| ผู้เขียน | [email protected] |
|---|
เอเอฟพี รายงานว่า มาโกโตะ ชินไค ผู้กำกับแอนิเมชั่นดังชาวญี่ปุ่น เจ้าของผลงานแอมิเนชั่น “ยัวร์ เนม (Your Name)” หรือชื่อไทยว่า “หลับตาฝันถึงชื่อเธอ” กำลังมีปัญหา และเป็นปัญหาใหญ่ซะด้วย เมื่อความโด่งดังของยัวร์ เนม กำลังทำให้เขารู้สึกกังวล วุ่นวายใจ
“ผมรู้สึกไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่” ผู้กำกับหนุ่มวัย 43 ที่กำลังถูกเรียกขานว่า “มิยาซากิคนใหม่” ให้สัมภาษณ์เอเอฟพี
โดยเอเอฟพีกล่าวว่า ขณะที่ยิ่งเวลาผ่านไป “ยัวร์ เนม” ที่เป็นเรื่องราวการสลับร่างกันของนักเรียนชายและนักเรียนหญิงชั้นมัธยมปลาย ก็ยิ่งทำรายได้เข้าใกล้หนังแอนิเมชั่นที่ทำรายได้สูงสุดตลอดกาลของญี่ปุ่นเข้าไปทุกที แถมระหว่างนี้ยังมีเสียงเล่าลือด้วยว่า อาจได้เข้าชิงรางวัลหนังแอนิเมชั่นยอดเยี่ยมบนเวทีออสการ์ แต่ชินไคกลับบอกว่า “ผมหวังจริงๆ ว่า มันจะไม่ได้ออสการ์”
แล้วระหว่างที่ตอนนี้ที่ใครๆ ต่างนำชื่อของเขาไปเปรียบเทียบกับ ฮายาโอะ มิยาซากิ ผู้กำกับหนังแอนิเมชั่นระดับปรมาจารย์ของญี่ปุ่น เจ้าของผลงานแอนิเมชั่นเรื่อง “Spirited Away” เมื่อปี 2544 ซึ่งยังครองตำแหน่งภาพยนตร์แอนิเมชั่นที่ประสบความสำเร็จสูงสุดตลอดกาลของญี่ปุ่น เจ้าตัวก็เปิดใจถึงกระแสชื่นชมนี้ว่า ถึงเขาจะรู้สึกภาคภูมิใจ แต่ลึกๆ ก็รู้สึกอึดอัดใจ เพราะรู้ดีว่าฝีมือยังห่างไกลกับมิยาซากิมาก
“มันแน่นอนอยู่แล้วที่ผมจะรู้สึกมีความสุข เมื่อมีคนพูดถึงชื่อของผม กับชื่อของมิยาซากิ มันเหมือนความฝัน แต่ผมก็รู้ดีว่า ผู้คนอวยยัวร์ เนม กันเกินจริง เพราะผมมั่นใจว่า มันไม่ดีเทียบเท่าผลงานของมิยาซากิ แล้วพูดอย่างสัตย์จริง ผมไม่อยากให้มิยาซากิดูยัวร์ เนม ด้วย เพราะเขาจะต้องเห็นจุดบกพร่องต่างๆ”
ทั้งนี้ ถึงแม้ยัวร์ เนม จะได้รับเสียงวิจารณ์ชื่นชมอย่างท่วมท้น แต่ชินไคก็ยังยืนยันว่ามันยังไม่ดีอย่างที่ควรจะเป็น
“มีหลายอย่างที่เราไม่สามารถทำได้” ผู้กำกับหนุ่มเล่า โดยว่าเป็นเพราะติดปัญหาเรื่องเงินทุนหมด เขาและทีมงานจึงไม่สามารถทำยัวร์ เนม ออกมาให้สมบูรณ์ตามที่วาดหวังไว้
“สำหรับผม มันยังไม่สมบูรณ์ ยังไม่สมดุล พล็อตเรื่องนั้นดีแล้ว แต่ตัวภาพยนตร์ยังไม่สมบูรณ์ทั้งหมด เวลาแค่ 2 ปีมันยังไม่พอ”
ชินไคเล่าอีกว่า ตอนนำยัวร์ เนมไปฉายที่ลอสแองเจลิส สหรัฐอเมริกา ก่อนจะฉายรอบปฐมทัศน์ในกรุงโตเกียว เขารู้ทันทีว่าหนังต้องไปได้สวย เพราะ “ผมเห็นคนดูหัวเราะ แล้วก็ร้องไห้ ผมได้ทำกราฟไว้ว่า คนดูจะมีปฏิกิริยาอย่างไรตอนไหนบ้าง แล้วมันก็ออกมาเหมือนที่ผมทำกราฟไว้เป๊ะ”
“แน่นอนว่า ผมรู้สึกแฮปปี้ที่เห็นผลงานไปได้สวย แต่ขณะเดียวกัน ผมก็รู้สึกกลัวว่ามันไปได้ดีเกินไป”
