หน้าเพจเฟซบุ๊กของสถาบันโบราณคดีเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (ไอเอสอีเอเอ) รายงานว่า คณะมานุษยวิทยา มหาวิทยาลัยฮาวายแอทมาโนอา (ยูเอช) เตรียมส่งวัตถุทางโบราณคดีทั้งหมด ซึ่งรวมถึงโซลไฮม์คอลเลคชั่น และโครงกระดูกมนุษย์บ้านเชียงกลับมายังประเทศไทย
ทั้งนี้เมื่อปี 2556 เริ่มมีการรวบรวมและจัดทำบัญชีวัตถุทางโบราณคดีของแหล่งโบราณคดีบ้านเชียงทั้งหมดโดยมาร์ก อ็อกซ์ลีย์, ไมก์ ปิเอทรูเซฟสกี และมีเรียม สตาร์ก 3 นักโบราณคดีของยูเอช เพื่อส่งกลับให้กรมศิลปากร โดยโซลไฮม์คอลเลคชั่น ซึ่งเป็นโบราณวัตุที่ดร.วิลเฮล์ม จี. โซลไฮม์ ที่ 2 ศาสตราจารย์ด้านโบราณคดีของมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด นำกลับมาศึกษาที่สหรัฐหลังขุดค้นพบได้รับการเก็บรักษาไว้โดยคณะมานุษยวิทยาของยูเอชตั้งแต่เมื่อเดือนกรกฎาคม ปี 2509
คอลเลคชั่นดังกล่าวนี้ประกอบไปด้วยโบราณวัตถุ 175,000 ชิ้นจากแหล่งโบราณคดี 10 แห่งในภาคอีสาน ซึ่งรวมถึงโนนนกทา อ.ภูเวียง จ.ขอนแก่น และพิมาย จ.นครราชสีมา ทั้งหมดได้รับการบรรจุอยู่ในกล่องจำนวน 165 กล่อง น้ำหนักรวมราว 1,814 กิโลกรัม ส่วนใหญ่ราว 80 เปอร์เซ็นต์เป็นชิ้นส่วนเศษวัสดุเครื่องปั้นดินเผาเซรามิก
ขณะที่โบราณวัตถุทั่วๆ ไปมีทั้งเครื่องปั้นดินเผาเซรามิกที่สมบูรณ์หรือได้รับการบูรณะซ่อมแซมแล้วบางส่วน เครื่องมือเครื่องใช้ของมนุษย์ยุคก่อน ส่วนใหญ่ทำจากหิน กระดูกสัตว์ เปลือกหอย เศษโลหะ (สำริดและเหล็ก) เครื่องประดับทั้งที่สมบูรณ์และเศษกำไลที่ทำจากหินและสำริด แวสำหรับทอผ้าที่ประกอบด้วยแกนหมุนและเพลา โคลน ดินเหนียวและกิ่งไม้ที่ใช้ในการก่อผนัง
นอกจากนี้ยังมีวัตถุโบราณที่หาได้ยากอย่างแม่พิมพ์หินที่ใช้ทำหอกสำริด ไปป์สำหรับสูบยาและรูปปั้นเซรามิก นอกจากนี้ยังมีชุดเครื่องปั้นดินเผาที่มีวัตถุโบราณที่ไม่สามารถจำแนกประเภทได้อยู่ภายใน รวมทั้งดินและถ่าน
ขณะที่โครงกระดูกมนุษย์บ้านเชียงได้รับการเก็บรักษาไว้โดยคณะมานุษยวิทยาของยูเอชนับตั้งแต่ปี 2517 โดยมี 54 ชุดที่ขุดค้นพบจากหลุมศพเมื่อปี 2517 และ 82 ชุดที่ขุดค้นพบจากหลุมศพในปี 2518 นอกจากโครงกระดูกมนุษย์บ้านเชียงแล้ว ยังมีอีก 17 ชุดจากโนนดอนกลาง จ.หนองบัวลำภู และ 2 ชุดจากบ้านต้อง จ.บึงกาฬ โดยวัตถุโบราณที่เป็นโครงกระดูกมนุษย์นี้มีรวมทั้งสิ้น 64 กล่อง น้ำหนักรวมราว 350 กิโลกรัม
