เมื่อวันที่ 22 มิถุนายน สมาคมสถาปนิกสยามในพระบรมราชูปถัมภ์ เผยแพร่จดหมายลงนามโดยนายชนะ สัมพลัง นายกสมาคมฯ เรื่องการทำลายอาคารบอมเบย์ บาร์มา โดยเป็นจดหมายที่แจ้งถึงสมาชิกสมาคมฯ เกี่ยวกับท่าทีและการดำเนินการต่อกรณีดังกล่าว โดยระบุว่า สมาคมสถาปนิกสยามฯ ตระหนักถึงคุณค่าของอาคาร การวางผัง และการดูแลอาคารเก่า ซึ่งการออกแบบบูรณะสถาปัตยกรรมถือเป็นภาคกิจหนึ่งในการประกอบวิชาชีพสถาปัตยกรรม ทางสมาคมถึงสอบถามไปยังกรมศิลปากรและเสนอความเห็นต่างๆ โดยสอบถามอย่างเป็นทางการว่า อาคารบอมเบย์ เบอร์มา สามารถนิยามให้เป็นโบราณสถานที่กฎหมายคุ้มครองได้ใช่หรือไม่ เนื่องจากเป็นอาคารที่เล่าประวัติศาสตร์สำคัญของการค้าไม้เมืองแพร่ด้วยอายุเกินกว่า 100 ปี น่าจะถือว่าโดยอายุหรือลักษณะของการก่อสร้าง หรือหลักฐานเกี่ยวกับประวัติ เป็นประโยชน์ในทางศิลปะหรือประวัติศาสตร์ นอกจากนี้ ยังสอบถามถึงหลักการอนุรักษ์โบราณสถานของกรมศิลปากร ว่าใช้แนวทางที่คำนึงถึงการรักษาคุณค่าของโบราณสถานนั้นๆ เป็นสำคัญ ซึ่งเรียกว่า ‘Value-Based Approach’ หรือไม่ และจะดำเนินการในเรื่องนี้ต่อไปอย่างไร
ในตอนท้าย จดหมายดังกล่าวยังระบุว่า สมาคมสถาปนิกสยามฯ เสนอตัวเข้าช่วยเหลือการบูรณะอาคารดังกล่าว เนื่องจากเป็นงานที่ต้องใช้กำลังและความรู้อย่างมาก
ความตอนหนึ่ง ดังนี้
‘การรื้อถอนที่กเดขึ้นแล้วคงย้อนกลับไปไมได้ แต่การจะทำให้กลับคืนดังเดิมคงต้องใช้กำลังและความรู้มากมาย ทางสมาคมสถาปนิกสยามฯ มีเครือข่ายสมาชิกในพื้นที่ จึงขอเสนอตัวเข้าร่วมช่วยเหลือในการบรรเทาความสูญเสียที่เกิดขึ้น รื้อฟื้นคุณค่าของโบราณสถานให้เป็นที่จดจำของผู้คนถึงเหตุการณ์นี้และเป็นอาคารที่เป็นประโยชน์ต่อสาธารณชนทั่วไปในอนาคต เป็นความทรงจำของผู้คนต่อไป’
ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ในวันเดียวกัน สมาคมสถาปนิกสยาม ยังเผยแพร่เอกสาร เรื่อง ‘รื้อที่ทำการป่าไม้ อายุ 131 คุณค่ามรดกสถาปัตยกรรมที่หายไป’ มีเนื้อหาระบุถึงคำกล่าวอ้างของกรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช ซึ่งระบุว่าในการรื้อถอนได้มีการทำบัญชีไม้ไว้ แต่ข้อเท็จจริง ทางสมาคมฯ เห็นว่าเป็นการรื้อถอนที่ไม่ระมัดระวัง หรือมีการจดบันทึกให้รหัสองค์ประกอบไม้แต่ละชิ้นที่สอดคล้องกับความต้องการประกอบสู่สภาพเดิม
