สร้างความฮือฮาได้ไม่น้อยกับซีรีส์ชุด มิติรักผ่านเลนส์ ทางช่องพีพีทีวี ทุกวันเสาร์-อาทิตย์ เวลา 13.30 น. และ 18.30 น. โดยเฉพาะในตอนล่าสุด ‘แผ่นดินรูปหัวใจ’ ฝีมือผู้กำกับ บุญญาวัฒน์ ธงทอง ที่กำลังออกอากาศ เพราะแทบจะเป็นครั้งแรกของบ้านเราที่ ‘สาวจ้ำม่ำ’ ได้ขึ้นแท่นเป็นนางเอกเต็มตัว
โดยเรื่องราวว่าถึง ป่าน (ป่าน – ปาจรีย์ นันตะรัตน์) ข้าราชการสาวคิดบวก หน้าตาธรรมดา หุ่นไม่ผอมเพรียว ผู้ไปแอบหลงรัก ปลัดเป๊ะ (แม็ก เดอะวอยซ์-ณัฐวุฒิ เจนมานะ) ปลัดหน้าใหม่ที่สาวๆ ต่างหมายปอง ซึ่งความสนุกนอกจากอยู่ที่การพยายามพิชิตใจ ทั้งคู่ยังมีภารกิจรวมดินจาก 843 หมู่บ้านของคนนาต้นจั่นมาทำพิธีสร้าง ‘แผ่นดินศักดิ์สิทธิ์รูปหัวใจ’ ให้เป็นเกาะใจกลางทุ่งทะเลหลวงใน จ.สุโขทัย อีกด้วย
“ในโซเชียลถือว่าดีเลย เยอะมาก ถ้าในแง่ทีวี คนอาจไม่ได้ดูทีวีดิจิตอลเยอะ แต่คนชอบพูดถึงเวลาลงในไลน์ทีวี ยอดคนดูเลยดีมาก” มานิดา นฤภัทร ผู้จัดที่ควบตำแหน่งหัวเรือใหญ่แห่ง ธีมเมติก เล่าถึงกระแสตอบรับ
ก่อนจะย้อนไปยังที่มาซึ่งฟังแล้วรู้เลยว่าคนผลิตรายการ ‘คนไทยหัวใจไม่ท้อ’ ทางช่อง 5 รวมทั้งเคยสร้างละคร ‘หมอหงวน…แสงดาวแห่งศรัทธา’ ทางไทยพีบีเอสคนนี้ “คิดเยอะทุกขั้นตอน”
“เริ่มต้นคือจะทำละครซึ่งการแข่งขันสูง คิดว่าทำไงให้แตกต่าง มีจุดเด่น สิ่งหนึ่งที่จับได้คือ คนชอบเที่ยว สารคดีท่องเที่ยวก็น่าเบื่อ อย่างมากวิวสวยแค่นั้น คนชอบดูละคร ถ้าทำละครท่องเที่ยวก็น่าสนุก แล้วมองดูช่องต่างๆ ที่เป็นอยู่ เขาไม่ได้เป็นละครท่องเที่ยว ทุกช่องหนักคอนเทนต์”
ขณะเดียวกันก็ “อยากทำแบบซีรีส์เกาหลีรสไทย ยังมีความฟรุ้งฟริ้งอยู่ในเรื่อง แต่แซ่บๆ แบบน้ำพริกเผาไทย”
นั่นเลยเป็นเหตุให้เกิดซีรีส์ชุด มิติรักผ่านเลนส์ จำนวน 8 เรื่อง เรื่องละ 4 ตอน โดยเนื้อหาจะผสมผสานความรักหลากรูปแบบจากเค้าโครงเรื่องจริงเข้ากับความพิเศษของ 8 จังหวัดอันเป็นสถานที่ถ่ายทำ แถมนางเอกแต่ละเรื่องยังมีลักษณะพิเศษบางอย่างด้วย
“อย่างเรื่องแรก ‘รักออโต้โฟกัส’ ที่บึงกาฬ นางเอกเป็นอาการอย่างหนึ่งที่จำทุกอย่างได้หมด จำเป็นภาพ ส่วน ‘ความรักจากระดับน้ำทะเล’ ที่พังงา ที่ นุ่น (ศิรพันธ์ วัฒนจินดา) เล่น นางเอกเกิดมาผิดปกติ อายุ 16 แต่ผมหงอก รูปร่างเหมือนอายุ 30 กว่า” ผู้จัดยกตัวอย่าง
และแผ่นดินรูปหัวใจก็เช่นกัน ที่นางเอกเป็นสาวจ้ำม่ำ มิหนำซ้ำยังมีอาการลูซิดดรีม สามารถควบคุมความฝันตัวเองให้มีความรักตลอดเวลาได้ ทั้งที่ความจริงกลับอกหักอยู่เสมอ ซึ่งทุกอาการของเหล่านางเอกผ่านการปรึกษาแพทย์มาเป็นอย่างดี ไม่ใช่เป็นการเขียนขึ้นจากจินตนาการ
“เราพยายามจะหาเอกลักษณ์ของละคร แล้วก็ตั้งใจให้ใกล้กับคนจริงๆ มากที่สุด เพราะความรักเกิดกับใครก็ได้” มานิดาว่าถึงเหตุที่ทำเช่นนี้
ส่วนผลนั้น “ในทวิตเตอร์คนชอบเยอะมากที่นางเอกไม่สวย” คนพูดบอกขำๆ
แล้วว่าถึงขั้นตอนที่กว่าจะได้นางเอกคนนี้ ซึ่งต้องใช้ความพยายามมากพอสมควร
“น้องป่าน เรารู้จักเคยเห็นผลงานน้องสมัยเรียนอยู่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เขาเล่นดี เราก็เสนอไป แต่ลูกค้าอยากได้คนที่อ้วนแบบสวยๆ เลย แต่เราบอกไม่ได้ ต้องเป็นผู้หญิงธรรมดา แล้วก็มาจบที่ป่านซึ่งไม่ผิดหวังเลย”
ขณะที่แม็กเป็นการตั้งใจเลือกเพื่อผลทางประชาสัมพันธ์ เพราะต้องยอมรับว่าผู้ชมละครบ้านเราค่อนข้างติดดารา และเมื่อมารวมกันก็ถือว่าค่อนข้างลงตัว
อย่างไรก็ตาม เมื่อถามถึงผลในแง่ธุรกิจจากงานชุดนี้ คนทำกลับย้อนถาม “ต้องเลือกเอาว่าจะเอาของดีหรือเปล่า”
“ช่องดิจิตอลไม่ได้กำไรเยอะ ไม่มีงบประมาณซัพพอร์ตได้เท่าฟรีทีวี เราทำได้ภายใต้ข้อจำกัด อยู่ที่ว่าจะเอาโปรดักชั่นแค่ไหน เราเลือกเองที่จะไปทุกจังหวัด เสียค่าเดินทางที่พัก อยากให้ละครดูแตกต่างต้องยอมเอากำไรน้อยหน่อย”
โดยผู้จัดว่าขำๆ “มันรวยยาก”
“ทำให้มีความสุขดีกว่า เราต้องมีความสุขกับการทำงานแล้วทุกอย่างจะโอเค ถ้าไม่มีความสุขกับงานที่ทำถ้าเจอปัญหาจะรู้สึกเจอภูเขาทันที แต่ถ้ามีความสุขจะเป็นแค่ก้อนดิน เดี๋ยวก็ข้ามผ่านมันได้”
อย่างเธอนั้นมีความสุขกับการพยายามผลิตผลงาน “มาสเตอร์พีซ” ซึ่ง “คนดูแล้วอยากไปจังหวัดนั้น เราก็พอใจแล้ว”
“อยากให้เห็นว่าเมืองไทยมันมีของดีอีกเยอะมาก ในจังหวัดที่คุณมองเห็นที่เข้าใจว่ามีอยู่แค่นี้ จริงๆ มีอีก อยากให้คุณรักเมืองไทย เห็นของดีของบ้านเราโดยผ่านเรื่องราวดีๆ ที่เกิดขึ้นในท้องถิ่นนั้นๆ”
ยิ่งไปกว่านั้น “ถ้าได้ดูติดกันทุกเรื่องจะเห็นว่าแฝงสำนึกรักบ้านเกิดไว้ ซึ่งจริงๆ คงทำไม่ได้หรอกที่จะทำให้คนฉุกคิดปรับเปลี่ยนพฤติกรรม แต่ดูแล้วอยากให้สะดุดนิดนึง ให้คนรุ่นใหม่ที่มีบ้านเกิดอยู่ต่างจังหวัด พอเรียนจบกลับไปหาอะไรทำที่บ้าน”
เพราะในที่สุดแล้วหน้าที่ของละครที่ดีก็ควรให้อะไรมากไปกว่าแค่ความบันเทิง
