวนเพชร 1 กะรัตก็ส่งประกายแวววาวพร้อมกับนาฬิกาหรู Richard Mille
เหมือนกับจะเป็นเรื่องประเภท “ไม่เป็นเรื่อง”
แต่คล้อยหลังจากนั้นเพียงไม่กี่วันระลอกคลื่นแห่งนาฬิกาหรู เรือนแล้วเรือนเล่า ก็ทยอยปรากฏผ่านโซเชียลมีเดีย รวมแล้วเกือบ 10 เรือน
เป็น 10 เรือนที่มิได้แจ้งต่อ “ป.ป.ช.”
ยังไม่ทันที่ความวัวจะหาย ก็เกิดสภาพความควายเข้ามาแทรกเมื่อมีการออกคำสั่งหัวหน้า คสช. ฉบับที่ 53/2560 ประกาศและบังคับใช้เมื่อวันที่ 22 ธันวาคม
เหมือนกับจะเป็นการปลดล็อกในทาง “ธุรการ” ให้กับพรรคการเมือง
แต่บังเอิญที่เป็นการออกเมื่อไม่ยอมยกเลิกคำสั่งหัวหน้า คสช. ฉบับที่
57/2557 ประสานเข้ากับการที่คน
สำคัญจาก กปปส.และเครือข่าย
ประชาชนปฏิรูปเรียกร้องให้มีการแก้ไขเพิ่มเติม พ.ร.ป.ว่าด้วยพรรคการเมือง พ.ศ.2560
จึงเท่ากับเป็นเปิดทางสะดวกให้กับ “พรรคทหาร”
ขณะเดียวกัน ในอีกด้านจึงเท่ากับเป็นการจัดระบบใหม่ให้กับสมาชิกพรรคการเมืองเก่า ไม่ว่าจะเป็นจำนวน 2.8 ล้าน ไม่ว่าจะเป็นจำนวน 1.6 แสน
เท่ากับผลักพรรคประชาธิปัตย์ไปอยู่มุมเดียวกันกับพรรคเพื่อไทย
ผลก็คือ พรรคประชาธิปัตย์กับพรรคเพื่อไทยร้องเพลงเดียวกัน และปลายหอกก็พุ่งเข้าใส่ คสช. และรัฐบาลอย่างเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน
โดยกระบวนการของคำสั่งหัวหน้า คสช. ฉบับที่ 53/2560 เมื่อประสานเข้ากับคำสั่งหัวหน้า คสช.ฉบับที่ 57/2557 ถือว่าเป็นการรุกอย่างเด่นชัด
แต่เนื่องจากเป็นการรุกในลักษณะอวยประโยชน์กับพวกพ้อง
จึงไม่เพียงแต่จะถูกเปิดโปง โจมตีให้เห็นโฉมหน้าที่เป็นจริง หากการรุกก็เริ่มมีสภาพ “ตั้งรับ” จากความไม่ชอบธรรมโดยอัตโนมัติ
อาจกลายเป็นการยก “ก้อนหิน” ทุ่มผิด “เป้าหมาย”
