| ที่มา | มติชนออนไลน์ |
|---|---|
| เผยแพร่ |
เมื่อวันที่ 4 ก.ค. ผู้สื่อข่าวรายงานว่า นางสาวมรกตวงศ์ ภูมิพลับ อาจารย์คณะศิลปศาสตร์ ม.ธรรมศาสตร์ ได้เผยแพร่ภาพราวตากผ้าของประเทศสิงคโปร์ ซึ่งเรียกว่า HDB (Housing and Development Board) โดยระบุว่าเป็นสิ่งที่สามารถใช้ในการศึกษาประวัติศาสตร์สังคม เนื่องจากมีพัฒนาการในแต่ละทศวรรษ โดยราวตากผ้ารูปแบบนี้ มีมาตั้งแต่ ราว ปี1990 คาดว่าใช้กันในกลุ่มแรงงานชาวจีนโพ้นทะเลที่เข้าไปทำงานในสิงคโปร์
นาวสาวมรกตวงศ์ ยังกล่าวอีกว่า เรื่องของราวตากผ้า เคยเป็น วาระแห่งชาติที่ทำให้รัฐบาลต้องหาทางแก้ไขปัญหาต่างๆมาแล้ว เนื่องจากเคยมีผู้ตกจากอาคารระหว่างตากผ้า , เมื่อเกิดพายุทำให้ผ้าปลิวว่อน และตกลงมาด้านล่าง เป็นต้น
เนื้อหามีดังนี้
นวัตกรรมสิงคโปร์ที่แท้จริง ราวตากผ้าคลาสสิกรุ่นแรกๆ ของ HDB ที่นี่แต่ราวตากผ้ารุ่นนี้เริ่มหายไปแล้วเพราะรุ่นใหม่จะเป็นราวคู่ปกติเหมือนบ้านเราฮะ หลายคนมาสิงคโปร์จะรู้สึกแปลกตากับราวตากผ้าที่เหมือนทำจากท่อพีวีซียื่นออกมาจากการเคหะของรัฐบาล ที่เรียกว่า HDB (Housing and Development Board) เรื่องราวของราวตากผ้าก็สามารถศึกษาประวัติศาสตร์สังคมของชาวสิงคโปร์ได้เช่นกัน เพราะแค่พัฒนาการราวตากผ้าของสิงคโปร์ในแต่ละทศวรรษก็น่าติดตามแล้ว ยังไม่นับว่าเรื่องราวของชาวสิงคโปร์ที่ย้อนรำลึกถึงความหลังวัยเด็กที่เคยมีประสบการณ์หลบน้ำที่หยดลงศีรษะมาจากราวตากผ้า (สมัยยังไม่มีเครื่องซักผ้า) ไปจนถึงวาระแห่งชาติที่เป็นข่าวในหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นชื่อด้งอย่าง The Strait Times ที่พาดหัวข่าวเตือนให้พลเมืองระวังราวตากผ้าจะตก หรือก่อให้เกิดความเสียหายแก่ทรัพย์สินเมื่อมีพายุพัดมา
การแขวนผ้าโดยใช้ไม้ยื่นออกไปนี่ไม่ใช่เรื่องใหม่ แต่มีมาตั้งแต่ราวปี 1900 แล้วคาดว่านวัตกรรมนี้ใช้กันในหมู่แรงงานชาวจีนโพ้นทะเลที่เข้ามาทำงานที่สิงคโปร์ ปี 1950 ตึก shophouse ย่านไชน่าทาวน์ที่มีเพียงแค่ 2 ชั้นก็ใช้พบวิธีการตากผ้าเช่นนี้เหมือนกัน ท่อตากผ้าแบบนี้จึงไม่ใช่เพิ่งเริ่มตอนมี HDB แต่มีมานานแล้ว เพียงแต่รัฐบาลสิงคโปร์เอามาปรับใช้เมื่อมีการสร้างที่อยู่ให้พลเมืองในภายหลัง ที่น่าสนใจคือแรกเริ่มเดิมทีเขาใช้เสาที่ทำจากไม้ไผ่ตากผ้า
Advertisementกระทั่งราวปี 1970 จึงเริ่มมีพ่อค้าหัวใสใช้ท่อพลาสติกหลากสีมาแทนที่ไม้ไผ่แบบเดิมเพราะน้ำหนักเบากว่า และสอดตากผ้าได้ง่ายกว่าเพราะไม่ต้องติดข้อไม้ไผ่ เวลาตากก็ต้องเอาสอดเข้ากับท่อเหล็กที่ทำหน้าที่เสมือนล็อกไม้ไผ่นั้น ประเด็นสำคัญอยู่ที่ตัวล็อกของราวตากผ้าที่มีการพัฒนาที่แตกต่างกันไป เพื่อยึดท่อตากผ้าให้แน่น ความยาวของท่อก็ไม่เหมือนกันห้องชั้นล่างท่อจะสั้นกว่าด้านบนเพราะกันการน้ำจะหยดใส่เสื้อผ้าของเพื่อนบ้าน
และที่ไม่ง่ายเลยคือการตากผ้าแบบนี้สุ่มเสี่ยงต่อผู้ใช้ บางคนหล่นลงมาจากตึกขณะที่กำลังแขวนผ้า ไม่นับรวมว่าถ้าเสียบราวไม่ดีท่อตากผ้าอาจจะหล่นลงมา หรือไม่เวลาฝนตก ลมพายุมา ผ้าจะเปียกและปลิวว่อนก็มี ไม่น่าเชื่อใช่ไหมคะว่าแค่ราวตากผ้าจะเป็นวาระแห่งชาติได้ แต่นี่คือเกิดขึ้นแล้วในสิงคโปร์ เมื่อมีเสียงบ่นมากๆ ปี 1995 รัฐบาลจึงออกแบบราวตากผ้าใหม่เรื่อยมาเพื่อความปลอดภัยของผู้อยู่อาศัย และปัจจุบันย่านที่อยู่อาศัยใหม่ไม่มีการใช้ที่ตากผ้าท่อไม้ไผ่อีกแล้ว แต่เป็นราวตากผ้าที่เป็นเหล็กยึดแน่นหนาทั้งสองข้างยื่นออกไปตรงระเบียงที่ใช้กันในบ้านเรา แค่เรื่องตากผ้ารัฐบาลเขาต้องจัดการ กว่าจะลงตัว ต้องลองผิดลองถูกกันอยู่พักใหญ่ ณ สิงหปุระ
