แพร เอมเมอรี่ ระบายปมวัยเด็ก เคยถูกล่วงละเมิดทางเพศกว่าจะรู้ก็โตแล้ว
จากประเด็นดังเมื่อวันก่อนของเรื่องพฤติกรรมการแสดงความรักต่อลูกที่ถูกพูดถึงเป็นอย่างมากในโลกโซเชียล ทำให้ แพร เอมเมอรี่ อดีตสมาชิกเกิร์ลกรุ๊ปชื่อดัง ‘บับเบิ้ลเกิร์ล’ ออกมาโพสต์ข้อความระบายความในใจเรื่องราวในอดีตสมัยที่ยังเด็กเธอเคยตกเป็นเหยื่อของการถูกล่วงละเมิดทางเพศ โดยแพรเล่าว่า
‘ร่างกายนี้เป็นของเรา และเราก็มีสิทธิ์ทุกอย่างกับร่างกายนี้
เรามีสิทธิ์ที่จะบอกว่ามันโอเค หรือไม่โอเค ถ้ามีใครมาก้าวก่าย หรือมายุ่งกับร่างกายของเรา
ไม่ว่าจะมาจากความหวังดีหรือไม่ เราก็มีสิทธิ์ที่จะบอกว่ามันไม่โอเค
และเราไม่จำเป็นจะที่จะต้องอธิบายเหตุผลด้วยซ้ำว่าทำไมมันไม่โอเค…ถ้าเรารู้สึกไม่ดี
แต่กว่าที่แพรจะคิดได้แบบนี้ คือตอนที่โตแล้วนะ…
เพราะตอนเด็กแพรเคยเป็นเด็กคนหนึ่งที่ถูกล่วงละเมิดทางเพศ…ที่เพิ่งเข้าใจว่ามันคือ sexual harassment ในตอนโต
*ข้อความด้านล่างอาจมีเนื้อหาที่ trigger ความรู้สึกได้สำหรับบางคนได้ ข้ามไปด้านล่างได้เลยนะคะ
แพรเคยเป็นเด็กคนนึงที่ตื่นเต้นเวลารถไอติมผ่านมาหน้าบ้าน แพรจะวิ่งออกไปซื้อไอติมทุกครั้งที่มีรถผ่าน และด้วยความที่เราเป็นเด็กตัวเล็กๆ (ไม่เกิน 10 ขวบ) เราได้แต่กระโดดกับปีนตู้ไอติมเพื่อก้มลงไปเลือก
วันนั้นแพรจำได้แค่ว่า คนขายไอติมบอกว่าจะช่วยอุ้มให้เลือกไอติม แต่แพรจำไม่ได้ว่าเขาใช้การอุ้มวิธีไหนที่ทำให้แพรรู้สึกเจ็บที่หว่างขามากๆ เราจำได้ว่าวันนั้นเราใส่กระโปรง….เขาอุ้มเราอยู่สักพัก แล้วก็วางเราลง แพรจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าวันนั้นได้กินไอติมไหม …จำได้แค่ว่าเจ็บ และไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไร…และไม่เคยพูดหรือบอกใคร
หลังจากนั้น แพรไม่เคยวิ่งออกไปซื้อไอติมอีก และโตมาเป็นคนที่ไม่ชอบใส่กระโปรง ไม่ชอบถ้ามีใครมาถูกตัวโดยที่เราไม่รู้ตัว และมีความกลัวและระแวงถ้าเจอผู้ชายแปลกหน้า….ถึงแม้วันนี้จะโตแล้ว และเข้าใจว่าเหตุการ์ณบางอย่างในวันนี้ไม่ได้เกี่ยวกับวันนั้น…แต่มันก็เป็นความรู้สึกแบบอัตโนมัติที่เกิดขึ้นเอง….
…………..
ที่พูดมาทั้งหมด…เพราะจากเหตุการณ์ที่เจอนี้ทำให้รู้แจ้งจากใจตัวเองเลยว่า….
เด็ก “ไม่รู้” ว่าสิ่งที่เขากำลังเจออยู่มันคืออะไร
เด็ก “ไม่รู้” ว่าอะไรคือความเหมาะสม หรือไม่เหมาะสม
เด็ก “ไม่รู้” ด้วยซ้ำ ว่ามันโอเค หรือไม่โอเคสำหรับตัวเขา….ถ้าไม่มีใครบอกหรือสอน
แต่ที่เกิดขึ้นแน่นอนคือความรู้สึกบางอย่างที่เด็กคนนั้นไม่เข้าใจในวันนั้น จะส่งผลกับเขามาจนโตไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
………..
ในวันที่เราเป็นผู้ใหญ่ และมีความเข้าใจในโลกมากขึ้น ก็อยากให้เรานึกถึงจิตใจของเด็กให้มากๆ….เพราะเขากำลังเรียนรู้….จากเรา…ทั้งที่เราตั้งใจ หรือไม่ตั้งใจ….มันจะส่งผลอะไรบางอย่างกับเด็กคนนึงได้ทั้งนั้นค่ะ
และอย่าเอาบรรทัดฐานของตัวเอง ไปเทียบกับเด็ก ว่าถ้าเราโอเคแบบนี้ เด็กก็ต้องโอเคเหมือนกัน…
…………’
