| ผู้เขียน | สุรีย์ประภา |
|---|
Money Monster หนังเปิดโปงระบบทุนนิยม ไม่เพอร์เฟ็คท์ แต่สนุก
อยากดูหนังเรื่องนี้ด้วยเหตุผลสองสามประการ
ประการแรก ผู้กำกับหนังเรื่องนี้คือโจดี้ ฟอสเตอร์ นักแสดงหญิงระดับรางวัลออสการ์ จริงอยู่ว่านักแสดงที่เก่งไม่จำเป็นต้องกำกับหนังได้ดี แต่ยังไงก็ต้องมีมาตรฐานที่พอสมควร
ประการที่สอง นี่เป็นการประชันบทของดาราระดับแนวหน้าฮอล์ลีวูด จอร์จ คลูนีย์ และจูเลีย โรเบิร์ตส์ หลังจากที่เคยแสดงหนังเรื่อง Ocean’s Eleven ร่วมกัน ดูแล้วก็ไม่ผิดหวังสำหรับการแสดงของทั้งสองคน
จอร์จ คลูนีย์ รับบทพิธีกรสมญาพ่อมดแห่งวอลสตรีท ที่ชี้นำคนดูเรื่องการซื้อหุ้น จ้อแบบมีสาระบ้างไม่มีบ้าง ดูแล้วนึกถึงใครบางคนที่ห่างหายไปจากจอโทรทัศน์ด้วยความจำเป็นบางประการ แถมในเรื่องนี้ได้เห็นลีลาการเต้น Hip Hop สุดเพี้ยนที่แสนจะน่าขันของเขา ต้องยอมรับว่า แม้คลูนีย์จะแก่ แต่เรื่องนี้หล่อมากๆ เริ่มต้นเรื่อง คนดูจะรู้สึกหมั่นไส้ท่าทางเป็นโชว์แมนที่ไร้ระเบียบของเขา แต่ท้ายเรื่องเกือบทุกคนจะหันมาลุ้นและเอาใจช่วย ให้เขาสามารถช่วยคนร้ายที่จับเขาเป็นตัวประกันไม่ให้ถูกวิสามัญฆาตกรรม ทำไมเป็นอย่างนั้น อ่านวิจารณ์และลองไปดู
จูเลีย โรเบิร์ตส์ แสดงเป็นโปรดิวเซอร์รายการ Money Monster ที่คลูนีย์เป็นพิธีกร เป็นสุดยอดผู้ผลิตรายการ ที่มีสติในการควบคุมสถานการณ์ ทั้งกำกับและพยายามหาคำตอบว่า อะไรคือปริศนาที่ทำให้เกิดเหตุร้ายนี้ มีมุขหนึ่งที่ชอบมาก ความเป็นเฟอร์เฟกต์ชั่นนิสของเธอ แม้ในยามหน้าสิ่วหน้าขวานผู้ร้ายขู่ระเบิดสถานนีโทรทัศน์ ขณะกำลังถ่ายทอดสด ถ้าภาพที่จะเผยแพร่ต่อสาธารณชนออกมาไม่สวย เธอก็สั่งให้ย้ายมุมกล้องเพื่อให้ได้ภาพที่สมบูรณ์แบบ เฉพาะการแสดงของเธอ ก็ทำให้หนังเรื่องนี้น่าสนใจกว่าครึ่ง
หนังเปิดตัวด้วยลีลาสุดกวนของลี เกตส์ (จอร์จ คลูนีย์) ขณะกำลัง On Air โดยมี แพตตี้ เฟนน์ (จูเลีย โรเบิร์ตส์) ผู้ผลิตรายการคอยกำกับไม่ให้ลีพูดอะไรนอกลู่นอกทาง แต่จู่ๆ มีคนร้าย ไคล์ บัคเลอร์ (แจ็ค โอ คอนเนลล์) บุกห้องส่ง จับพิธีกร โปรดิวเซอร์และทีมงานเป็นตัวประกัน คนร้ายพุ่งเป้าไปที่ลี ที่ให้ข้อมูลการซื้อขายหุ้นที่ผิดพลาด และวอลท์ แคมบี้ (โดมินิค เวสต์) ซีอีโอของบริษัทไอบิส ไคล์ไม่เรียกร้องเงินคืน แต่เขาต้องการให้วอลท์ออกอากาศชี้แจงให้ผู้ชมทราบว่า อะไรอยู่เบื้องหลังการดิ่งลงของหุ้นตัวนี้ เกตส์ถูกบังคับให้ใส่เสื้อที่มีระเบิด โดยไคล์ขู่จะกดชนวนหากไม่ได้รับคำตอบที่ต้องการ แพตตี้และทีมงานต้องกลายเป็นนักสืบหาคำตอบความไม่ชอบมาพากลของหุ้นตัวนี้
ใครที่เคยเล่นหุ้นและหลงซื้อหุ้นตามคำเชิญชวน คงดูหนังเรื่องนี้ด้วยความซาบซึ้ง และร่วมลุ้นให้หนุ่มสติแตกที่หมดตัวเพราะหุ้น กดดันให้ปริศนาที่อยู่เบื้องหลังหุ้นเผยตัวออกมา แม้เป็นเรื่องการเล่นหุ้น แต่ไม่ซับซ้อน เข้าใจง่าย และมีมุขฮาที่แม้อยู่ในภาวะตึงเครียดก็อดขำไม่ได้
หนังเรื่องนี้มีข้อคิดที่น่าสนใจหลายเรื่อง นอกจากแสดงให้เห็นอิทธิพลของสื่อที่ชี้นำ จนนักลงทุนรายย่อยกลายเป็นแมลงเม่าบินเข้ากองไฟ โดยสื่อที่เสนอข้อมูลแทบจะไม่ต้องรับผิดชอบอะไรแล้ว ยังสะท้อนว่า เงินของคนรวยกับคนจนมีความหมายต่างกัน เงินที่ไคล์สูญเสียอาจเป็นเงินนิดเดียวในสายตาพิธีกรกะล่อนแบบเกตส์ แต่นี่คือเงินที่หามาได้ด้วยน้ำพักน้ำแรง ของชนชั้นกลางที่ทำงานสุจริตมาตลอดทั้งชีวิต
เหนือสิ่งใดที่ชอบมากในหนังเรื่องนี้คือ พัฒนาการของตัวละครที่เริ่มต้นจากความไร้สาระ ความตื้นเขินและความไม่รับผิดชอบต่อข้อมูลที่นำเสนอ แม้จะเป็นรายการเกี่ยวกับเรื่องการเงินที่ต้องระมัดระวังในการลงทุน แต่อุปกรณ์ประกอบฉากของเกตส์กลับน่าขัน มีทั้งคลิปหนังเก่า ระฆัง นกหวีดและซาวด์ประกอบตลกๆ แต่ช่วงเวลาที่เกตส์ถูกจับเป็นตัวประกัน เขาเผชิญหน้าและรับรู้ถึงความรู้สึกเจ็บปวดของไคล์ จนเกิดความรู้สึกผูกพันกับคนที่เขาไม่เคยรู้จักมาก่อน ความเป็นมนุษย์ที่ซ่อนอยู่ภายในตัวตนที่โอ้อวด หลงตัวเอง ถูกดึงออกมาจนเขาพร้อมที่จะลงเรือลำเดียวกับไคล์ ไม่ใช่แต่เฉพาะเกตส์ แพตตี้เองก็รู้สึกเช่นนั้น
หนังเรื่องนี้จึงเป็นเรื่องของคนสามคนที่พบกันจากคนละด้านของเหรียญ แต่ท้ายสุดร่วมมือกันเพื่อเปิดโปงความสามานย์ของระบบทุนนิยม นี่เองที่ทำให้หนังสนุกและน่าลุ้น ไคล์เป็นตัวกระตุ้นให้สังคมเกิดอารมณ์ร่วม หนังทั้งเรื่องเกิดแบบเรียลไทม์เป็นการออกอากาศสด ที่ทุกสายตาจับจ้องอยู่ที่รายการ ขณะที่ตำรวจมุ่งปฏิบัติหน้าที่เพื่อยุติเหตุการณ์ ฝูงชนต่างร้องเชียร์คนร้าย และไม่หวาดหวั่นแม้ตำรวจจะบอกว่าให้หลบไป เนื่องจากคนร้ายมีระเบิด
นักวิจารณ์ต่างประเทศไม่ถึงกับปลื้มหนังเรื่องนี้ ส่วนใหญ่ติว่าบทอ่อน แต่อยากเชียร์ให้ไปดู แม้ไม่ใช่หนัง perfect แต่สนุก น่าลุ้นเอาใจช่วย มุขฮาเนียน จอร์จ คลูนีย์หล่อกว่าทุกเรื่องที่เคยดูมา
