| ผู้เขียน | ปิยะวรรณ ผลเจริญ |
|---|
คุกรุ่นกันมาหลายเดือน สำหรับปมร้อนเงินสนับสนุนการตัดอ้อยสดเพื่อแก้ปัญหาฝุ่น PM2.5 จำนวน 120 บาทต่อตัน ในฤดูการผลิตปี 2565-66 ที่มีแกนนำชาวไร่อ้อยออกมาเรียกร้องกระทรวงอุตสาหกรรมจ่ายเงินดังกล่าววงเงินประมาณ 8,000 ล้านบาท แต่กระทรวงอุตสาหกรรมปฏิเสธ เพราะมองว่าเงินจูงใจที่มาจากงบประมาณของรัฐไม่คุ้มค่า
เพราะจ่ายให้ชาวไร่อ้อยใน 2 ฤดูก่อนหน้า (ฤดู 2563/64 และฤดู 2564/65) ใช้แล้วไม่เกิดผล ยืนยันด้วยตัวเลขการเผาอ้อยที่ยังพุ่งสูงต่อเนื่องตลอด 3 ปี ประกอบด้วย ฤดูการผลิตปี 2563/64 มีอ้อยถูกลักลอบเผา 17.61 ล้านตัน จากปริมาณอ้อยเข้าหีบ 66.66 ล้านตัน หรือคิดเป็น 26.42% ขณะที่ฤดูการผลิตปี 2564/65 มีอ้อยถูกลักลอบเผา 25.12 ล้านตัน จากปริมาณอ้อยเข้าหีบ 92.07 ล้านตัน หรือคิดเป็น 27.28%
กระทั่งฤดูการผลิตปี 2565/66 มีอ้อยถูกลักลอบเผา 30.78 ล้านตัน จากปริมาณอ้อยเข้าหีบ 93.89 ล้านตัน หรือคิดเป็น 32.78% กระทรวงอุตสาหกรรมจึงเห็นควรว่าต้องปรับรูปแบบการจ่ายเงินจูงใจใหม่
เมื่อกระทรวงอุตสาหกรรมได้รัฐมนตรีว่าการคนใหม่ พิมพ์ภัทรา วิชัยกุล ชาวไร่จึงรวมตัวเข้าพบเพื่อเรียกร้องความชัดเจนเรื่องนี้
รมต.พิมพ์ภัทรารับปากจะหารือรัฐบาลในเรื่องการเงิน 8,000 ล้านบาท พร้อมมีไอเดียอาจนำเงินครึ่งหนึ่งไปซื้อรถตัดอ้อยช่วยเหลือชาวไร่ เพื่อให้การตัดอ้อยสดเป็นรูปธรรมรวดเร็วขึ้น ขณะที่ฤดูการผลิต 2566/67 ตั้งเงื่อนไขกับชาวไร่ต้องลดการเผาได้จริง เพราะงบประมาณนี้เป็นการลงทุนของภาครัฐ
ดูเหมือนปมร้อนนี้จะเริ่มคลี่คลาย แต่จริงๆ ยังซุกซ่อนปัญหา หากภาครัฐไม่ร่วมมือกันแก้ปัญหาจริงจัง
ทราบว่ากระทรวงอุตสาหกรรมพยายามประสานความร่วมมือกับทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมในการติดตามเรื่องค่ามลพิษ และกระทรวงมหาดไทยในการติดตามป้องปรามชาวไร่ลักลอบเผา
แต่เมื่อเร็วๆ นี้ กระทรวงมหาดไทยนำโดยผู้ว่าราชการจังหวัดต่างๆ ได้ส่งเรื่องถึงกระทรวงอุตสาหกรรมสอบถามเงินตัดอ้อยสดแทนชาวไร่
เป็นที่มาให้กระทรวงอุตสาหกรรมส่งหนังสือถึงมหาดไทยชี้แจงเหตุผลที่ไม่จ่ายเงินในรูปแบบเดิม ชี้แจงตัวเลขการลักลอบยังพุ่งต่อเนื่อง และเรียกร้องให้กระทรวงมหาดไทยหันมาดูแลประชาชนกว่า 44 ล้านคนที่ต้องสูดดมพีเอ็ม2.5 จากการเผาอ้อย ด้วยการป้องปรามชาวไร่ที่ทำผิดกฎหมาย
ดูท่าประเด็นเผาอ้อยจะคลี่คลายยาก จากบทบาทรัฐที่ผิดที่ผิดทาง!!
