‘แตงโม’ จัดฌาปนกิจคุณพ่อโส รับทำใจไว้แล้ว เศร้าไม่มีที่ปรึกษาแล้ว
จากกรณีที่ นายโสภณ พัชรวีระพงษ์ บิดาของ แตงโม นิดา พัชรวีระพงษ์ ดาราสาวชื่อดัง เสียชีวิต โดยจัดงานฌาปนสถานคริสเตียน คริสตจักรเมธอดิสท์
โดยแตงโมให้สัมภาษณ์ว่า วันนี้ถือว่าเป็นวันที่จะเศร้าก็ไม่เชิง เพราะว่าเราทราบดีว่าคุณพ่อกลับไปอยู่กับพระเจ้าแล้ว เป็นวันที่ชื่นชมยินดีในส่วนหนึ่ง เพราะเรารู้ว่าสุดท้ายแล้วจะกลับไปเจอกันที่บนสวรรค์เหมือนเดิม
ทำไมเราถึงจัดงานรวบรัดในวันเดียว
“เอาความสะดวกของคนที่มามากกว่าค่ะ เพราะช่วงนี้มีทั้งฝนตก รถติด ถ้าเกิดจัดหลายวัน บางคนอาจจะมาไม่ได้ ก็เลยคิดว่ารวบรัดวันเดียวไปเลยดีกว่า เขาจะได้มาและจบไปเลยภายในวันเดียว”
ในส่วนอัฐิของคุณพ่อจะจัดการยังไงบ้าง
“อัฐิของคุณพ่อจะเอาไปฝังไว้กับอากง อาม่า ที่ภูเก็ตส่วนหนึ่ง และจะเอามาร็อกเกตส่วนหนึ่ง”
สภาพจิตใจเราตอนนี้เข้มแข็งแค่ไหนแล้ว
“โมว่าโมเข้มแข็งระดับหนึ่งแล้วเลยแหละ เพราะคุณพ่อป่วยมาสักระยะ เหมือนให้เราทำใจมาสักระยะแล้วค่ะ”
เราทันไปดูใจคุณพ่อด้วย
“ใช่ค่ะ ตอนนั้นทางโรงพยาบาลโทรมาค่ะว่าคุณพ่อไตวายเฉียบพลัน ติดเชื้อในกระแสเลือดแล้ว หายใจเหนื่อยหอบมาก ก็เลยรีบไปค่ะ ตอนนั้นก็เที่ยงคืน ก็ได้บอกลาคุณพ่อว่า ให้อยู่กับพระเจ้านะ ไม่ต้องมีห่วงอะไร ไม่ต้องเป็นห่วงโม จะดูแลตัวเองให้ดี คุณพ่อเหนื่อยก็พักได้แล้ว ถ้าเหนื่อยก็ไปเถอะ อยู่ไปก็ทรมาน โมเห็นคุณพ่อแล้วทรมานแทน”
คุณพ่อได้สั่งเสียอะไรไว้ไหม
“ก่อนที่คุณพ่อจะไป 3 วัน เป็นวันเกิดหนูพอดี หนูก็บอกพ่อว่าวันนี้วันเกิดน้องนะ คุณพ่อก็อวยพรมายาวเลย แต่ฟังไม่เป็นคำแล้วค่ะ คุณพ่อเริ่มจะไม่มีเสียงพูด เท่าที่จับใจความได้คือ ขอให้สุภาพแข็งแรง ขอให้มีงานเข้ามาเยอะๆ ขอให้เป็นลูกพระเจ้าตลอดไป ขอให้พระเจ้าดูแล”
คิดว่าคุณพ่อยังห่วงอะไรเรา
“น่าจะเรื่องสุขภาพมากกว่าค่ะ”
ช่วงสุดท้ายคุณพ่อก็ยังสื่อสารกับเราได้ใช่ไหม
“ใช่ค่ะ ช่วงวันเกิดโมยังได้อยู่ค่ะ แต่หลังจากนั้นสัก 2-3 วัน จะไม่ค่อยได้แล้ว”
หลังจากคุณพ่อเสีย มีฝันถึงคุณพ่อไหม
“ไม่มีเลยค่ะ ทางคริสเตียนเชื่อว่าถ้าใครที่ล่วงหลับไปแล้ว ก็จะไปอยู่กับพระเจ้าทันที ไม่มีเวียนไหว้ ตายเกิด ไม่มีกลับมาหาค่ะ”
ช่วงที่คุณพ่อป่วย รักษายังไงบ้าง
“ก็มีรักษาตามอาการบ้าง เข้าโรงพยาบาลบ้าง แล้วแต่ความหนักเบาของอาการค่ะ”
เห็นว่าย้ายหลายโรงพยาบาล
“ใช่ค่ะ กว่าจะลงตัวก็หลายที่ค่ะ คุณพ่อเป็นหลายโรค ปอดทะลุ ถุงลมโป่งพอง มะเร็งต่อมลูกหมาก ลามไปกระดูก เป็นหลายอย่างเลยค่ะ ช่วงกุมภาพันธ์คุณหมอยังไม่ได้บอกให้ทำใจ เพราะคุณพ่อยังแข็งแรงกว่านี้เยอะ แต่ช่วงเดือนสิงหาคม-กันยายนที่ผ่านมา คุณหมอบอกว่าคุณพ่ออยู่ได้ไม่เกิน 1 เดือน เราก็ตกใจ แต่คุณพ่อก็อยู่มาได้เดือนกว่าๆ ค่ะ เขาก็สู้สุดใจเหมือนกัน คุณพ่อสู้จนนาทีสุดท้าย เขาหายใจเหนื่อยหอบมาก ไม่ยอมไป”
คำสอนอะไรของพ่อที่เรายึดถือและเอามาปฏิบัติ หรืออะไรที่พ่อเคยบอกไว้แล้วเราอยากทำ
“ในเรื่องของการเรียนค่ะ ยังไม่จบเลย เสียดายที่คุณพ่อไม่ทันได้อยู่ถ่ายรูปกับเรา เหลืออีกแค่ 2 เทอมก็จะจบแล้ว ตรงนี้ก็เป็นเรื่องที่น่าเสียดาย แต่โมเชื่อว่าคุณพ่อจะได้รับรู้อยู่ข้างบนค่ะ เราเรียนจบก็อยากให้เป็นของขวัญพ่อค่ะ”
คุณพ่อเป็นคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยวที่สมบูรณ์แบบสำหรับเรา
“ใช่ค่ะ จากนี้เราอยู่คนเดียว แต่ก็ยังมีเพื่อนๆ ญาติๆ มีคุณแม่คอยเป็นห่วงอยู่ ก็ไม่ถึงกับเหงาค่ะ แต่ก็แอบว้าเหว่ แอบคิดว่าเราไม่มีคนที่ปรึกษาแล้ว”
วันนี้คุณแม่มาด้วย ให้กำลังใจเรายังไงบ้าง
“คุณแม่ก็จะเป็นลมท่าเดียวเลย ก็ผลัดกันให้กำลังใจค่ะ”
กลับบ้านไปเรายังเคว้งใช่ไหม
“ตอนนี้เพื่อนก็ผลัดเวรกันมาอยู่เป็นเพื่อน จะไม่ปล่อยให้โมอยู่คนเดียว มานั่งกินข้าว ดูหนัง ฯลฯ สักพักก็แยกย้ายกันไปนอน ยังอยู่คนเดียวไม่ได้ค่ะ โมก็นอนไม่ค่อยหลับค่ะ จากที่ไม่ค่อยหลับอยู่แล้ว ก็หนักกว่าเดิม”
ดูแลสุขภาพยังไง เห็นเราบอกว่าคุณพ่อห่วง
“ก็เหมือนจะมีเบลอๆ มันเป็นเพราะว่าตั้งแต่เกิดเหตุการณ์ โมไม่รู้ว่าทำไมโมถึงไม่หิวข้าว ไม่หิวน้ำ กินอะไรไม่ค่อยได้ จิตใจหดหู่มั้งคะ มันทำให้โมไม่ค่อยมีเรี่ยวแรงเท่าไหร่ เพื่อนๆ ก็พยายามเอาของให้กินตลอดเวลา”
สุดท้ายเราอยากจะบอกอะไรคุณพ่อบ้าง
“สำหรับคุณพ่อทำหน้าที่สมบูรณ์แบบที่สุดแล้ว คุณพ่อใช้ชีวิตมาอย่างคุ้มค่าแล้วจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเรียน กีฬา และอีกหลายๆ อย่าง คุณพ่อเป็นต้นแบบที่ดีมากๆ ค่ะ”
