ข่าวการจับกุมคณะพรานเจ้าสัวหมื่นล้านกลางป่าทุ่งใหญ่นเรศวร เป็นกระแสใหญ่ในสังคมไทยในวันนี้จริงๆ ผู้คนล้วนให้ความสนใจติดตามข่าวสารความคืบหน้า ต้องการรู้ว่ามีการตรวจค้นได้พยานหลักฐานอะไรเพิ่มเติม เพื่อมัดตัวผู้กระทำผิด คดีจะเป็นมวยล้มหรือเปล่า เพราะเกี่ยวพันกับคนมีเงินมีทอง
ในโลกโซเชียลก็ขุดคุ้ยภาพเก่าๆ ของคณะเจ้าสัว เคยเข้าไปตั้งแคมป์ในป่าที่ไหนอย่างไร เสื้อผ้าที่สวมใส่เป็นเสื้อของนักล่าสัตว์อะไรเปิดกันออกมาหมด
การตรวจยึดอาวุธปืนได้จำนวนมาก เป็นปืนอะไร ใช้ทำอะไร เกาะติดกันอย่างไม่ลดละ
ความที่เรื่องนี้มีนายทุนหมื่นล้านเข้าพัวพันในฐานะผู้กระทำผิด มีข้าราชการตัวเล็กๆ หัวหน้าเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่นเรศวรเป็นผู้ทำหน้าที่จับกุม เลยตรงกับอารมณ์ของคนในสังคม
ผู้คนก็เลยห่วงใยว่า จะเข้าทำนองเอาไม้ซีกไปงัดไม้ซุงแบบนั้นหรือเปล่า
เลยเกิดกระแสถล่มนายทุนใจร้าย และปกป้องข้าราชการระดับซีกลางๆ ผู้ปกป้องป่ากันอย่างเต็มที่
วันนี้ วิเชียร ชิณวงษ์ หัวหน้าเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่นเรศวร กลายเป็นขวัญใจประชาชนไปเรียบร้อยแล้ว
ถือเป็นกำลังใจให้กับข้าราชการที่ทำงานตรงไปตรงมา
และน่าจะเป็นแบบอย่างให้กับข้าราชการทั้งประเทศว่า การยึดระเบียบกฎหมายอย่างตรงไปตรงมาในการปฏิบัติหน้าที่ หากเหตุการณ์นั้นเป็นข่าวใหญ่ทั้งสังคมให้ความสนใจ
ก็จะเป็นเกราะปกป้องคุ้มครองได้เป็นอย่างดี
ข้อดีของข่าวใหญ่ข่าวนี้ ได้ทำให้ทั้งสังคมไทยรู้สึกตื่นตัวในการอนุรักษ์ธรรมชาติและสัตว์ป่า
แต่หวังว่า จะไม่แค่เกิดสำนึกเฉพาะเมื่อมีเหตุการณ์พรานกิตติมศักดิ์กับสัตว์ป่าคุ้มครองเท่านั้น
ยังมีพฤติกรรมของคนบางส่วน ที่ร่วมทำลายธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมอีกมาก
ในสังคมไทยเรายังมีคนชอบเที่ยวป่า ประเภทห้อรถโฟล์วีลบุกตะลุยพื้นที่ที่เข้าถึงยากอยู่ไม่น้อย ซึ่งควรพิจารณาให้ถ่องแท้ว่า พื้นที่บางจุดนั้นเป็นเขตหวงห้ามหรือไม่ ควรจะบุกลุยเข้าไปเพื่อรบกวนสภาพธรรมชาติหรือไม่
ไม่ควรเที่ยวแบบสนองอารมณ์ตัวเอง เอาความสะใจ แต่ไม่ได้อยู่บนพื้นฐานรักป่ารักธรรมชาติจริงๆ
ขณะที่คนเที่ยวป่าแบบเคารพธรรมชาตินั้น ไม่จำเป็นต้องอวดความแข็งแกร่งของพาหนะ บุกเข้าไปแบบบู๊ล้างผลาญ ถ้าจะต้องเดินเท้าก็ต้องเดิน
จุดที่จะเข้าไปนอนพักตั้งแคมป์ในป่าลึก ก็ต้องเป็นป่าที่มีความเหมาะสม ได้ดื่มด่ำธรรมชาติ ไม่ต้องมีไฟฟ้า ประปา แต่ก็ไม่ใช่ป่าทึบที่ฝ่าฟันเข้าไปเพื่อสนองความรู้สึกท้าทาย และเพื่อประกาศชัยชนะ
รวมถึงเมื่อเข้าไปนอนค้างแรม ต้องไม่ทิ้งขยะขวดแก้วเศษกระป๋องเอาไว้เกลื่อนกราด นั่นก็คือการฆ่าสัตว์อีกทางหนึ่ง
ดังนั้น การทำลายป่า ทำลายสัตว์ป่า ไม่ใช่แค่กรณีเจ้าสัวกับคณะล่าสัตว์เท่านั้น
ที่ต้องป่าวประณาม
ยังมีอีกหลากหลายพฤติกรรมที่ทำกันอยู่ในทุกวันนี้
แล้วถ้าจะให้ดีกว่านั้น จิตใจที่รักธรรมชาติและห่วงใยชีวิตสัตว์ป่า ต้องแผ่กว้างไปถึงการห่วงใยทุกชีวิต
เห็นข้าราชการคนดัง เห็นนักการเมืองพูดดี โดดเข้ามาผสมโรงในเรื่องนี้
ก็อยากจะถามถึงชีวิตผู้นำชาติพันธุ์ที่เป็นนักอนุรักษ์ ชีวิตของประชาชนที่เป็นเหยื่อการปราบปรามทางการเมืองร่วมร้อยชีวิตด้วย
……………
สุริวงค์ เอื้อปฏิภาน
