| ที่มา | มติชนรายวัน |
|---|---|
| ผู้เขียน | โดย ชาคร ศิริสุวรรณสิทธิ์ |
| เผยแพร่ |
ความคลั่งไคล้ “โปเกมอน โก” ในเวลานี้ไม่ใช่เรื่องใหม่
กระแสความบ้าคลั่งจากซีรีส์ตัวการ์ตูนที่มีจุดเริ่มต้นมาจาก “เกมบอย” ในช่วงปลายทศวรรษที่ 90 ส่งต่อความนิยมไปยัง “การ์ดเกม” “การ์ตูนแอนิเมชั่น” เรื่อยไปจนถึง “ของเล่นหลายชนิด” โด่งดังข้ามฝั่งจากญี่ปุ่นแพร่กระจายไปทั่วโลกนั้น มีมาก่อนหน้าที่จะเกิด “ปรากฏการณ์โปเกมอน โก” เป็นเวลาถึง 20 ปี
ไอเดียเกมเก็บสะสมสัตว์ประหลาดหลากหลายชนิดอันโด่งดังที่สร้างกระแสไปทุกหัวระแหง มี “ซาโตชิ ทาจิริ” ชายชาวญี่ปุ่นวัย 50 ปี ผู้ร่วมก่อตั้งบริษัท “Game Freak” เป็นผู้อยู่เบื้องหลัง
ทาจิริ ในวัยเด็กอาศัยอยู่กับครอบครัวในเขตชานกรุงโตเกียว มีพ่อที่เป็นเซลแมนขายรถบริษัทนิสสัน ขณะที่แม่ เป็นแม่บ้าน
ทาจิริ มีความสุขกับการเก็บสะสมแมลงชนิดต่างๆ ที่บ่อน้ำและชายป่าใกล้ๆบ้าน ทว่าเมืองที่มีความเป็นธรรมชาติไม่อาจต้านทานความเจริญของเมืองใหญ่ ป่าเริ่มหายไป บ่อน้ำถูกสร้างทับด้วยถนนหนทาง ตึกรามบ้านช่อง รวมไปถึงร้านเกม
ทาจิริ ผู้มีความฝันอยากเป็นนัก “กีฏวิทยา” เป็นคนที่ชอบแยกตัวออกมาจากสังคม มีความสุขกับเกม การ์ตูนและ”ชอบการสะสม” พฤติกรรมที่เป็นลักษณะเฉพาะของเหล่า “โอตาคุ” ที่ในเวลาต่อมากลายเป็น “แก่น” หลักของเกมโปเกมอนในที่สุด
“ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมทำในวัยเด็กถูกรวมอยู่ในสิ่งเดียว…โปเกมอน” ทาจิริระบุ
การเข้ามหาวิทยาลัยไม่อยู่ในความคิด ทำให้ทาจิริได้เรียนในวิทยาลัยด้านอิเล็กทรอนิกส์ราว 2 ปี การหมกมุ่นอยู่กับร้านเกมทำให้ทาจิริได้ร่วมเป็นส่วนหนึ่งของ “Game Freak” นิตยสารเกมรายเดือนที่ต่อมาพัฒนากลายเป็น “บริษัทพัฒนาเกม” ส่งเกมขนาดเล็กให้กับบริษัท “นินเทนโด” บริษัทเกมยักษ์ใหญ่ของญี่ปุ่น
ในช่วงต้นทศวรรษที่ 90 ความนิยมของ “เกมบอย” และฟีเจอร์พิเศษอย่างสายเคเบิลที่เชื่อมต่อเกมบอย 2 เครื่องเข้าด้วยกันทำให้ทาจิริเห็นภาพความสำเร็จบางอย่างในอนาคต
“ผมมองเห็นภาพแมลงเดินไปมาผ่านสายเคเบิล นั่นเป็นแรงบันดาลใจสำหรับผม” ทาจิริระบุ
ทาจิริ เสนอไอเดียดังกล่าวให้กับนินเทนโด ทว่ากลับต้องใช้เวลาถึง 6 ปีกว่าการพัฒนาเกมจะสำเร็จเสร็จสิ้นในปี 1996 และที่น่าเสียดายที่ “เกมบอย” ในช่วงนั้นกำลังจะหมดความนิยมลงในยุคที่แผ่นซีดีและคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะกำลังมาแทนที่
อย่างไรก็ตาม หลังจากเปิดตัว “Pokemon Red” และ “Pokemon Blue” ความทรงจำวัยเด็กของ ทาจิริ พร้อมตัวละครอย่าง “ซาโตชิ” ตัวแทนของทาจิริในวัยเด็ก และ “ปิกาจู” กลับได้รับความนิยมอย่างรวดเร็วไม่เฉพาะในญี่ปุ่น แต่กระโดดข้ามวัฒนธรรมไปในสหรัฐอเมริกาด้วย
ความนิยมของโปเกมอนต่อเนื่องยาวนาน เหตุหนึ่งเพราะข่าวลือและตำนานที่ทาจิริสร้างขึ้นในเกม อย่างตัวละครลับ โปเกมอนตัวที่ 151 “มิว” ตัวละครที่ผู้เล่นจะได้รับด้วยการส่งต่อโปเกมอนระหว่างกันเท่านั้น
ความสำเร็จของโปเกมอนนั้นส่วนหนึ่งมาจากความสามารถในการออกแบบตัวละครของผู้ร่วมก่อตั้ง “Game Freak”อย่าง “เคน สึจิโมริ” ผู้ออกแบบ ปิกาจู ให้เป็น “โปเกมอนตัวเอก” ในซีรีส์ระดับตำนานเรื่องนี้ ขณะที่โปเกมอนที่ทาจิริชอบมากที่สุดกลับเป็น “โปลิแวก” หรือ “เนียวโรโมะ” ลูกอ๊อดอ้วนกลมสีฟ้าที่มีลายน้ำวนอยู่ที่ท้อง
จากวันนั้นถึงวันนี้ วันที่ “โปเกมอน โก” กลับมาโด่งดังเป็นพลุแตกอีกครั้ง จึงปฏิเสธไม่ได้เลยว่า “ทาจิริ” เป็นบิดาผู้ให้กำเนิด “โปเกมอน” อย่างแท้จริง
ชาย “เก็บตัว” ผู้สร้าง “โลกเสมือน” เป็นสื่อกลางให้ใครต่อใคร “ก้าวเท้า” ออกมาเจอผู้คนนอกบ้านได้อย่างน่าประหลาด
