มาเปิดเผยเรื่องราวความรักแบบเจาะลึกในรายการ Club friday สำหรับ นางเอกสาว แป้ง อรจิรา แหลมวิไล โดยเฉพาะเรื่องชีวิตครอบครัวกับอดีตสามีที่แป้งได้เล่าให้ฟังว่าตอนแต่งแรกๆ ดี แฮปปี้รู้สึกว่านี่คอมพลีทแล้ว รู้สึกว่าการได้ตื่นเช้ามาทำกับข้าวให้เขากิน อยากดูแล มันมีความสุขในชั่วขณะนึงจริงๆ ที่เราตื่นมาทำข้าวต้ม กลับบ้านมาได้ดูแล มีช่วงที่มีความสุขอยู่
แต่จุดที่ทำให้เปลี่ยนไป แป้ง อรจิรา ก็ว่าไม่ได้เปลี่ยนทีเดียว แต่เป็นการค่อยๆ เปลี่ยนว่าเราอยากจะทำอะไรร่วมกันอยากจะสร้างครอบครัวด้วยกัน พอมันเริ่มมีการทะเลาะครั้งที่ 1 เขาจัดการไม่ได้ ทะเลาะครั้งที่ 2 เขาจัดการไม่ได้ทะเลาะครั้งที่ 3 เริ่มจัดการไม่ได้ แล้วมันก็เริ่มเข้าสู่โหมดที่เราไม่อยากจะสื่อสารแล้วว่าเราไม่พอใจตรงไหน แป้งเริ่มไม่สื่อสาร ตัวเขาเองก็นิ่งนอนใจ จากที่ทะเลาะบ่อยๆ ก็เริ่มขี้เกียจทะเลาะ เริ่มไม่พูด ตื่นเช้ามาก็ไปออกกำลังกาย เจอเพื่อน ทำงาน กลับบ้านมานอน เริ่มไม่ได้เป็นคู่แล้ว ต่างคนต่างอยู่ มันก็เริ่มห่าง
เราก็เริ่มไม่ให้เกียรติเขา คือเขาพูดอะไรมาเราเริ่มไม่ฟัง เขาให้ทำอะไรเราก็ไม่ทำ เราก็เนิ่มแรงใส่เขาขึ้นเรื่อยๆ ตอนหลังเวลาไปไหนกับเพื่อนนัดกันกินข้าวเราก็เริ่มไม่ชวนเขา เขาเองก็เป็นผู้ชายสบายตัว สมมุติเรานัดไปงานวันเกิดเพื่อนทุ่มนึง เขาก็จะมา 3 ทุ่ม หลังๆ เราก็ตัดปัญหาขี้เกียจมานั่งตามว่าอยู่ไหนก็เลยไม่ชวน
มีช่วงที่แบบแป้งเดินเข้าห้องน้ำแล้วร้องไห้ว่านี่คือชีวิตคู่ที่เราต้องการหรอ คือเขาเองก็ไม่ผิด แต่ตัวเราเองอาจจะมีความต้องการที่คนละแบบกับเขา และประเด็นปัญหาคือเขาไม่รู้สึก เขาคิดว่าทุกอย่างปกติ ไม่เข้าใจว่าทำไมคิดแบบนั้นเหมือนกัน เพราะว่ามันชัดเจน เหมือนเขาไม่รู้ว่ามันจะเดินไปในทิศทางที่กำลังจะจบ แต่ตัวเราเห็นมาตั้งแต่เกือบปีสุดท้ายเราก็รู้สึกแล้วว่า ยังไงดีนะ ซึ่งปัญหาที่เกิดก็เคยคุยกันแต่เขาแก้ให้เราไม่ได้
เราแต่งงานกันมา 3 ปี ช่วงปีครึ่งมีการทะเลาะกัน เราทำอะไรไม่ได้ก็เลือกที่จะไม่พูดแล้วกัน
กับสิ่งที่เป็นฟางเส้นสุดท้ายที่ทำให้ตัดสินใจจบชีวิตคู่ แป้งก็ว่าเป็นเหมือนการที่ย่ำอยู่กับที่มากกว่า แล้วมีช่วงนึงที่ได้นั่งสมาธิแล้วเรารู้สึกว่าการที่เราอยู่ตรงนี้เราเอาเปรียบเขามากเกินไปหรือเปล่า เราทะเลาะกันทุกวัน เราพูดจาไม่ให้เกียรติเขาแล้วเขามีความสุขตรงไหนหรอ หรือเราจะเลือกระหว่างชีวิตแต่งงานตอนนี้ที่มันมั่นคงแล้ว ถ้าจะให้อยู่อย่างนี้ต่อไปก็อยู่ได้ แต่มันมีความสุขไหม รู้ว่าเป็นการตัดสินใจก้าวใหญ่พอสมควร แต่มันก็ต้องเลือก
และไม่ได้รู้สึกว่ารักน้อยลง แต่รู้สึกว่าไม่มีความสุข และก็บอกให้ที่บ้านรับรู้เมื่อตอนที่ตัดสินใจไปแล้ว ในวันที่ไปขอเลิกไม่ได้บอกเหตุผล แต่บอกถึงความรู้สึกว่าแป้งอยู่ตรงนี้แล้วไม่มีความสุข เขาก็ตกใจ แต่เราก็ตกใจตรงที่ทำไมเขาถึงตกใจ ในความรู้สึกที่ว่าที่ผ่านมาไม่เคยเห็นเลยหรอว่ามันแยกกันไปคนละทาง แสดงว่าคุณก็ไม่ได้ใส่ใจเราเลยเหมือนกัน ที่คุณไม่เห็นเลยว่าจะเกิดสิ่งนี้ แล้วเราก็เริ่มคุยกันว่าแยกกันอยู่ก่อนแล้วกัน ระหว่างนั้นเราก็ไม่มีคำตอบให้ตัวเองนะ มีแต่คำว่าทำไมๆ ร้องไห้ เสียใจว่าเราทำให้เขาเสียใจ ตัวเราก็เสียใจ พ่อแม่ก็เครียด
แยกกันอยู่ประมาณ 3 เดือน เหมือนวนอยูาในอ่าง ไม่รู้ว่าอะไรคือสิ่งที่ถูกหรืออะไรคือสิ่งที่ควร จนวันนึงเราคิดว่าถ้ามันจะเป็นคู่กันเดี๋ยวมันก็เป็น ยังไงก็ต้องไม่ให้มันคาราคาซัง ตอนนั้นคือใครก็ได้อะไรก็ได้ตัดสินใจให้ทีว่าเอายังไง ว่าจะอยู่ตรงนี้หรือก้าวเดินต่อไป มันเตรียดตรงที่จะไปข้างหน้าก็ไปไม่ได้ จะย้อนกลับก็ย้อนไม่ได้ มันอึดอัด
วันที่เซ็นใบหย่าไม่ได้เสียใจ แต่เป็นความรู้สึกว่า เออ สักอย่างเถอะ จะได้ทำใจถูกว่าเราจะทำใจแบบไหน เพราะ 2-3 เดือนที่ผ่านมา เราทำใจไม่ถูกมาตลอดเลย หลังหย่าชีวิตก็ไม่ได้เปลี่ยนมาก เพราะตอนชีวิตคู่เราก็ทำอะไรของเราเองแต่ที่เปลี่ยนคือจิตใจเรา เราจิตตกรู้สึกว่าไม่ประสบความสำเร็จในเรื่องของความรัก ว่าฉันเป็นผู้หญิงที่ผ่านการหย่าร้าง ช่วงนั้นชีวิตไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ตื่นมากินยานอนหลับ คืออยากหลับๆ ไปเรื่อยๆ ใช้ชีวิตยากมากช่วงนั้น เรื่องเล็กๆน้อยๆ ก็กลายเป็นเรื่องใหญ่ไปหมด
