อดีตเอฟบีไอเผย พบผู้ทรยศที่บอกที่อยู่ครอบครัวแอนน์ แฟรงก์แล้ว ชี้เป็นชาวยิวเหมือนกัน
เมื่อวันที่ 18 มกราคม สำนักข่าวบีบีซีรายงานว่า ทีมเฉพาะกิจที่ประกอบไปด้วยอดีตเอฟบีไอ นักประวัติศาสตร์ และผู้เชี่ยวชาญสืบสวนจนพบผู้ทรยศที่คาดว่าเป็นผู้แจ้งเบาะแสที่อยู่ของครอบครัวแอนน์ แฟรงก์ เด็กสาวชาวยิววัย 15 ปี เจ้าของไดอารี่ที่บันทึกชีวิตขณะที่หลบหนีนาซีแล้ว โดยคาดว่าเป็นนายอาร์โนลด์ ฟาน เดน เบิร์ก ชาวยิวที่อาศัยอยู่ในกรุงอัมสเตอร์ดัม ประเทศเนเธอร์แลนด์ ซึ่งอาจจะยอมแจ้งข้อมูลครอบครัวของแอนน์ แฟรงก์ เพื่อช่วยให้ครอบครัวตัวเองรอดตาย
ทีมดังกล่าวใช้เวลามากถึง 6 ปีในการสืบสวน โดยใช้เทคโนโลยีสมัยใหม่ซึ่งรวมถึงการใช้อัลกอรึทึมของคอมพิวเตอร์ในการหาความเชื่อมโยงระหว่างผู้คน ซึ่งหากให้มนุษย์ทำคงใช้เวลาหลายพันชั่วโมง
นายฟาน เดน เบิร์ก เคยเป็นสมาชิกของสภาชาวยิวแห่งอัมสเตอร์ดัม ซึ่งเป็นกลุ่มที่นาซีตั้งขึ้นเพื่อให้บังคับใช้กฎของนาซีในพื้นที่ของชาวยิว โดยกลุ่มนี้ถูกยุบไปเมื่อปี 1943 และสมาชิกของกลุ่มถูกส่งไปค่ายกักกัน แต่ทีมสืบสวนพบว่านายฟาน เดน เบิร์ก ไม่ถูกส่งไปค่ายกักกันและยังอาศัยอยู่ในกรุงอัมสเตอร์ดัมอย่างเปิดเผยในช่วงเวลาดังกล่าว ซึ่งทำให้คิดว่าสมาชิกของสภาชาวยิวนี้ให้ข้อมูลอันมีค่ากับกลุ่มนาซี
นายวินซ์ แพนโคค อดีตเจ้าหน้าที่เอฟบีไอ กล่าวกับรายการ 60 มินนิตส์ของซีบีเอสว่า ฟาน เดน เบิร์ก ต้องให้ข้อมูลสำคัญบางอย่างกับกลุ่มนาซีที่เขาติดต่ออยู่เพื่อให้เขาและภรรยาอยู่อย่างปลอดภัย ซึ่งคาดว่าเป็นข้อมูลที่อยู่ของพวกยิว
ทีมระบุว่า พบหลักฐานที่ทำให้เชื่อว่านายออตโต แฟรงก์ พ่อของแอนน์ อาจจะรู้ว่าใครเป็นผู้ทรยศแต่เก็บไว้เป็นความลับ อ้างอิงจากไฟล์สืบสวนครั้งก่อน ซึ่งพวกเขาพบสำเนาของกระดาษโน้ตที่ไม่ระบุผู้เขียนที่ส่งไปให้นายออตโต แฟรงก์ มีข้อความระบุว่า อาร์โนลด์ ฟาน เดน เบิร์ก เป็นคนทรยศ
นายแพนโคคกล่าวว่า การเป็นพวกต่อต้านยิวอาจเป็นสาเหตุของเรื่องนี้ แต่บางทีออตโตอาจจะรู้สึกว่าถ้าพูดเรื่องนี้ขึ้นมาอาจทำให้เป็นเรื่องราวใหญ่โตอีก แต่เราต้องจำไว้ว่าฟาน เดน เบิร์ก เป็นชาวยิว หมายความว่าเขาอยู่ในจุดที่ไม่สามารถป้องกันตัวเองจากพวกนาซีได้ เขาจึงต้องทำบางอย่างเพื่อช่วยชีวิตตัวเอง อย่างไรก็ตาม นายฟาน เดน เบิร์ก เสียชีวิตเมื่อปี 1950
ทั้งนี้ แอนน์ แฟรงก์ เสียชีวิตที่ค่ายกักกันของนาซีในปี 1945 ด้วยวัยเพียง 15 ปีเท่านั้น หลังจากหลบซ่อนอยู่นานถึง 2 ปี ไดอารี่ของเธอถูกเผยแพร่หลังจากที่เธอเสียชีวิตแล้ว นับเป็นหลักฐานชั้นต้นเกี่ยวกับชีวิตชาวยิวในช่วงสงครามที่ได้รับความนิยมมากที่สุด
