| ที่มา | หนังสือพิมพ์มติชน |
|---|---|
| ผู้เขียน | มนต์ทิพย์ ธานะสุข |
| เผยแพร่ |
คอลัมน์ไฮไลต์โลก: ชะตากรรมของน้องโฮ่ง เมื่อเกาหลีใต้ห้ามบริโภค
แต่ก่อนนี้ เกาหลีใต้ ยังเป็นหนึ่งในหลายประเทศอย่าง จีน อินโดนีเซีย เวียดนาม ลาว เมียนมา ส่วนหนึ่งทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดียและอีกหลายประเทศในทวีปแอฟริกา ที่มีการบริโภคเนื้อสุนัขอย่างแพร่หลาย จากข้อมูลของกลุ่ม Humane World for Animals
แต่ในปีค.ศ.2024 รัฐบาลเกาหลีใต้ได้ออกกฎหมายห้ามการขายเนื้อสุนัขเพื่อการบริโภคทั่วประเทศ กระทั่งกฎหมายสำคัญฉบับนี้ได้ผ่านความเห็นชอบเมื่อเดือนมกราคมที่ผ่านมา ซึ่งกำหนดให้ผู้ประกอบการฟาร์มเลี้ยงสุนัขจะต้องยุติการดำเนินงานและต้องจำหน่ายจ่ายแจกสุนัขที่เหลืออยู่ให้หมดภายในเดือนกุมภาพันธ์ปี 2027
แต่หลายฝ่ายโดยเฉพาะเกษตรกรผู้เลี้ยงสุนัขเพื่อการบริโภคต่างมองว่ากรอบเวลาที่กำหนดให้ยุติการดำเนินงานอุตสาหกรรมเนื้อสุนัขทั้งหมด ซึ่งเป็นแหล่งทำมาหากินของพวกเขามาหลายชั่วอายุคนนั้นไม่เพียงพอ ในขณะที่รัฐบาลเองยังไร้ซึ่งมาตรการรองรับที่เป็นรูปธรรมสำหรับเกษตรกรผู้เลี้ยงที่ได้รับผลกระทบ รวมถึงแผนการจัดการกับสุนัขกว่าครึ่งล้านตัวที่อยู่ในฟาร์มเลี้ยง
ในมุมของผู้ประกอบการอย่าง จู ยองบง ประธานสมาคมสุนัขเพื่อการบริโภคแห่งเกาหลี มองถึงปัญหาที่เกษตรกรผู้เลี้ยงจะเผชิญจากกฎหมายฉบับนี้ว่า ในช่วงเวลาของการผ่อนผันนี้ เกษตรกรผู้เลี้ยงยังเผชิญกับปัญหาสุนัขหลายร้อยตัวที่แทบจะขายไม่ได้ ฟาร์มเลี้ยงจึงยังปิดไม่ได้ พวกเขาแทบไม่เหลือหนทางในการเลี้ยงชีพ ท่ามกลางหนี้สินที่มีอยู่ล้นพ้นตัวจากการทุ่มลงทุนทำฟาร์มเลี้ยงไป
ขณะที่ผู้เชี่ยวชาญและนักเคลื่อนไหวด้านสิทธิสัตว์หลายรายได้สะท้อนถึงปัญหาในการบังคับใช้กฎหมายฉบับนี้ ที่เห็นเด่นชัดคือความยากลำบากในการหาบ้านใหม่ให้กับสุนัขที่เหลืออยู่ ซึ่งแม้จะรอดพ้นจากการถูกฆ่าเพื่อนำไปเป็นอาหาร แต่ตอนนี้กลับต้องเผชิญกับความเสี่ยงที่อาจจะถูกทำการุณยฆาตได้
อี ซางคยอง ผู้จัดการแคมเปญจากองค์กร Humane World for Animals Korea หนึ่งในผู้ออกมาสะท้อนความกังวลในเรื่องนี้มองว่า แม้การห้ามบริโภคเนื้อสุนัขจะผ่านเป็นกฎหมายแล้ว แต่ประเด็นหนึ่งที่เขารู้สึกว่าขาดหายไปนั่นคือ การพูดคุยกันถึงชะตากรรมของสุนัขกว่า 500,000 ตัว ที่ถูกทิ้งไว้เบื้องหลังว่าจะจัดการอย่างไรต่อไป
การหาสถานพักพิงสัตว์หรือบ้านใหม่ให้กับสุนัขเหล่านั้น ยังมีอุปสรรค มีข้อจำกัดอยู่มาก เนื่องจากสถานพักพิงสัตว์ที่มีอยู่ก็มีสัตว์ที่รับเลี้ยงจนล้นแน่นเกินกำลังแล้ว ในขณะที่สังคมเกาหลีใต้มีความเป็นสังคมเมืองสูง ผู้คนส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในอพาร์ทเมนต์ จึงยากที่จะรับเลี้ยงสุนัขขนาดใหญ่ที่ถูกเลี้ยงไว้เพื่อการบริโภคได้ ด้วยข้อจำกัดเหล่านี้จึงทำให้มีประเด็นถกเถียงถึงวิธีการรุณยฆาตขึ้นมา
อย่างไรก็ดี ล่าสุดรัฐบาลเกาหลีใต้ออกมาดับกระแสความกังวลนี้แล้ว โดยยืนยันว่าวิธีดังกล่าวไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งในแผนงานของรัฐบาลอย่างแน่นอน
ก็ต้องรอดูต่อไปว่าทางออกของปัญหานี้ที่เป็นรูปธรรม สุดท้ายแล้วจะเป็นอย่างไร