สำหรับใครหลายคน การไปถึงเป้าหมายหรือเส้นชัยอาจเป็นตัวชี้วัดความสำเร็จ หากสำหรับใบเฟิร์น พิมพ์
ชนก ลือวิเศษไพบูลย์ ระหว่างทางของเธอ สำคัญกว่า
“เฟิร์นไม่อยากให้ยึดติดว่าเฟิร์นเป็น ‘น้องน้ำ’ ( จากภาพยนตร์ ‘สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก’) เลยนะ เฟิร์นเป็นตัว
ละครในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง พอเสร็จแล้ว เฟิร์นก็ยังมาเป็น ‘ก้านแก้ว’ (จากละคร ‘หลงไฟ’) ระหว่าง
นั้นก็มีตัวละครตัวอื่นอีกเยอะแยะ เฟิร์นไม่เคยต้องจำว่าฉันเป็นใคร”
“อยากให้จำว่าเฟิร์นเป็นนักแสดงคนหนึ่งดีกว่า”
“ตอนนี้มีงานหลายเรื่องค่ะ ทั้งละครแล้วก็หนัง เป็นคนทำงานเยอะ”
“เหนื่อยนะ แต่เหนื่อยแค่ร่างกาย จิตใจยังอยากจะลุกขึ้นมาแกล้งเพื่อนอยู่เลย”
กับบทแซ่บๆที่สร้างชื่อสนั่น ใบเฟิร์นว่าเธอไม่ได้คิดถึงหรืออยากจะเล่นเป็นพิเศษ
“เพราะเวลาเล่นบทเครียดมากๆ ร่างกายเรามันวีคไปด้วย บางทีก็ซึมเศร้า บางทีก็หดหู่ มีติดมา แต่ถ้ามี
โอกาสที่เหมาะสม ก็อาจกลับไปเล่นอีก เพราะมีแต่คนอยากให้เล่น”
“มันก็มีข้อดี ข้อเสีย ว่าถ้าอยากได้ความพีค ความหวือหวา ก็อาจจะเหนื่อย และซึมเศร้าบ้าง”
ใบเฟิร์นในวัย 26 ปี บอกว่า เธอนั้น “จะชอบไปรักคน ผูกพัน น้อยใจ ผิดหวัง อันนี้คือเป็นปัญหาเลย พอค่อยๆ
โตขึ้นก็ถูกสอนว่าอย่ารักใครหมดหัวใจ รักเพื่อนก็อย่าคาดหวัง”
กระนั้น “ก็พูดไปแหละว่าจะรักแบบระวัง ก็ทำได้บ้าง ไม่ได้บ้าง มันเป็นเราอ่ะ”
ในส่วนของงาน เธอเองไม่ได้วางอนาคตอะไรไว้มากไปกว่า “อยากเป็นนักแสดงที่ทุกคนอยากร่วมงานด้วย
ทำงานง่าย มีวินัย”
“เพราะก่อนจะได้เล่นสิ่งเล็กๆ เราก็แคสต์งาน แคสต์งาน แต่มันไม่ได้เข้ามาง่ายๆ พอได้มาแล้วเหมือนเห็น
คุณค่ามั้ง และพอได้มาอยู่กองก็สนุก ได้อยู่ท่ามกลางกองถ่ายที่น่ารัก ผู้กำกับตลก หรือว่าเพื่อนร่วมงานที่ดี”
“คือทุกวันนี้ถ้าเรามองไม่เห็นระหว่างทาง ว่าคนรอบข้างเราเขาดีขนาดไหน หวังแต่ความสำเร็จ มันก็ไม่มี
ความสุข”
และไม่ใช่สิ่งที่เธอเลือก.
