‘เอ๋ อรชัญญาช์’ เมียวินัย ไกรบุตร เผยคำสั่งเสียสามี เข้าใจ ‘รักไร้เงื่อนไข’ อยู่กับศพ
หลังจากที่เราได้สูญเสียนักแสดงชื่อดังฝือมือดี อย่าง เมฆ วินัย ไกรบุตร ไปแล้วนั้น เอ๋ อรชัญญาช์ ผู้เป็นภรรยา ก็ได้ให้สัมภาษณ์ผ่านรายการต่างๆ รวมถึง รายการ คุยคุ้ยคน ลาก่อนเพื่อนรัก Part 2 ซึ่งก็เป็นรายการของ หนุ่ม คงกะพัน ที่ได้มีการเชิญ เอ๋ และ นา วีณา ไกรบุตร น้องสาวของ เมฆ วินัย เกี่ยวกับเรื่องราวการสูญเสียและคำสั่งเสียสุดท้าย
วันที่วิกฤตมากๆ หมอให้กลับบ้านทำไมเราไม่กลับ?
“นา : ไม่กลับ รู้สึกว่าวันนั้นต้องอยู่กับเขาให้ได้ เราก็ไปนั่งอยู่ข้างนอก เรารู้สึกว่ามันต้องมีเหตุการณ์อะไรสักอย่างเพราะเราเป็นคนที่แบบรู้ล่วงหน้า วันนี้ยังไงก็ไม่ใช่ละ ยังบอกเอ๋อยู่เลยว่า เธอวันนี้ฉันไม่กลับนะ วันนี้เป็นวันที่พีคที่สุดแล้วสำหรับ เมฆ ยังไงๆ ต้องเลยเที่ยงคืนให้ได้ (มันรู้สึกยังไง?) มันรู้ มันมีเซนส์ของเราเองว่ายังไงต้องอยู่ให้เลยเที่ยงคืนให้ได้ หมอไม่บอกเราก็รู้ ตั้งแต่วันที่เขาเปิดไพ่ดูเองเราก็รู้แล้ว เขาสับไพ่เอง แล้วให้นาดู เขาบอกเขาอยากดูดวง เขาจะได้ไปคอนเสิร์ตมั้ย เดือนเมษาเขาจะหายมั้ย พฤษภาเขาจะได้ไปบ้านหรือเปล่า แต่เรารู้แล้ว เขาถามอยู่แค่ 3 เดือน เขาเหมือนจะถามว่าตอนที่คุยกับเจ๊เอ๋ พี่เมฆเหมือนจะถามว่าเขาจะตายมั้ย แต่ตอนเราเปิดไพ่เราเห็นแล้ว ตอนนั้นไพ่เขา 12 ใบ ภาวนาในใจ ขอให้ขึ้นมาดีหมด เขาจะได้มีกำลังใจที่จะอยู่ เสร็จแล้วไพ่มันขึ้นมาดีหมด เขาก็สบายใจ”
“พอหลังจากเปิดให้เขาพอเราเก็บไพ่ เราอธิฐานแล้วเราเปิด 3 ใบ เราเป็นพี่กับน้องมันสื่อถึงกัน ไพ่มันบอกว่า เดินทางกลับบ้านเก่า (คือหมายความว่าไม่อยู่ ตาย นั่นเอง?) ใช่ แต่เราไม่กล้าบอกเอ๋ เราใจไม่ดี แต่เราคิดบวก เพราะเราเป็นคนคิดบวก”
จัดงานศพแบบพุทธ แม่ นา รู้สึกยังไง?
“นา : ไม่ว่าไง คุยกันเลยในครอบครัว เราคุยกันบอกว่า ไม่ต้องสนใจคนอื่น แล้วอีกอย่างเจ๊เอ๋เขาเป็นภรรยา มีสิทธิที่จะตัดสินใจ แล้วพี่เมฆมาอยู่กับภรรยามันนานมากแล้ว มันเป็นครอบครัวไปแล้ว เจ๊เอ๋ก็มีสิทธิตัดสินใจที่สุด เจ๊เอ๋เลือกแบบไหนเราก็เอาแบบนั้น ให้สิทธิคนเป็นภรรยาเต็มที่ แล้วก็คุยกันว่า ไม่ต้องสนใจคนอื่นเลย ใครที่มาวิจงวิจารณ์ไม่ต้องสนใจ แค่เรารู้กันแค่ 4 คน 5 คน ว่าคิดยังไง อะไรยังไง ทำไมถึงต้องทำแบบนี้ คือจบ อย่าไปสนใจคนอื่น เพราะเขาไม่ได้มาช่วยอะไรเรา คือคนที่วิจารณ์นะ คนที่คิดลบ อย่าไปสนใจ”
คำสั่งเสียถึงเมียรัก?
“เอ๋ : ก่อนที่เขาจะเสียชีวิตไม่กี่เดือน เขาก็คุยกับเอ๋ว่าแบบ เขาจะไม่มีคนอื่นนะ แล้วเขาก็ไม่ได้อยากให้เอ๋มีใคร เอ๋ก็บอกเขาว่า พี่เมฆ แค่พี่คนเดียวเอ๋ก็โคตรเหนื่อย (หัวเราะ) เอ๋ไม่คิดจะมีใครแล้วแหละ แค่ลูกเอ๋ก็จะตายอยู่แล้ว อยากให้เอ๋ดูลูก เพราะมีลูกสาว เขาก็กังวลหลายอย่าง เอ๋ก็บอกคิดไรเรื่องนี้ แค่หาเงินเลี้ยงลูกก็จะตายแล้วมั้ย เราก็เป็นของเราแบบนี้ การที่เอ๋จะรักใครสักคนมันไม่ง่ายนะ มันต้องใช้เวลา ใช้ความคิด”
หลังจากที่พี่เมฆเสีย เขาไปหาคนนู้นคนนี้เต็มเลย?
“เอ๋ : ทีชเชอร์ของน้องเมิร์สมางาน แล้วเขาบอกกับเอ๋เป็นภาษาอังกฤษว่า คุณแม่ วันอังคารที่ 19 น้องเมิร์สเขาจัดกระเป๋าเอง ทีชเชอร์ก็ไปถามว่า เขาไม่เคยทำ ทำไมทำเอง เขาก็บอกพ่อเขามาช่วยจัด คือยังไม่เสียนะ แต่อยู่ห้องไอซียู เมิร์สบอกปะป๊ามาช่วยจัด ครูทุกคนขนลุกหมดเลยเพราะรู้ว่าพี่เมฆเข้าโรงพยาบาล ครูมีลางสังหรณ์อยู่แล้ว แต่ไม่มีใครกล้าบอกเอ๋ พอวันประกาศพี่เมฆเสีย ครูทุกคนตกใจ เพราะเหมือนน้องเมิร์สเขารู้ก่อนแล้ว วันแรกที่เขาเสียวันที่ 20 เอ๋กลับมาที่บ้าน น้องเมิร์สตื่น น้องเมิร์สบอก ปะป๊ามาแล้ว เขาบอกพ่อเข้ามาในบ้าน แล้วเขาก็หลับต่อ วันที่ 21 เคลื่อนศพจากโรงพยาบาลไปที่วัด น้องเมิร์สก็เห็น บอกปะป๊ามาแล้ว ตอนที่ศพกำลังมา พอเอาศพพี่เมฆมาวาง น้องเมิร์สเดินป้วนเปี้ยน อันนี้เห็นกันหลายคน ถ่ายคลิปเอาไว้ น้องเมิร์สไปอยู่ด้านหน้า แล้วก้มหน้าลงเกือบนาที นั่งอยู่นิ่งๆ อยู่แบบนั้น แล้วก็กรี๊ดขึ้นมา แล้วก็ร้องไห้ๆ ไม่หยุด น้องนาก็ถาม เป็นไรลูก ลูกเป็นอะไร ลูกเจ็บตรงไหน เขาก็บอก ปะป๊ามาบอกว่า ให้เอาสำลีออก ปะป๊าเจ็บ”
“น้องแมมก็เห็นพ่อเขา ในชุดขาว เขาเห็นแต่เขาไม่พูด เขามาเล่าให้ฟังที่บ้าน เขาก็กลัวเราว่าเขาว่าแบบคิดไปเอง แต่ด้วยความที่น้องแมมบอกว่า ชุดสีอะไร เนกไทสีอะไร เพื่อนพี่เมฆก็ฝันว่ามาชุดนั้น ชุดสีขาวหล่อเลย เนกไทสีแดง”
“คืนที่เสียก็ไปหาแฟนพี่ชัยเป็นเพื่อนสนิทมาก สนิทแบบนอนกินด้วยกันมาตั้งตาเด็ก ไปหาพี่ไก่แฟนเขา ที่ไปหาเพราะเราเคยวิดีโอคอลคุยกันว่า เห้ย ไม่ต้องมาหรอกกรุงเทพฯ มึงลำบาก มีลูกเล็ก เขาบอกไม่ต้องมาหรอก เดี๋ยวหายแล้วไปหา คืนนั้นพี่ไก่ก็ฝันว่าพี่เมฆมาหา แบบหล่อเลย แล้วก็บอกว่า หายแล้ว เดี๋ยวเจอกัน หายแล้ว มาหาแล้ว พอตื่นขึ้นมาก็มีข่าวพี่เมฆเสียชีวิต ทุกคนเจอพี่เมฆดีหมด ไม่มีใครเจอพี่เมฆไม่ดีเลย”
เมฆมาหาเอ๋บ้างมั้ย?
“เอ๋ มาแค่กลิ่น เอ๋อยากเจอ เอ๋บอกเขาว่า (เอ๋ กลัวมั้ย?) ไม่กลัว เอ๋กอดศพเขาได้ เอ๋หอมเขาได้ เพราะเอ๋รู้สึกว่า เมื่อก่อนเอ๋ไม่เคยเข้าใจนะ ความรักที่แบบ เราจะอยู่กับศพได้ยังไง มันเป็นความรักแบบไหน ไม่เคยเข้าใจเพราะไม่คิดว่าวันหนึ่งตัวเองจะเจอแบบนี้ แต่เรารู้เลยว่ามันคือความรักที่มันไม่มีเงื่อนไข”
“แล้วเรารู้สึกว่าเราอยากเห็นเขา เราอยากเจอเขา ในสภาพที่แบบ เขาดี เขาแข็งแรง มาบอกเราว่าสบายนะ แค่นั้นแหละสักครั้งหนึ่ง ให้เขาไปอย่างสงบ มาแค่กลิ่น นอนหลับตาก็จะได้กลิ่น พอลืมตาก็จะไม่ได้กลิ่น แล้วพอหลับตาอีกก็จะได้กลิ่น เป็นกลิ่นตัวเขาเลย แล้วเราก็หยิบผ้าที่แบบพี่เมฆใช้ทุกวัน เอ๋ก็นอนกอด นอนดม พี่น้องเขาก็เอาไปคนละผืน คือเรารักเขามาก”
