| ผู้เขียน | คอลัมน์หน้า 3 มติชน |
|---|
ทั้งๆ ที่แวดล้อม คสช. แวดล้อมรัฐบาล มากด้วย “กูรู” ทางด้านการตลาด การประชาสัมพันธ์ แต่ คสช.และรัฐบาลก็กำลังประสบปัญหาในเรื่องการตลาด การประชาสัมพันธ์
สงสัยว่า “ใคร” เป็น “กุนซือ”
ไม่ว่าการเปิดตัวสินค้าในเรื่อง “ผมเป็นนักการเมือง” ไม่ว่าการเปิดตัวสินค้าในเรื่อง “นายกรัฐมนตรีคนนอก” และล่าสุดการเปิดตัวสินค้าผ่าน “ประชาธิปไตยไทยนิยม”
ล้วนแต่นำไปสู่ “ปัญหา”
ยิ่งเมื่อมีการงัดเอาคำ “ประชารัฐ” มาเป็นเสมือนเครื่องถนิมพิมพาภรณ์ให้กับคำว่า “ผมเป็นนักการเมือง” เพื่อนำไปสู่ความหวังที่จะขยายฐาน “กองหนุน”
ยิ่งทำให้เกิดความสงสัยใน “กึ๋น”
เพราะไม่เพียงแต่ทำให้การเปิดประเด็น “พรรคประชารัฐ” มีความคมชัด หากแต่ยังดำเนินไปในลักษณะที่โบราณสรุปว่าเป็น “วัวพันหลัก”
การเสนอวลีที่ว่า “ประชาธิปไตยไทยนิยม” อาจถือว่าเป็นสุดยอดคำเท่ซึ่งพัฒนามาจาก “ประชาธิปไตยแบบไทย” และประชาธิปไตยอันมี “เอกลักษณ์”
แต่วลีนี้แหละที่จะ HOT โดยอัตโนมัติ
ที่ HOT มิใช่เพราะอานิสงส์จากสร้อย “ไทยนิยม” อันสะท้อนยุค จอมพล ป.พิบูลสงคราม และมิใช่เพราะเป็นความต่อเนื่องจากประชาธิปไตย “แบบไทย” ในยุคแห่งพรรคสหประชาไทยของ จอมพลถนอม กิตติขจร
หากแต่ทำให้เกิดลักษณะ “รวบยอด” จากรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557
นี่คือการก่อรูปของ “ปฏิมา” อันตรงกับ IMAGE และกลายเป็น “จินตภาพ” อันตรงกับคำว่า CONCEPT
ทุกความฝังใจจะปรากฏผ่าน “ประชาธิปไตยไทยนิยม”
เป็นประชาธิปไตยในแบบที่สภานิติบัญญัติแห่งชาติดำรงอยู่ในลักษณะ “ฝักถั่ว” ทำตามคำสั่งของ คสช. ทำตามคำสั่งของรัฐบาล
ไม่มี “ฝ่ายค้าน” ไม่มี “กระทู้”
บริหารโดยประกาศและคำสั่งภายใต้ “มาตรา 44”
เหมือนกับคำพูดของหัวหน้า คสช. หัวหน้ารัฐบาล ต้องการสื่อเนื่องใน “วันเด็กแห่งชาติ” แต่เมื่อปรากฏเป็นข่าวก็จะเกิดอาการฝังจำอย่างลึกซึ้ง
เหมือนที่ “ประชารัฐ” ตีคู่กับ “ประชานิยม”
มีความเป็นไปได้ที่ “ประชาธิปไตยไทยนิยม” จะตีคู่มากับ “รัฐประหาร” จะตีคู่มากับ “เผด็จการ” และพิมพ์นิยมของ “คสช.”
ความโดดเด่นของ “แม่น้ำ 5 สาย” จะเปล่งประกาย
อนุศาสน์อันมาจาก นายวิษณุ เครืองาม ที่ว่า “เมื่อลงเรือแป๊ะก็ต้องตามใจแป๊ะ” จะเป็นเหมือนนิยามอันรวบรัดยิ่ง
ทั้ง “รัฐประหาร” และ “ประชาธิปไตยไทยนิยม”
เพียงแต่พรรคการเมืองฝ่ายตรงข้ามนำเสนอ หากต้องการการสืบทอดอำนาจ หากต้องการให้ คสช.อยู่ยั่งยืนยงก็ต้องเดินหนทาง “ประชาธิปไตยไทยนิยม”
ก็เหนื่อยหนักหนาอย่างสาหัส
โจทย์ของ “ประชาธิปไตยไทยนิยม” คือ การนำเสนอผลงานจากเดือนพฤษภาคม 2557 กระทั่งเดือนพฤศจิกายน 2561 ว่าเป็นอย่างไร
สำเร็จ หรือ ล้มเหลว
ประชาชนต้องการให้พิมพ์การบริหารจัดการในแบบของ คสช. ในแบบของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ดำรงอยู่ต่อไป หรือว่าไม่ต้องการ
คำตอบเห็นได้จากผลการเลือกตั้ง
