หลังจากสร้างเสียงหัวเราะมากว่า 10 ปี ล่าสุด เจี๊ยบ เชิญยิ้ม ขอเล่าชีวิตอีกมุมที่ไม่ตลกในรายการ คุยแซ่บโชว์ โดยเขาเผยว่าตลอดชีวิต 20 ปีที่ผ่านมา เขาไม่เคยเจอแม่ที่แท้จริง
ตอนที่พี่เจี๊ยบเกิด ตอนนั้นพ่อสีหนุ่มไม่รู้?
เจี๊ยบ : ไม่รู้ครับ อาชีพของพ่อเป็นละครเร่ คือละครปิดวิก เหมือนหนังกลางแปลง ก็จะเร่ไปทั่วประเทศไทย การสื่อสารมันไม่มีก็คือเขาแต่งงานกับแม่ แต่อาชีพเขาก็คือละครเร่ไปเรื่อยๆ แต่แม่อยู่บ้าน แล้วการคุมกำเนิดก็ไม่มีก็เลยเกิดเป็นผมขึ้นมาโดยที่พ่อไม่รู้เลยว่าแม่ตั้งท้อง พ่อก็ไปของพ่อเรื่อยๆ จนมารู้อีกทีตอนผมคลอดได้ 3-4 ขวบแล้ว แล้วพอ 3 ขวบ แม่ก็ไปทำงานที่ต่างประเทศ มียายกับน้าเลี้ยงผม ถ้าบ้านถามว่าจนไหมก็โคตรจน จนมาก ไม่มีไฟฟ้าใช้ อาหารการกินไม่มีต้องหากินเอง ก็คือผัก หญ้าที่มันขึ้นตามรั้ว ไปหาปลาตามวิถีชาวบ้านจริงๆ
ตอนนั้นเราถามไหมว่าพ่อ แม่ไปไหน?
เจี๊ยบ : ตอนนั้นความผูกพันพ่อ แม่ เราไม่รู้จัก เราโตมากับยาย เท่ากับยายคือแม่ของเรา แล้วมีน้าผู้ชายเท่ากับพ่อของเรา ถ้าผูกพันก็คือสองคนนี้เท่านั้น แต่พอโตขึ้นปั๊บพ่อก็กลับมาไปที่บ้านเก่าเป็นบ้านของย่า ซึ่งบ้านย่ากับบ้านพี่อยู่ใกล้ๆ กัน
เจอครั้งแรกเป็นยังไง?
เจี๊ยบ : ผมวิ่งหนี เพราะคำว่าพ่อคืออะไร ผมไม่คุ้นกับคำนี้ ตอนนั้นมันกลัวคนแปลกหน้ามากกว่า เราก็หนี ชาวบ้านก็ตามกลับมา แต่พอได้กอดเราสัมผัสได้เลยว่ากอดแรกของพ่อมันอบอุ่นมาก มันตื่นเต้น มันขนลุกทุกรูขุมขน มันดีมาก
ตอนเด็กๆ พ่อแม่ไม่อยู่โดนล้อเยอะไหม?
เจี๊ยบ : มันโดนเป็นภาษาเด็กๆ ไอ้ลูกใครว่ะ ไอลูกพ่อแม่ทิ้ง เราก็จะร้องไห้ไปหายาย ยายก็อธิบายให้ฟังว่าเขาไม่ได้ทิ้ง เขาไปทำงาน อย่าไปเสียใจนะ พี่จะเกลียดมากก็คือวันพ่อกับวันแม่ จะเป็นวันที่ผมไม่ค่อยไปโรงเรียน คือบางทีไปก็จริง ผมจะต้องเดินไปโรงเรียน 2-3 กิโล เดินไปแล้วผมก็จะเข้าป่าเลย พอไปเขาก็มีการไหว้พ่อ ไหว้แม่ เราก็ไม่รู้จะไปกราบใคร พอไปก็กลายเป็นปมด้อยของเรา
แล้วอายุเท่าไหร่ถึงมาอยู่กับพ่อ?
เจี๊ยบ : พ่อรับมาอยู่นี่พี่โตแล้วนะ พี่เรียนจบแล้ว ปวช.แล้ว
แม่ก็ไม่เคยเจอ?
เจี๊ยบ : คุณแม่นี่พี่ 2-3 ขวบคุณแม่ก็ไปทำงานกาญจนบุรี แล้วเขาก็ไปพบรักกับแฟนเขาต่างชาติก็เลยไปอยู่ที่อิตาลี ตั้งแต่นั้นก็ไม่มีการติดต่อระหว่างพี่กับแม่ พี่ก็เลยโตมากับยายแล้วน้า
จนถึงวันนี้ก็ไม่ได้คุย?
เจี๊ยบ : คุยครับ เรื่องแม่มันอัศจรรย์มาก พี่มาติดต่อแม่ได้ ตอนพี่เข้าวงการแล้ว ตอนนั้นเป็นศรีหนุ่ม เชิญยิ้ม แล้วทีนี้มีรายการหนึ่งไปฉายที่อิตาลีแม่มีโอกาสได้ดูคณะสีหนุ่ม เขาจำได้ทันที ตั้งแต่นั้นเขาก็หาวิธีติดต่อมาที่เมืองไทย ตอนนั้นสมาคมตลกเขาเพิ่งมีลุงเป็ดเป็นนายกสมาคม เขาก็โทร.มาประมาณตี2 เจี๊ยบเลิกคาเฟ่ พี่ก็กดรับ หลังจากนั้นพี่ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย พี่ได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้สะอึดสะอื้น พี่รู้ทันทีว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นแม่ของพี่ พี่ไม่เคยคิดว่าจะได้เจอแม่เลย คิดว่าชาตินี้ก็คงจะไม่ได้เจอแล้ว เพราะว่าสมัยก่อนตอนที่เราเด็กๆ การสื่อสารมันไม่เหมือนตอนนี้
แล้ววันนั้นคุยอะไรกับแม่?
เจี๊ยบ : ผู้หญิงคนนึงร้องไห้ประมาณ 10 นาที ผมก็ฮัลโหลครับแม่ เจี๊ยบเองครับ เจี๊ยบหรอลูก เจี๊ยบโทร.มาหาแม่ทำไม แม่นั่นแหละโทร.มาหาผม ก็ถามว่าเป็นยังไงบ้าง แม่ขอโทษ แม่ไม่ได้ตั้งใจจะทำอย่างนั้น แม่คิดถึงนะ เจี๊ยบเป็นยังไงบ้าง เขาจะคุยวนอยู่อย่างนี้ แม่ใจเย็นครับ เจี๊ยบสบายดี ตั้งแต่คุยกันวันนั้นก็มีโอกาสคุยกันบ่อยๆ แล้วทีนี้น้องเริ่มโตแล้ว เขาก็เลยหาเงินก้อนหนึ่งเพื่อจะพาแม่มาหาพี่ที่เมืองไทย ผมก็บอกพ่อว่าติดต่อแม่ได้แล้ว แม่จะมาหาวันนี้ๆ พ่อก็บอกว่าจริงหรอ พ่อนั่นแหละไปรับ แล้วตอนนั้นคนเดินตั้งเยอะแยะ แต่ผมรู้ทันทีคนไหนเป็นแม่ผม แล้วเขาก็เดินมากอดผม แล้วเราได้รู้จากน้องว่าตอนแม่อยู่ที่นู้นเขาร้องไห้ทุกวัน เห็นเด็กผู้ชายแม่จะต้องร้องไห้ทุกครั้ง เพราะเขาบอกว่าเขาทิ้งใครไม่รู้ที่สำคัญมากๆ ไปอยู่ที่อิตาลี ตอนนี้แม่ดีขึ้นมากๆ
