| ที่มา | นสพ.มติชน |
|---|---|
| ผู้เขียน | น้ำแข็งเปล่า |
หลังเคยสร้างความระทับใจในภาพยนตร์เพลงอย่าง ‘Once’ และ ‘Begins Again’ เมื่อหลายปีก่อน ครั้งนี้จอห์น คาร์นี่ กลับมาพร้อมผลงานแนวเดียวกันเรื่อง ‘Sing Street’ ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับการก้าวผ่านวัยของวัยรุ่น
หนังพาเราย้อนกลับไปในปี 1980 ที่เมืองดับลิน ประเทศไอร์แลนด์ ช่วงที่เศรษฐกิจตกต่ำ ผู้คนตกงาน และนั่นก็ส่งผลกระทบมาถึงครอบครัวของ ‘คอร์เนอร์’ เด็กหนุ่มวัยมัธยมที่ต้องย้ายโรงเรียนเพื่อลดค่าใช้จ่ายในบ้าน ที่โรงเรียนใหม่เขาต้องรับมือกับเด็กเกเรที่คอยกลั่นแกล้ง รวมถึงปรับตัวให้เข้ากับกฎระเบียบอันเข้มงวด แล้วโชคชะตาก็พาให้เขาพบกับ ‘ราฟีนา’ สาวสวยที่ฝันอยากเป็นนางแบบ เขาจึงวางแผนจีบเธอด้วยการรวมตัวกับเพื่อนใหม่แล้วตั้งวงดนตรี เพื่อชวนเธอมาเล่นมิวสิควีดีโอ
แล้วเรื่องราวความรัก ความฝัน ความสุข และความเศร้าก็เกิดขึ้น จากการแค่ตั้งวงดนตรีเพื่อจีบหญิง
เป็นอีกครั้งที่คาร์นีย์เลือกใช้การสื่อสารผ่านบทเพลง เพราะบ่อยครั้งที่สถานการณ์ไม่เอื้ออำนวยให้เราสามารถพูดสิ่งที่คิดได้ และบ่อยครั้งที่เราเขินอายเกินกว่าจะพูดความในใจออกไป จะมีก็เพียงบทเพลงเท่านั้นที่พอจะช่วยระบายความนึกคิดเหล่านั้นออกมาได้
เช่นนั้นแล้ว ดนตรีจึงมีความหมายมากกว่าเพื่อความบันเทิง แต่มันยังเป็นกระจกสะท้อนความรู้สึกนึกคิด สะท้อนตัวตนของคนหนึ่งคนได้ทุกมิติ ทั้งความรัก ความสุข ความเศร้า ความเหงา ความเจ็บปวด ดังเช่นที่เราได้เห็นเด็กหนุ่มคอร์เนอร์พยายามทำสิ่งนั้นด้วยหัวใจที่ซื่อสัตย์ต่อความรู้สึก
น่าสนใจที่เนื้อหาของหนังไม่ได้มีเพียงเรื่องรักของหนุ่มสาวเท่านั้น แต่หนังยังสะท้อนถึงสภาพปัญหาของผู้คนในยุค 80 ทั้งเรื่องเศรษฐกิจ ปัญหาชีวิตคู่ ปัญหาครอบครัว กระทั่งปัญหาในโรงเรียน ซึ่งแต่ละประเด็นที่หนังหยิบยกมานั้นถูกร้อยเรียงเข้าด้วยกันอย่างกลมกลืน โดยมีบทเพลงในยุคนั้นเป็นตัวขับเคลื่อน และปลุกเร้าอารมณ์ให้เคลิบเคลิ้ม
รวมถึงยังสอนให้เรารู้จัก ‘สุนทรีของชีวิต’ ที่มีทั้งความสุขและความเศร้าปะปนกันไป เมื่อเรายอมรับในสัจธรรมข้อนี้ได้แล้วนั้น การก้าวพ้นผ่านทุกช่วงวัยในชีวิตก็ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป
มากไปกว่านั้น หนังยังเป็นแรงบันดาลใจชิ้นดีที่แสดงให้เห็นความสำคัญของการกล้าที่จะแตกต่าง และความกล้าที่จะทำตามความฝันโดยไม่ย่อท้อต่ออุปสรรคหรือคำดูถูกจากคนที่คิดต่าง
ถึงแม้สิ่งที่ทำไปจะไม่เป็นดังที่คาดหวังไว้ แต่อย่างน้อยเราก็ได้พยายาม ได้ลองทำอย่างสุดความสามารถ หากมัวแต่ย่ำอยู่กับที่ ยึดติดอยู่กับคำว่าเป็นไปไม่ได้ ชีวิตก็คงไม่มีวันเดินหน้าไปไหน
เพราะความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่เหนื่อสิ่งอื่นใด คือการชนะใจตนเอง
