| ที่มา | ฟร้อนต์เพจออนไลน์ |
|---|---|
| ผู้เขียน | เชตวัน เตือประโคน |
เป็นมากกว่าหนังสือสารคดีชีวประวัติบุคคคล น่ายึดเอาเป็นแบบอย่างในการทำงาน สำหรับบรรดานักเขียน นักค้นคว้าวิจัย ส่องแว่นขยายมองกว้าง-ยาว-ลึก มากกว่าแค่เรื่องราวของคนต้นเรื่องนั้นๆ
กำลังพูดถึงผลงานที่มีชื่อว่า “อยากลืมกลับจำ” หนังสือเล่มใหม่เอี่ยมจากสำนักพิมพ์มติชน
สารคดีชีวประวัติ จีรวัสส์ พิลบูลสงคราม ผู้เป็นลูกสาว จอมพล ป.พิบูลสงคราม นายกรัฐมนตรีของไทยที่มีชีวิตพลิกผัน และน่าสนใจมากที่สุดคนหนึ่ง
ทั้ง 3 ท่านอาจารย์คือ ภูริ ฟูวงศ์เจริญ, ศรัญญู เทพสงเคราะห์, ณัฐพล ใจจริง และอีก 1 อาจารย์บรรณาธิการ นครินทร์ เมฆไตรรัตน์ สร้างสรรค์ผลงานชุดนี้ออกมาได้อย่างน่าสนใจยิ่ง
เพราะไม่เพียงแต่ชีวประวัติของผู้เล่าเรื่องคือ “ป้าจีร์”
แต่ยังฉายสภาพการเมือง เศรษฐกิจ และสังคม เครือข่ายความสัมพันธ์ต่างๆโยงใยอย่างเห็นภาพ- น่าติดตามจนวางไม่ลง
ยกตัวอย่างเรื่องเบาๆ ประกอบการตัดสินใจไปซื้อหามาอ่านช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์นี้
มีใครรู้หรือไม่ว่า ผลิตภัณฑ์ โคคา-โคล่า แรกมีในเมืองไทยนั้นไม่ได้มีสีแดงอย่างที่เห็นปัจจุบัน
ราว พ.ศ.2492 จอมพล ป. กลับมารับตำแหน่งนายกรัฐมนตรีเป็นสมัยที่ 2
“ป้าจีร์” แต่งงานกับ ดร.รักษ ปันยารชุน ผู้เป็นพี่ชายของอานนท์ ปัญญารชุน นั่นเอง
ดร.รักษลาออกจากการเป็นทหารแล้วเริ่มทำธุรกิจ ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือการร่วมกับเพื่อนฝรั่ง เปิดบริษัทบรรจุขวด ชื่อ “Rak, Derrick & Daviis Bottling”
และได้เป็นตัวแทนจำหน่ายเครื่องดื่มน้ำอัดลม “โคคา-โคล่า” ในประเทศไทย
ขณะนั้นเป็นช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 แล้ว เริ่มมีการขยายตัวของลัทธิคอมมิวนิสต์เข้ามาในพื้นที่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้
จอมพล.ป จึงมีความกังวลอย่างยิ่ง เมื่อลูกเขยจะใช้สีแดงเป็นตราสัญลักษณ์ของเครื่องดื่มนี้
“ฉันไม่ชอบนะโค้กสีแดง ให้โค้กเป็นสีเขียวนะ’
ดร.รักษ เลยต้องเปลี่ยนสีของโลโก้เป็นสีเขียว ซึ่งเป็นสีประจำวันเกิดของ จอมพล ป. นั่นเอง
“โคคา-โคล่า” ขายดิบขายดี เป็นที่นิยมของวัยรุ่นหนุ่มสาวทั่วกรุงเทพฯ เพราะมองว่าเป็นของโก้เก๋จากตะวันตก ใครไม่ดื่มเชย
เฟื่องฟูจน ดร.รักษ์ ต้องหาทุนขยายโรงงาน จึงไปขอกู้เงิน 2 ล้านบาทจากธนาคารกรุงเทพฯ พาณิชย์การ แต่ทว่าธนาคารไม่อนุมัติ
เพราะในปี พ.ศ.2496 หรือหลัง โคคา-โคล่า เกิดขึ้นในเมืองไทย4 ปี ธนาคารกรุงเทพฯ พาณิชย์การได้ไปร่วมทุนกับกลุ่มราชครู (ฝั่งจอมพล ผิน ชุณหวัณ พล.ต.อ.เผ่า ศรียานนท์) ก่อตั้งบริษัทเสริมสุข
ส่ง “เป๊บซี่-โคล่า” มาแข่งขันกับ “โคคา-โคล่า”
“ป้าจีร์” เล่าอย่างติดตลกว่า “ตอนนั้นคล้ายๆ ว่าแบ่งฝ่ายกัน ตำรวจเป็นฝ่ายเป๊บซี่ แล้วเราก็เป็นโค้ก”
นี่เพียง 1 ในอีกหลายร้อยเรื่องราวเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่สอดแทรกอยู่ในหลังสือ “อยากลืมกลับจำ”
ซึ่งไม่น่าเชื่อว่า “ป้าจีร์” ในวัย 96 ปี จะจดจำเรื่องราวได้ชัดแจน และแม่นยำมาก
