| ผู้เขียน | คอลัมน์หน้า 3 มติชน |
|---|
เข็มนาฬิกาโดยทั่วไปมีวงรอบแห่งการเดินที่แน่นอน นั่นก็คือ 60 วินาทีเป็น 1 นาที 60 นาที เป็น 1 ชั่วโมง และ24 ชั่วโมง เป็น 1 วัน
จากนั้น 7 วัน ก็เป็น 1 สัปดาห์ และ 4 สัปดาห์ ก็เป็น 1 เดือน
แต่กล่าวสำหรับ “นาฬิกา” หรูอันมีจุดเริ่มจาก Richard Mille และลงเอยเรือนที่ 20 เศษๆ ด้วย Rolex
หลายคนใน “คสช.” รู้สึกว่าเดินค่อนข้าง “เร็ว”
ยิ่ง ป.ป.ช.พยายามจะเตะถ่วงรั้งดึง แทนที่จะทำให้เงียบและค่อยๆ จางหาย
ตรงกันข้ามกลับยิ่งเร้าความสนใจ
พลันที่ยอดคำเท่ “ยืมเพื่อน” หลุดออกมา
ความรวดเร็วของเข็ม “นาฬิกา” หรูยิ่งเพิ่มความเร่ง และบีบรัดไม่ว่าจะเจ้าตัว ไม่ว่าจะ คสช. ไม่ว่าจะรัฐบาลหนักขึ้น หนักขึ้น
ถึงกับมีข้อเสนอในเรื่อง “ลาออก”ขึ้น
ที่ไม่ควรมองข้ามก็คือ ข้อเสนอในเรื่อง “ลาออก” หรือจัดการ “ปลดออก” มิได้มาจาก “ภายนอก”หากดังขึ้นมาจาก “ภายใน”
เรียกว่า ดังมาจากคนที่เคยอยู่ใน “เรือแป๊ะ” ก็ย่อมได้
คนอย่าง ม.ร.ว.ปรีดิยาธร เทวกุล คนอย่าง น.ส.รสนา โตสิตระกูล คนอย่าง นายนิติพงษ์ ห่อนาค จะถือว่า “คนนอก” ได้อย่างไร
คน 1 ก็เคยเป็นถึง “รองนายกรัฐมนตรี”
คน 1 ก็เคยเป็นสมาชิกอย่างที่เรียกว่า “สภาปฏิรูปแห่งชาติ” (สปช.) อันเป็น 1 ภายใน “แม่น้ำ 5 สาย” ซึ่งรองรับการปรากฏขึ้นของ “เรือแป๊ะ”
คน 1 ก็เคยเป่า “นกหวีด” เรียกหา “รัฐประหาร”
อาจเพราะมั่นใจในการเป็น “กองเชียร์” อาจเพราะเทใจให้กับ คสช. ให้กับรัฐประหารมาอย่างเต็มเรี่ยวเต็มแรง จึงอยากเกิดทางออกที่ดีที่เหมาะสม
เสียสละ “อวัยวะ” เพื่อรักษา “ชีวิต”
หากนับจากที่ พล.อ.เปรม ติณสูลานนท ์ แสดงกัปยิโวหารว่าด้วย “กองหนุน” ออกมาเมื่อเช้าของวันที่ 28 ธันวาคม
ปรากฏการณ์ ณ วันที่ 24 มกราคมถือว่า “เร็ว”
เป็นปรากฏการณ์ 1 ซึ่งสะท้อนสภาวะถดถอย น้อยลงของ “กองหนุน” เป็นปรากฏการณ์ 1 ซึ่ง “กองหนุน” ต้องการเห็นภาพใหม่อันใสสดงามตาของ คสช.
นั่นก็โดยตัด “เนื้อร้าย” ออกไปจาก “ร่าง”
ไม่ว่าเป้าหมายอย่างแท้จริงในการนำเสนอกัปปิยโวหารว่าด้วย “กองหนุน” จากบ้านสี่เสาเทเวศร์ จะคืออะไรกันแน่
แต่การก่อ “กระแส” ในเรื่องของ“นาฬิกา” ก็ร้อนแรง
กระบวนการเรียกร้องให้มีการจัดการปัญหาอันเนื่องแต่ “นาฬิกา” หรู โดยการตัดตัวปัญหา ตัวทุกข์ให้หมดสิ้นไป เพื่อรักษาภาพลักษณ์และต่อชีวิตของรัฐบาลและ คสช.ถือได้ว่าเป็น “กลยุทธ์” อันยอดเยี่ยม
เพราะหากปล่อยให้ยืดเยื้อ คาราคาซัง โอกาสบานปลายจะมีสูงเป็นอย่างสูงกระทั่งอาจลากดึงให้ คสช. และรัฐบาลพลอยเสื่อมเสียไปด้วย
ไม่ว่า พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ไม่ว่า พล.อ.อนุพงษ์ เผ่าจินดา ไม่ว่า พล.อ.ฉัตรชัย สาริกัลยะ ล้วนเป็นทหาร เป็นผลผลิตของ จปร.
1 ย่อมกระจ่างใน “ระบบเกียรติยศ”
ขณะเดียวกัน 1 ย่อมเคยผ่านบทเรียนการทำศึกในแบบจรยุทธ์ของ เหมา เจ๋อ ตุง มาแล้วโดยเฉพาะอย่างยิ่งกระบวนท่า “กินข้าวทีละคำ”
ยอมสละ “อวัยวะ” เพื่อรักษา “ชีวิต”
