| ผู้เขียน | คอลัมน์หน้า 3 มติชน |
|---|
การปรับเปลี่ยน “ท่าที” ของกองทัพต่อรายละเอียดการแสดงออกผ่านขบวนพาเหรดและการแปรอักษรในฟุตบอลประเพณีครั้งที่ 72 ส่งผลสะเทือนอย่างฉับพลัน
อย่างน้อยก็ทำให้ท่าทีของ “ตำรวจ” เปลี่ยนไปด้วย
ผลดีก็คือ น้องๆ นิสิตจากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยและนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ได้สำแดงออกถึง “ภูมิปัญญา” อย่างเต็มเปี่ยม
กระนั้น ท่าที “ใหม่” เช่นนี้มิใช่อยู่ๆ ก็ “ปรับ”
ตรงกันข้าม หากดูความพยายาม ไม่ว่าจะของทหาร ไม่ว่าจะของตำรวจ
ในเบื้องต้นแสดงออกอย่างเด่นชัดว่า ต้องการเข้าไปมีส่วน ต้องการเข้าไปแทรกแซง
เห็นจากข้อกำหนดห้ามในเรื่อง “นาฬิกา” และ “ตัวบุคคล”
นี่มิใช่อยู่ๆ นิสิตก็ปูดขึ้นมาเอง นักศึกษามโนไปเอง ตรงกันข้าม มีการต่อสายเกิดขึ้นจริง มีความพยายามจริง เพียงแต่เมื่อสัมผัสกับสภาพความเป็นจริงของแต่ละสถาบันจึงจำเป็นต้องถอย
น่ายินดีที่ยอมรับต่อ “ความเป็นจริง”
หากมองจากการปรับเปลี่ยนอย่างกะทันหันดูเหมือนว่าทางด้าน “ทหาร” จะมีความตื่นตัวเร็วกว่าและปรับตัวได้เร็วกว่าเมื่อเทียบกับ “ตำรวจ”
ในตอนเช้า ตำรวจยังกุมมาตรการ “เข้ม”
อาจเพราะขานรับนโยบายจากฝ่ายความมั่นคง (ซึ่งมิใช่กองทัพบก) อย่างเต็มเปี่ยม มีการตรวจกระเป๋าอย่างจริงจังไม่ต่างไปจากกีฬาสีระดับอนุบาล
แต่เมื่อเห็นท่าทีของ “ทหาร” จึงเริ่มปรับ
ท่าทีของทหารแตกต่างไปจากที่เคยเห็นในปี 2559 หรือในปี 2560 โดยสิ้นเชิง วางบทบาทเป็นเพียงการยืนดูอยู่ห่างๆ
ปล่อยให้ “ตำรวจ” ออกหน้า ไม่เข้าไปปะทะ
พลันที่ตำรวจเห็นและรับรู้ถึงท่าทีของทหาร การปรับประสานอย่างทันท่วงที
จึงได้บังเกิด บรรยากาศพาเหรดและการแปรอักษรจึงดำเนินไปในท่วงทำนองแบบ “ประชาธิปไตย”
งดงาม บานเบิก ในสนามศุภชลาศัย
ความจริงหากจับท่าทีของ พล.อ.เฉลิมชัย สิทธิสาท ไม่ว่าจะมองในด้านของ “ผบ.ทบ.” ไม่ว่าจะมองในด้านของ “เลขาธิการ คสช.”
ต้องยอมรับว่ามากด้วยความระมัดระวัง
ปฏิบัติการสกัดขัดขวาง We Walk บริเวณหน้ามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์รังสิต เป็นเรื่องของตำรวจแท้ๆ
เหมือนกับกับ Start Up ที่สกายวอล์ก แยกปทุมวัน
ยิ่งความพยายามในการขยายผลจาก 7 เป็น 30 กว่าและทำท่าว่าจะบายปลายไปถึง 60 กว่าๆ ยิ่งเด่นชัดว่าเป็นฝีมือตำรวจล้วนๆ หวังจะสกัดไม่ให้เกิด “10 กุมภาพันธ์”
รายละเอียดและยุทธวิธีของตำรวจเช่นนี้ย่อมอยู่ในสายตาของทหารอย่างใกล้ชิด นำไปสู่การประเมินว่าสมควรจะทำอย่างไรเมื่อถึง “ฟุตบอลประเพณี”
เพราะว่าเดือนกุมภาพันธ์ 2561 ไม่ใช่เดือนกุมภาพันธ์ 2558
การอ้างคำสั่งหัวหน้า คสช.ฉบับที่ 5/2558 ยังสามารถอ้างได้ การอ้าง พ.ร.บ.ชุมนุมสาธารณะ 2558 ยังสามารถอ้างได้
แต่อย่าลืมว่ามี “รัฐธรรมนูญ พ.ศ.2560” แล้ว
เมื่อฤดูกาลเปลี่ยน อากาศย่อมเปลี่ยน การตระเตรียมเสื้อผ้า อาภรณ์ให้เหมาะสมและสอดรับกับแต่ละสภาพการณ์จึงมีความจำเป็น
นั่นอาจเป็นเรื่องของ “ฤดูกาล”
แต่สภาพของสังคม สภาพของการเมือง ก็มีวงรอบและวิถีดำเนินที่แน่นอนของมัน ที่เหมาะสมในห้วงหนึ่ง อาจไม่เหมาะสมในอีกห้วงหนึ่ง
ทหารที่ “ฉลาด” ย่อมมองและ “วิเคราะห์” ออก
