ดอยธิเบศร์ ลูกชายของ ถวัลย์ ดัชนี แจ้งไว้ในอินสตาแกรม doytibet ของเขาว่า เขาจะจัดโครงการ สืบศิลป์สร้างสรรค์แบ่งปันน้ำใจสู้ภัยโควิด-19 ครั้งที่ 3 เปิดให้จองผลงานภาพพิมพ์ ‘ช้างนพสุวรรณ’ ของศิลปินแห่งชาติถวัลย์ ดัชนี เพื่อนำรายได้ทั้งหมดโดยไม่หักค่าใช้จ่ายไปซื้ออุปกรณ์ทางการแพทย์ และสนับสนุนบุคลากรทางการแพทย์ เพื่อต่อสู้กับโควิด-19 ระลอกใหม่
โดยเขาได้เขียนเล่าไว้ว่า
‘#พี่ช้างช่วยผมที 🙏🏻❤️🐘
ยกมือไหว้ในใจนึกถึงพี่ช้าง “ช้างนพสุบรรณ” ที่ผมเรียกสั้นๆว่า”พี่ช้าง”
ช้างนพสุบรรณ หมายถึง ช้างซึ่งมีเก้ามงคลในตัว คือ มีเท้าสี่เท้า งาสองข้าง งวงหนึ่งงวง หางหนึ่งหาง และองคชาติอีกหนึ่ง รวมทั้งหมดเป็นเก้าอย่าง ล้วนมีความยาวจรดดิน ซึ่งถือว่าเป็นสิ่งที่หาได้ยากและมีความเป็นมงคลยิ่ง
“ช้างหนึ่งมีนามกุญชร รูปทรงบวรสมบูรณ์ศุภลักษณา เท้าสี่อีกหางงวงงา องคชาติคชาก็จรดลงดินด้วยกัน ชื่อนพสุบรรณสรรพสรร เก้าสิ่งสำคัญทั้งเก้าจรดดินดูงาม เป็นช้างมงคลฤานาม ศัตรูเข็ดขาม ก็พ่ายทุกทิศอัปรา”
พี่ช้าง : ถูกนำเปิดตัวตัวครั้งแรกในปี พ.ศ.2555 ในงานเปิดตัวเหรียญสุริยะภูมิจักรวาล ในโอกาสครบรอบ 72 ปี ของอาจารย์ถวัลย์ ดัชนี ศิลปินแห่งชาติ ที่สยามพารากอน
พี่ช้าง : กลับมาโลดแล่นในวงการฟุตบอลทีมชาติไทย ในปี พ.ศ.2560 โดยการนำไปออกแบบเสื้อทีมฟุตบอล แต่ไม่ได้มีการผลิตออกมา
พี่ช้าง : กลับมาช่วยชีวิตพิพิธภัณฑ์บ้านดำ ในปี พ.ศ.2563 โดยการนำมาจัดพิมพ์บนแคนวาส จำนวนจำกัด 100 ภาพ เพื่อนำรายได้ไปช่วยเหลือพนักงานพิพิธภัณฑ์บ้านดำ จากผลกระทบของโควิด-19
พี่ช้าง : จะกลับมาอีกครั้ง ในปี พ.ศ.2564 โดยการนำมาจัดพิมพ์จำนวนจำกัด 500 ภาพ บนกระดาษเกรดพรีเมียม ขนาดใหญ่ A1 เพื่อนำรายได้ทั้งหมดโดยไม่หักค่าใช้จ่ายใดๆ ซื้ออุปกรณ์ทางการแพทย์ และสนับสนุนบุคลากรทางการแพทย์ เพื่อต่อสู้กับโควิด-19 ระลอกใหม่
“ในอดีตพี่ช้างเคยช่วยบ้านเมืองกอบกู้เอกราชมาแล้ว ครั้งนี้ขอพลังพี่ช่างช่วยหมอและพยาบาลสู้ภัยโควิด-19 ด้วยเถิด”
ปล. เจอกับพี่ช้างได้ ในวันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ.2564 เวลา 11.11 น. ที่ Facebook : Doytibet Duchanee
“ด้วยรักและห่วงใย”
ดร.ดอยธิเบศร์ ดัชนี
#สืบศิลป์สร้างสรรค์แบ่งปันน้ำใจสู้ภัยโควิด19 ครั้งที่3
#เราจะไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลัง
#ถวัลย์ดัชนี
#ช้างนพสุบรรณ
#ThawanDuchanee
#CharityProject2021
#Covid19′
ขณะเดียวกันยังบอก ‘โควิดรอบนี้รุนแรงกว่าทุกครั้งที่เคยมีมา และทำท่าว่าจะแรงอย่างไม่หยุด
เราเห็นผู้คนที่เรารัก ติดโควิดไปทีละคน เราติดตามข่าวสาร ยอดผู้ติดเชื้อและยอดผู้เสียชีวิตกันอย่างหดหู่ ผู้คนกลัวและใช้ชีวิตอย่างหวาดระแวง
เศรษฐกิจไม่ดี ผู้ประกอบกิจการได้รับผลกระทบทุกหย่อมหญ้า ไม่มีเว้นแม้แต่รายเล็กหรือรายใหญ่ ผมเองก็ไม่ต่างจากผู้ป่วยอาการโคม่าที่พยายามประคับประคองให้พิพิธภัณฑ์บ้านดำมีชีวิตอยู่ต่อไป
แม้จะลำบากแค่ไหน แต่ผมจะไม่ทนดูยอดผู้ป่วยที่เพิ่มขึ้นทุกวัน ผมไม่สามารถทนอยู่นิ่งเฉย โดยไม่ได้ทำอะไร ผมจะไม่เอาตัวรอดเพียงลำพัง และเราจะไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลัง
ขอพลังจากคนไทยทุกคน ที่มีหัวใจรักในผลงานศิลปะ โปรดช่วยกันให้โครงการสืบศิลป์สร้างสรรค์แบ่งปันน้ำใจ ครั้งที่ 3 เพื่อช่วยโรงพยาบาลทุกแห่งในประเทศไทย สำเร็จตามวัตถุประสงค์ด้วยเถิด’
