เรียนไทยได้จีน : นิทานสุภาษิตจีน (163) ตอนแรก 成语故事 (163) 上

(ที่มาภาพ : mage.baidu.com/search)

นิทานสุภาษิตจีนที่ “เรียนไทยได้จีน” จะนำเสนอในฉบับนี้คือ 大义灭亲/大義滅親dà yì miè qīn (ต้า อี้ เมี่ย ชิน) โดย คำว่า 大 dà (ต้า) แปลว่า ใหญ่ 义/義 yì (อี้) แปลว่าความถูกต้อง ความชอบธรรม 灭/滅 miè (เมี่ย) แปลว่ากำจัด ทำลาย 亲/親 qīn (ชิน) แปลว่า ญาติ คนใกล้ชิด เมื่อรวมกันแล้วแปลว่า ด้วยผดุงซึ่งคุณธรรมอันยิ่งใหญ่จึงสามารถที่จะลงโทษได้แม้จะเป็นญาติมิตร หรือใช้อธิบายคนที่ต้องผดุงไว้ซึ่งความถูกต้อง เมื่อพบว่าญาติมิตรตัวเองทำผิดก็ต้องลงโทษตามกฎโดยไม่มีการลำเอียง คำนี้มักใช้กับเหล่าข้าราชการที่ต้องทำงานเพื่อผลประโยชน์ส่วนรวม เมื่อต้องดำรงความยุติธรรม ความเป็นธรรม เพราะในเมื่อเราสามารถตัดสินชะตาผู้อื่นได้ ก็ต้องกล้าที่จะตัดสินชะตาของญาติมิตรของตัวเองได้ เมื่อยามที่พวกเขาเหล่านั้นกระทำผิด โดยไม่ลำเอียงหรือลังเล มาดูนิทานเรื่องนี้กัน

จีนในยุคชุนชิว 春秋Chūnqiū ช่วงต้นของยุค อำนาจการบริหารส่วนกลางก็คือราชวงศ์โจวเริ่มเสื่อมลง เป็นเหตุให้รัฐต่างๆ เริ่มกระด้างกระเดื่องต่อศูนย์กลางอำนาจ แต่ว่าในช่วงต้นนี้ ทุกรัฐก็ยังคงฟังหรือให้เกียรติราชวงค์โจวอยู่ เพราะอย่างไรเสียทุกรัฐก็ถือว่าผู้ปกครองสูงสุดแห่งราชวงค์โจวก็คือโอรสสวรรค์ ส่วนพวกตนเป็นเพียงอ๋องแห่งรัฐต่างๆ ดังนั้นการแต่งตั้งผู้ครองนครรัฐต่างๆ ก็ยังคงต้องได้รับความเห็นชอบจากศูนย์กลางอำนาจนี้อยู่ ที่รัฐเว่ย์ 卫国 /衛國Wèi Guó (เว่ย์ กั๋ว) แม้จะเป็นรัฐเล็กๆ แต่ก็มีบทบาทไม่น้อยในยุคนี้ มีเรื่องเล่าว่า ผู้ครองนครรัฐเว่ย์มีลูกชายทั้งหมดสามคน คนโตเป็นคนที่มีจิตใจอ่อนโยนและอ่อนแอ ไร้ซึ่งความเป็นผู้นำ ส่วนลูกชายคนเล็กนามว่าโจว ซวี 州吁Zhōu Xū เขาเป็นคนที่ฉลาด เป็นที่รักใคร่ของบิดายิ่งนัก แต่ด้วยหลักการของบ้านเมือง ตำแหน่งผู้สืบทอดอำนาจต่อต้องเป็นลูกชายคนโต ดังนั้นหลังจากที่ผู้ครองนครรัฐเว่ย์เสียชีวิต

ลูกชายคนโตก็ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นเจ้าผู้ครองนครรัฐเว่ย์ต่อไปนามว่าเว่ย์หฺวานกง 卫桓公/衛桓公 Wèi Huán Gōng จึงสร้างความไม่พอใจแก่น้องชายคนเล็กโจวซวียิ่งนัก เนื่องจากโจวซวีตั้งแต่เล็กก็เป็นที่รักใคร่ของบิดา และถูกเลี้ยงดูแบบตามใจเรื่อยมา จึงเป็นคนที่เอาแต่ใจตัวเอง มักทำแต่เรื่องเสียหายอยู่เป็นประจำ โจวซวีมีเพื่อนรักคนหนึ่งนามว่า ฉือโห้ว 石厚 Shí Hòu เขาเป็นบุตรชายของอำมาตย์ฉือเชว่ 石碏Shí Què เมื่อทั้งคู่อยู่ด้วยกันก็มักทำเรื่องเลวร้ายเป็นประจำ อำมาตย์ฉือเชว่จึงต้องแยกลูกชายให้ออกห่างจากองค์ชายเล็กนี้ แต่ไม่ว่าจะลงโทษอย่างไร จับขังอย่างไร สุดท้ายลูกชายก็หลบหนีไปหาองค์ชายเล็กได้อยู่ดี จนต่อมาลูกชายก็ย้ายไปอยู่กับองค์ชายเล็ก ไม่กลับจวนที่พักเสียเลย เมื่อเปลี่ยนตัวเจ้าเมืองคนใหม่ ผู้นำคนใหม่เป็นคนอ่อนแอ จึงไม่ทันความเจ้าเล่ห์ของน้องชายคนเล็ก ถึงตอนนี้อำมาตย์ฉือเชว่เห็นว่าความวุ่นวายคงจะเกิดในไม่ช้าแน่ๆ จึงใช้ข้ออ้างว่าแก่ชราแล้ว ขอลาออกกลับไปอยู่บ้าน เจ้าเมืองคนใหม่สุดท้ายก็ถูกน้องชายคนเล็กโจวซวีที่ร่วมมือกับฉือโห้วฆ่าและแย่งชิงบัลลังก์ไป เหล่าขุนนางและประชาชนแห่งรัฐเว่ย์ไม่พอใจการกระทำของทั้งสองคนยิ่งนัก ฉือโห้วจึงเสนอโจวซวีให้ขอความเห็นจากบิดาของตน เมื่อฉือโห้วเดินทางกลับบ้านไปขอความเห็นฉือเชว่ ผู้เป็นบิดาของตน ฉือเชว่แนะนำว่าให้เจ้านายองค์ใหม่แต่งหนังสือไปขอราชโองการแต่งตั้งจากโอรสสวรรค์ เช่นนี้แล้วไพร่ฟ้าก็จะยอมรับ ฉือโห้วจึงบอกว่า ใต้ฟ้าต่างรู้ว่าเจ้านายองค์ใหม่ชิงอำนาจมาโดยมิชอบ เช่นนี้แล้วโอรสสวรรค์จะแต่งตั้งได้อย่างไรกัน

โปรดอ่านต่อสัปดาห์หน้า

Advertisement

ศูนย์ภาษาและวัฒนธรรมจีนสิรินธร
มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง

QR Code
เกาะติดทุกสถานการณ์จาก Line@matichon ได้ที่นี่
Line Image