| ที่มา | คอลัมน์ Think Tank มติชนรายวัน |
|---|---|
| ผู้เขียน | เสกขภูมิ วรรณปก [email protected] |
| เผยแพร่ |
ผู้มีสิทธิออกเสียงเลือกตั้งชาวอเมริกันจะได้เลือกตัวแทนพรรคเดโมแครตและรีพับลิกันก่อนใครในวันที่ 1 กุมภาพันธ์ ที่ไอโอวา รัฐที่แม้จะมีสถิติกระท่อนกระแท่นในการกำหนดชะตากรรมของผู้ซึ่งท้ายที่สุดได้เป็นประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา แต่บ่อยครั้งสามารถเปลี่ยนโฉมหน้าของการชิงชัยไปได้อย่างสิ้นเชิง
ไอโอวานับว่าเป็นจุดสำคัญบนเส้นทางสู่ตำแหน่งประธานาธิบดีของบารัค โอบามา เมื่อปี 2008 โดยเดวิด พลัฟ ผู้จัดการทีมหาเสียงของโอบามา เคยบอกไว้ว่ายุทธศาสตร์ทั้งหมดของเขาคือ “ถ้าไม่ชนะที่ไอโอวา ก็จบ”
หากไม่มีไอโอวา คงจะไม่มีประธานาธิบดีชื่อโอบามา ชัยชนะเหนือจอห์น เอ็ดเวิร์ดส์ และฮิลลารี คลินตัน ในการชิงชัยสนามแรกของการเลือกตั้งประธานาธิบดีปี 2008 สร้างแรงหนุนส่งให้วุฒิสมาชิกหนุ่มสมัยแรกจากรัฐอิลลินอยส์ผู้นี้เป็นที่รู้จักและถูกจับตาทั้งในระดับประเทศและระดับนานาชาติ
ชัยชนะของโอบามาเป็นการตามรอยจิมมี คาร์เตอร์ ที่ไม่มีใครรู้ว่ามาจากไหน แต่ได้รับคะแนนเสียงมากที่สุดในการเลือกตั้งขั้นต้นของพรรคเดโมแครตในรัฐนี้เมื่อปี 1976
สเตฟเฟน ชมิดต์ ศาสตราจารย์ด้านการเมืองแห่งมหาวิทยาลัยไอโอวา บอกว่า “เขาเป็น “จิมมี ฮู?” หรือจิมมี ใคร(วะ)? และเขาใช้ไอโอวาเป็นเวทีในการแนะนำตัวจนกลายเป็นที่รู้จัก”
แม้ว่าไอโอวาจะสามารถบันดาลโชคชะตาทางการเมืองได้ แต่ก็ไม่ได้นำมาซึ่งความสำเร็จเสมอไป
เรื่องนี้เป็นความจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับฝั่งรีพับลิกัน โดยในช่วงเวลา 4 ทศวรรษที่ผ่านมา จอร์จ ดับเบิลยู. บุช เป็นผู้สมัครรีพับลิกันเพียงคนเดียวที่ชนะการเลือกตั้งแบบคอคัสในไอโอวา และสามารถก้าวต่อไปถึงตำแหน่งประธานาธิบดีสหรัฐได้
อย่างไรก็ตาม สถานะของการเป็นรัฐแรกที่จัดการเลือกตั้งขั้นต้นขึ้นทำให้ไอโอวาได้รับความสนใจอย่างมากจากสื่อ โดยหลังช่วงเวลาหลายเดือนของการจัดทำโพลสำรวจความคิดเห็น ที่นี่ถือเป็นบททดสอบแรกถึง “ความเป็นของจริง” ทั้งของตัวผู้สมัครและทีมหาเสียง
และเป็นเรื่องที่เชื่อกันมายาวนานว่าจะมี “ผู้รอดชีวิตเพียงแค่ 3 ราย” จากแต่ละพรรค โดยผู้สมัครที่ได้อันดับต่ำกว่านี้จากการเลือกตั้งขั้นต้นในรัฐไอโอวา แทบไม่มีแนวโน้มว่าจะชนะเป็นตัวแทนพรรคได้เลยในท้ายที่สุด
โดยนับตั้งแต่มีการเลือกตั้งขั้นต้นแบบคอคัสที่ไอโอวา เมื่อปี 1972 เป็นต้นมา จอห์น แมคเคน จากพรรครีพับลิกัน เป็นผู้สมัครเพียงรายเดียวที่มีคะแนนในรัฐนี้ต่ำกว่าอันดับ 3 แต่ยังสามารถชนะเป็นตัวแทนพรรคได้สำเร็จในท้ายที่สุด
เนื่องจากบ่อยครั้ง หากได้อันดับในการเลือกตั้งที่รัฐนี้ต่ำกว่าที่ 3 หมายถึงเงินทุน การสนับสนุน และความสนใจจากสื่อจะน้อยลงตามไปด้วย
ด้วยเหตุนี้แรงเสริมและความฮึกเหิมจากการชนะเลือกตั้งขั้นต้นในไอโอวา จึงถือได้ว่าเป็นปัจจัยสำคัญอย่างยิ่งของการก้าวสู่ตำแหน่งในทำเนียบขาวในท้ายที่สุด
