| ที่มา | มติชนรายวัน |
|---|---|
| ผู้เขียน | มนต์ทิพย์ ธานะสุข |
| เผยแพร่ |
รายงานในปี 2560 ของสถาบันวิศวกรรมจีนชี้ว่าการค้าสัตว์ป่าจีนมีมูลค่าตลาดสูงถึง 520,000 ล้านหยวน (ราว 2.7 ล้านล้านบาท) และทำให้มีการจ้างงานในจีนมากกว่า 14 ล้านคน
ในหลายพื้นที่ที่เป็นพื้นที่ยากจนที่สุดของจีนอย่างมณฑลกุ้ยโจวและมณฑลกว่างซี การทำฟาร์มเลี้ยงสัตว์ป่ายังเป็นแหล่งรายได้สำคัญในการเลี้ยงปากท้องโดยเฉพาะในหมู่คนยากคนจน
แต่หลังจากเกิดการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 ที่ว่ากันว่าต้นตอการแพร่ระบาดของไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่นี้มาจากตลาดสดค้าอาหารทะเลและสัตว์ป่าหัวหนาน ในเมืองอู่ฮั่น มณฑลหูเป่ย์ ศูนย์กลางการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 ในประเทศจีนที่ลุกลามกลายเป็นวิกฤตสาธารณสุขโลก รัฐบาลจีนจึงได้ลุกขยับขึ้นมาประกาศแบนการค้าและการบริโภคสัตว์ป่าในประเทศอย่างเอาจริงเอาจัง หวังสยบเสียงวิพากษ์วิจารณ์จีนอย่างอื้ออึงที่ปล่อยให้มีการค้าการบริโภคสัตว์ป่าจนก่อภัยคุกคามด้านสาธารณสุขและส่งผลกระทบอย่างมากมายมหาศาลไปรอบด้าน
ที่ผ่านมาทางการจีนไม่ได้เปิดเผยถึงความคืบหน้าหรือการดำเนินการอย่างไรไปบ้างนับจากมาตรการห้ามการค้าและบริโภคสัตว์ป่ามีผลบังคับใช้ในประเทศจีนในเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมา แต่เมื่อสัปดาห์ก่อนมีรายงานความเคลื่อนไหวจากทางการท้องถิ่นมณฑลหูหนาน ทางตอนกลางของประเทศ ที่ออกมาตรการจูงใจเป็นรูปธรรมให้เกษตรกรชาวจีนเลิกเลี้ยงหรือทำการค้าสัตว์ป่าด้วยการประกาศจะจ่ายเงินชดเชยให้กับเกษตรกรที่เลิกเลี้ยงสัตว์ป่าและให้การสนับสนุนในการไปเลี้ยงสัตว์เศรษฐกิจชนิดอื่นแทน
มณฑลหูหนานเป็นพื้นที่แรกๆที่นำเสนอนโยบายช่วยเหลือเกษตรกรกลุ่มนี้ ภายใต้โครงการนี้เกษตรกรจะได้รับเงินชดเชย 120 หยวนต่องูเห่า 1 กิโลกรัม หรือ ได้เงิน 75 หยวนสำหรับ ตัวอ้น (Bamboo Rat)หรือสัตว์ฟันแทะชนิดหนึ่ง หากเกษตรกรนำมามอบให้กับทางการ ส่วนเม่น หรือ ชะมด ที่เชื่อว่าเป็นต้นตอการแพร่ระบาดของไวรัสโรคซาร์ส หรือโรคระบบทางเดินหายใจเฉียบพลันรุนแรงที่ระบาดหนักในช่วงปี 2545-2546 จนทำให้มีผู้เสียชีวิตในกว่า 30 ประเทศทั่วโลกเกือบ 800 คน ส่วนใหญ่อยู่ในจีนและฮ่องกง จะได้รับเงินชดเชยที่ตัวละ 600 หยวน (ราว 3,000 บาท)
ทางการมณฑลหูหนานยังประกาศจะให้การอุดหนุนเป็นพิเศษและจัดโครงการฝึกอบรมอาชีพเพื่อเป็นการช่วยเหลือเกษตรกรเมื่อเลิกเลี้ยงและค้าสัตว์ป่าด้วย แต่สำหรับผู้ที่ต้องการเลี้ยงสัตว์ป่าเพื่อการวิจัยหรือผลิตยารักษาโรคก็จะต้องมีใบอนุญาตประกอบธุรกิจยืนยัน
นอกจากนี้ยังมีหลายเมืองที่ออกมาตรการจูงใจเพื่อให้เลิกค้าสัตว์ป่า อย่างเมืองก้านโจว มณฑลเจียงซี รัฐบาลท้องถิ่นได้เสนอเงินกู้และการให้เช่าที่ดินในราคาถูกแก่เกษตรกรที่เลิกเลี้ยงสัตว์ป่าแล้วหันมาทำการเกษตรด้านอื่น ส่วนเมืองตงกวน ในมณฑลกวางตุ้ง รัฐบาลท้องถิ่นจัดสรรงบก้อนหนึ่งราว 2 ล้านหยวนเป็นเงินอุดหนุนช่วยเหลือเกษตรกรที่ยอมเลิกเลี้ยงสัตว์ป่า
ส่วนมาตรการเหล่านี้จะสร้างแรงจูงใจให้มากพอได้หรือไม่ ต้องรอดู แต่หากยังมีการลักลอบเลี้ยงลักลอบขายสัตว์ป่ากันต่อไป ก็ต้องดูว่าจีนจะปล่อยยาแรงอะไรออกมาหรือไม่
