‘คุณชายอดัม’ เผย ‘คุณหญิงแมงมุม’ ต่อสู้โรคSLE มานาน 20 ปี ชื่นชมพลังความรักของพี่เขย
หลังจากที่มาร่วมงาน ซีรีส์Viu Original เรื่อง “REMEMBER 15” รอบปฐมทัศน์ แล้วนั้น คุณชายอดัม-ม.ร.ว.เฉลิมชาตรี ยุคล ก็ได้อัปเดตอาการป่วยของพี่สาว คุณหญิงแมงมุม-ม.ร.ว.ศรีคำรุ้ง ยุคล ที่ป่วยเป็นโรค SLE ว่า
“ก็อยู่ในช่วงของการรักษา พี่สาวผมป่วยเป็น SLE โรคแพ้ภูมิตัวเอง แล้วก็เป็น สโตรก หลอดเลือดสมอง ด้วย คือมีอาการแทรกซ้อนหลายอย่างมาโดยตลอด เราก็รักษากันที่บำรุงราษฎร์มาโดยตลอด”
ตอนนี้อาการดีขึ้น คือไปเที่ยวต่างจังหวัดกลับมาเมื่อไหร่ อาการดีขึ้นเมื่อนั้น พอกลับมากรุงเทพฯก็จะมีอาการปวดหัว ปวดตัวบ้าง แล้วก็มีอาการป่วยจากภาวะแทรกซ้อนของค่าไต ตอนนี้ก็ฟอกไตอยู่ แล้วก็มีอาการของตาที่มองไม่ค่อยเห็น
“แต่จะเห็นว่าพี่สาวผมเป็นคนที่สู้ชีวิตอยู่แล้ว เรื่องเหล่านี้ไม่ค่อยทำให้เขารู้สึกท้อถอย ก็จะยังชอบเที่ยว พี่ดอลล่าห์ก็จะแบบถ้าคุณไปเราก็ไป คุณแม่ผมก็เพิ่งกลับมาจากเชียงใหม่ ก็ไปด้วยกันมา แม้วันนี้เป็นวันแรกที่ให้ยาฆ่าเชื้อเพิ่มเติมหลังจากกลับจากเชียงใหม่มา แล้วก็มีการฟอกไต จากที่เขาลงรูปก็จะเห็นว่ามีอาการบวมบ้าง แต่โดยรวมแล้วคือมีกำลังใจที่ดี”
“ตาผมไม่ทราบว่ามองเห็นกี่เปอร์เซ็นต์ รู้แค่ว่ามันเห็นเป็นแสงๆ เพราะตัวโรค SLE มันโจมตีเข้าไปในประสาทตาของเรติน่า มันเลยทำให้การมองจะเห็นไม่ชัด แต่คุณหมอเขาก็จะมีแว่นให้ที่สวมแล้วจะเหมือนแว่นวีอาร์ ทำให้สามารถมองเห็นได้ดีขึ้น เวลาไปหา ไปทักก็ต้องเข้าไปใกล้ๆเขาถึงจะมองเห็น”
“แล้วก็จะมีอาการปวดร่างกายอยู่บ้าง เวลาปวดก็จะพาไปรักษา ไปให้ยา มีพยาบาลดูแลตลอดเวลา ฉีดยาแก้ปวดให้ตลอด เขามีทุกอาการ ร่างกายโดยรวมมันทรุดลง ไตก็ต้องฟอกและพยายามที่จะกู้ให้ค่าไตดีขึ้น ก่อนหน้านี้ก็ฟอก2-3 วันครั้ง ตอนนี้ก็เลื่อนมาเป็นอาทิตย์ละครั้ง แล้วแต่สภาพในแต่ละช่วง ค่าเลือดต่างๆด้วย โรค SLE ถ้ามันมีอาการกำเริบ มันจะโจมตีตรงไหนเราไม่รู้ มันน่าเป็นห่วงหมดทุกอย่างอยู่แล้วโดยธรรมชาติ”
ทั้งนี้ คุณชายอดัม ยังเผยว่า “โดยรวมผมว่าไม่ได้เป็นข้อจำกัดในความอยากเที่ยว อยากกินร้านอาหารที่ชอบของเขา อย่างที่เห็นก็ไปกันทั้งเตียง สำหรับผมถือว่าเป็นเรื่องทรงพลังมากในความรักของพี่ดอลล่าร์ที่มีให้พี่สาวผม แม้กระทั้งผมในฐานะน้องชายเองก็สู้ไม่ได้เลยแม้แต่น้อย เรียกได้ว่าเขาเป็นยอดพี่เขยคนนึงเลย ครอบครัวผมเป็นครอบครัวที่ไม่ค่อยได้พูดในเรื่องข่าวต่างๆที่เกิดขึ้นกับคนในครอบครัวและคนใกล้ชิดเพราะเราต้องการความเป็นส่วนตัว
เขาก็กำลังใจดี มีครอบครัว มีพี่ดอลล่าร์ เพื่อนๆ น้าชาย น้าสาวที่ช่วยกันสลับสับเปลี่ยนกันดูแล พี่ดอลล่าร์ก็เวิร์คฟอร์มฮอสพิทอล เขาจะทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลเลย”
“แต่พอเปลี่ยนแผนการรักษาแล้วชีวิตแมงมุมเขาดีขึ้นเยอะเลย คือให้เขาออกไปข้างนอกมากขึ้น ตอนแรกเรากลัว สมัยช่วงโควิด-19 ระบาดเราก็กลัวกันว่าจะทำให้เขาอาการทรุดเพราะตอนนั้นยังไม่มีวัคซีน พอโรคมันเบาลง การที่เขาได้ออกไปข้างนอกมันทำให้เขากระปรี้กระเปร่าขึ้น อาการก็ดีขึ้น อาการภาพรวมดีขึ้น อาการปวดน้อยลง ใช้ยาน้อยลง ทำกิจกรรมต่างๆได้มากขึ้น เขาก็สดชื่นแจ่มใสมากขึ้น ก็เป็นเรื่องที่ดี เห็นแล้วเราก็ดีใจ ผมก็โทรคุยกับแม่ แม่ก็บอกว่าดี ช่วงนี้กินได้เยอะเลย มันจะมีช่วงนึงก่อนหน้านี้ที่เขาสารอาหารไม่ค่อยพอ เพราะเขาปากแห้งเลยทานได้น้อย ช่วงนี้ก็กลับมาดีขึ้นมาก แต่ตอนนี้เข้ากระบวนการรักษาที่ต้องให้ยาฆ่าเชื้อเพิ่ม คล้ายๆคีโม แต่ไม่ได้เป็นยาสำหรับมะเร็งนะ ตรงนี้ก็ต้องใช้กำลังระดับนึง”
ตอนนี้การรักษาก็คือระดมหมอเฉพาะทางเลย? “คนที่ป่วยเป็นโรค SLE จะเข้าใจครับว่าจะต้องใช้หมอเฉพาะทางเยอะมาก เรียกว่าคณะแพทย์ที่จะมาช่วยกันรักษา อาการที่เกิดขึ้นต่างๆก็ต้องให้แพทย์แต่ละท่านที่เฉพาะทางนั้นๆช่วยวินิจฉัย ค่อยข้างใช้กำลังแพทย์หลายท่าน ก็ต้องขอขอบคุณแพทย์จากหลายโรงพยาบาลทุกท่านที่ช่วยเหลือแมงมุมมาตลอดเป็นระยะเวลา 20 ปี เขาเริ่มรู้ว่าเป็นโรคนี้ตั้งแต่เขาอายุ 17 ปี สำหรับคนที่เป็น SLE รุนแรง มันคือความเหลือเชื่อและปาฏิหาริย์มากๆที่เราสู้กันมาได้ถึงจุดนึง และก็ยังสามารถใช้ชีวิตอย่างมีความสุขได้ แม้ร่างกายบางส่วนจะต้องเปลี่ยนไป ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดี”
