| ที่มา | คอลัมน์ "เรียนไทยได้จีน" |
|---|---|
| ผู้เขียน | อ.ซ่อซิง เมธาธารณ์กุล ศูนย์ภาษาและวัฒนธรรมจีนสิรินธร มฟล. |
เรียนไทยได้จีน : นิทานสุภาษิตจีน (252) 成语故事 (二五二)
นิทานสุภาษิตจีนที่ “เรียนไทยได้จีน” จะนำเสนอในฉบับนี้คือ 口蜜腹剑/口蜜腹劍 kǒu mì fù jiàn (โข่ว มี่ ฟู่ เจี้ยน) โดย คำว่า 口 kǒu (โข่ว) แปลว่า ปาก 蜜 mì (มี่) แปลว่า หวาน น้ำผึ้งหวาน 腹 fù (ฟู่) แปลว่า ท้อง 剑/劍 jiān (เจียน) แปลว่า กระบี่ ดังนั้น เมื่อรวมกันแล้วจะหมายถึง คนที่พูดจาน่าฟัง ปากหวาน แต่ภายในช่องท้องซุกซ่อนมีดคมไว้ ใช้เปรียบกับคนที่ไม่มีความจริงใจในการพูด ปากอย่างใจอย่าง ปากหวานก้นเปรี้ยว ต่อหน้าพูดอย่าง ลับหลังกลับพูดอีกอย่าง มาดูนิทานตัวอย่างกันครับ
ราชวงศ์ถัง 唐朝 Tánɡ cháo (ถังเฉา) ของจีน ในช่วงการปกครองของจักรพรรดิถังเสวียนจง 唐玄宗 Tánɡ xuánzōnɡ บ้านเมืองเจริญรุ่งเรืองมากในทุกๆด้าน ชาวบ้านอยู่กันร่มเย็นเป็นสุข แผนดินจีนในยุคนี้จึงกลายเป็นศูนย์กลางความรุ่งเรืองแห่งหนึ่งของโลกในยุคนั้นเลยทีเดียว พระองค์ทรงตั้งใจในการบริหารแผ่นดิน และรับฟังความเห็นของข้าราชการทุกหมู่เหล่า แล้วจึงทรงตัดสินพระทัยในการกำหนดนโยบายต่างๆ แต่ต่อมาภายหลัง ด้วยอำนาจ และกาลเวลา ทำให้คนเปลี่ยนแปลงได้ จักรพรรดิเสวียนจงเอง ต่อมาก็มักหลงไหลในคำสรรเสริญเยินยอทั้งหลายมากขึ้น หูก็เริ่มชอบฟังแต่เสียงเพราะๆ แน่นอนว่ามันเป็นการเปิดโอกาสให้กับเหล่าคนชั่ว หรือคนไร้ความสามารถ แต่ประจบเก่งให้ได้ดิบได้ดีกัน
ในที่นี้ก็มีคนหนึ่งนามว่า หลี่หลินฝู่ 李林甫 Lǐ Línfǔ คนนี้ด้วยเป็นคนที่ไร้ความสามารถจริงในด้านการบริหารบ้านเมือง แต่เขามีความสามารถในการเจรจา พูดจาไพเราะ พูดหวานหู ใครฟังก็เคลิ้ม ก็หลงในคำพูดเขาได้ ทำให้เขามีความเจริญก้าวหน้าในอาชีพอย่างรวดเร็ว จนมาถึงตำแหน่งอัครเสนาบดีผู้คอยให้คำปรึกษาจักรพรรดิอย่างใกล้ชิด หลี่หลินฝู่มีความสามารถจริงๆ เพียงใด ไม่ค่อยเป็นที่ประจักษ์ แต่ที่ชัดเจนคือเขาเป็นคนที่รู้จักประจบสอพลอผู้คน ชอบพูดจาหวานเจี๊ยบ ส่วนภายใจจิตใจเขานั้นเปี่ยมไปด้วยความอิจฉาริษยา และระแวงคนสูงมาก ดังนั้น เมื่อจักรพรรดิถังเสวียจงจะทรงเลือกคนดี มีความสามารถจริงๆ มาช่วยงาน เขาก็มักหาโอกาสพูดให้ร้าย โน้มน้าวจนจักรพรรดิเห็นตามไปด้วย ซึ่งมันได้ทำลายโอกาสขุนนางเก่งไปมากมาย
ที่มาภาพ : https://zhidao.baidu.com/question/404657341.html
ที่เป็นประจักษ์ชัดครั้งหนึ่งก็คือ เมื่อจักรพรรดิถังเสวียนจง ทรงต้องการเรียกขุนนางชื่อ เหยียนถิ่งจือ 严挺之/嚴挺之 Yán Tǐnɡzhī มาช่วยงานราชการส่วนกลาง กล่าวกันว่า เหยียนถิ่งจือเป็นคนที่มากความสามารถ มณฑลที่เขาบริหารจัดการอยู่นั้นเจริญรุ่งเรือง ชาวบ้านในเมืองล้วนชื่นชอบเขายิ่งนัก เมื่อจักรพรรดิรับสั่งให้หลี่หลินฝู่เรียกตัวเหยียนถิ่งจือเข้าวัง หลีหลินฝู่รู้ว่าขุนนางคนนี้เป็นคนมากความสามารถจริง และมีอนาคตไกล อาจจะมีผลกระทบต่อตำแหน่งของตนด้วย จึงคิดหาทางกำจัดเสีย ทำเป็นไปเยี่ยมหาญาติของเหยียนถิ่งจือ แล้วบอกญาติเหล่านั้นว่า ให้แจ้งแก่เหยียนถิ่งจือว่า ให้รีบเขียนฎีกาบอกว่า ตนเองสุขภาพไม่ค่อยดี อยากขอย้ายมารักษาตัวที่เมืองหลวง เช่นนี้แล้ว ตนจะช่วยกราบทูลต่อจักรพรรดิ เพื่อเรียกตัวเหยียนถิ่งจือเข้าวังได้
ทั้งญาติ และตัวเหยียนถิ่งจือ ไม่รู้แผนชั่ว จึงเขียนฎีกาตามที่แนะนำ เมื่อฎีกามาถืง หลี่หลินฝู่นำฎีกาเข้าเฝ้าจักรพรรดิ แล้วทูลด้วยสีหน้าอันเศร้าสร้อยว่า เห็นทีเหยียนถิ่งจือคนนี้จะไม่มีวาสนามารับใช้พระองค์ท่านเสียแล้ว เพราะเขาเป็นคนสุขภาพไม่ดี เมื่อจักรพรรดิเห็นฎีกา และฟังความเห็นของหลี่หลินฝู่ ก็ทรงเชื่อ และเลิกล้มความตั้งใจ ทำให้เหยียนถิ่งจือหมดโอกาสก้าวหน้าในอาชีพไปโดยที่ตัวเองไม่รู้สาเหตุด้วยซ้ำไป นี่คือตัวอย่างหนึ่งของคนที่ต่อหน้าพูดจาหวานเจี๊ยบ แต่ลับหลังนั้น พร้อมจะทิ่มแทงทำร้ายฝ่ายตรงข้ามได้ พฤติกรรมแบบนี้มันช่างอันตรายยิ่ง
ข้อคิดจากประโยคสุภาษิตนี้
成语比喻：嘴甜心狠，为人阴险。
成語比喻：嘴甜心狠，為人陰險。
Chénɡyǔ bǐyù： Zuǐ tián xīn hěn, wéirén yīnxiǎn.
เฉิงยหวี่ ปี่ยวี่ : จุ่ย เถียน ซิน เหิ่น, เหวยเหริน อินเสี่ยน
สุภาษิตเปรียบว่า ปากหวานใจเหี้ยม คนอันตราย
ประโยคตัวอย่างที่ใช้สำนวนสุภาษิตนี้ เช่น
我觉得像他这种口蜜腹剑的人很可怕，谁知道他内心里打什么坏主意。
我覺得像他這種口蜜腹劍的人很可怕，誰知道他內心裏打什麽壞主意。
Wǒ juédé xiànɡ tā zhè zhǒnɡ kǒumìfùjiàn de rén hěn kěpà, shéi zhīdào tā nèixīn lǐ dǎ shénme huài zhǔyì.
หวั่ว เจว๋เตอะ เซี่ยง ทา เจ้อโจ่ง โข่วมี่ฟู่เจี้ยน เตอะ เหริน เหิน เข่อผ้า, เฉย จือต้าว ทา เน่ยซิน หลี่ ต่า เฉินเมอะ ไฮว่ จู่อี้
ฉันรู้สึกว่าคนปากหวานก้นเปรี้ยวแบบเขาช่างน่ากลัวนัก ใครจะไปรู้ได้ว่าในใจเขามีแผนชั่วอะไรอยู่
