‘ว.วชิรเมธี’ ตื่นเช้า ร่ายบทกวีชี้กรุงเทพฯก้าวไกล มีฝุ่นไว้เสียวทั้งเมือง

ฉันยิ้มปรีติยินดี
คล่อยคลี่ม่านชมหมอกสลอน
ฉันเปิดหน้าต่างอย่างอาทร
ลมรำเพยอ่อนอ่อนมาแต่ไกล

ฉันยิ้ม…ฉันไอ ฉัน…หายใจอึดอัด
ฝุ่น…ฝุ่นละอองชัดชัดหรือมิใช่
อากาศคล้ายจะหนาวอย่างเข้าใจ
ก็มิใช่อย่างที่คิดสักนิดเดียว

ฉันปิดหน้าต่าง กระจ่างใจ
ฉันรู้จักกรุงเทพฯน้อยไปจึงมิเฉลียว
กรุงเทพฯก้าวหน้าไปไกล…ไกลนักเชียว
เรามีฝุ่นเอาไว้เสียวทั้งนาคร !

(ว.วชิรเมธี)