| ผู้เขียน | ญาณิกา อนุกูลพันธ์ Pride project (ไพรด์ โปรเจค) www.yanikanukul.com |
|---|---|
| เผยแพร่ |
“เลิฟวิน (Love wins) ความรักชนะทุกอย่าง” เสียงตะโกนจากผู้คนและริ้วขบวนพาเหรดดังกึกก้องไปทั่วใจกลางเมืองหลายเเห่งในฝั่งตะวันตกของประเทศสหรัฐอเมริกา
บนขบวนเเห่งความรักนี้ไม่ได้มีเพียงชาวอเมริกันเท่านั้นที่เข้าร่วม ทุกๆ ปีจะมี นักท่องเที่ยวจากทั่วมุมโลกมาร่วมงานเทศกาลยิ่งใหญ่ประจำปี ที่เรียกว่า “ไพรด์ พาเหรด (Pride Parade)”
เทศกาลการเฉลิมฉลองการแสดงออกทางสิทธิเสรีภาพ ความรัก และจุดยืนของกลุ่มคนเพศที่สาม ในสหรัฐอเมริกา ทั้ง เกย์, เลสเบี้ยน, ไบเซ็กชวล, และ ทรานเจนเดอร์ หรือ ที่เรียกว่า “แอลจีบีที” (Lesbian, Gay, Bisexual, Transgender (LGBT+)) ซึ่งจัดต่อเนื่องเป็นปีที่ 49 โดยมีธีมจัดงานเป็นสายรุ้งเเละโทนสีรุ้ง ถือเป็นสัญลักษณ์แห่งการแสดงออก ทางความรัก และนำมาซึ่งความสุขของกลุ่มคนเพศที่สาม
ซึ่งมีที่มาจากศิลปินนามว่า กิลเบิร์ต เบคเกอร์ ได้นำธงสีรุ้ง มาขับเคลื่อนขบวนการ โดยแต่ละสีซ่อนความหมายที่ลึกซึ้ง ประกอบด้วย สีแดง คือเลือดเนื้อและชีวิต, สีส้ม คือ รักษา, สีเหลือง คือ แสงสว่างจากพระอาทิตย์, สีเขียว คือ สีแห่งความเป็นธรรมชาติ, สีคราม คือความกลมกลืน, และ สีม่วง คือจิตวิญญาณ
ย้อนกลับไปเมื่อ 50 ปีก่อน การตื่นตัวในเรื่องสิทธิมนุษยชนยังไม่เป็นที่ตระหนักและแพร่หลายมากนักในสังคมตะวันตก ยังมีเรื่องการปิดกั้นทางสิทธิเสรีภาพ กฎหมายที่เป็นสองมาตรฐาน การแบ่งชนชั้น จึงสร้างความไม่เป็นธรรมแก่บุคคลกลุ่มนี้เป็นอย่างมาก
ทำให้เหล่าบรรดาชายรักชาย, หญิงรักหญิง, ทรานเจนเดอร์ และ ไบเซ็กชวล รวมกลุ่มประท้วง เรียกร้องสิทธิโดยชอบธรรมและจุดยืนทางการแสดงออกอย่างอิสระในที่สาธารณะ
เป็นเหตุให้รัฐบาลตัดสินใจปรับเปลี่ยนกฎหมายให้คนกลุ่มนี้สามารถแต่งงานได้ถูกต้องตามกฎหมายใน 50 รัฐ ยังให้สิทธิในการรับเลี้ยงดูบุตรบุญธรรม และมีสิทธิที่จะแสดงออกทางความรักในที่สาธารณะเหมือนกลุ่มคนทั่วไป อย่างมีเกียรติและศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ได้อย่างเท่าเทียมเสมอภาค
ปัจจุบันในโลกของยุคไอที คนกลุ่มนี้เป็นที่ยอมรับและมีสิทธิเท่าเทียมเหมือนผู้คนทั่วไปทั้งสิทธิเสรีภาพในการแต่งงาน เเละหย่าร้าง โดยไม่กระทบต่อหน้าที่การงาน เพราะมีกฎหมายสนับสนุนและปกป้องสิทธิการดูถูกเหยียดหยามอย่างเคร่งครัด อีกทั้งรัฐบาลมีบริการให้ชาวต่างชาติที่เป็นกลุ่มคนเพศที่สามที่ไม่สามารถจดทะเบียนสมรสภายในประเทศ สามารถเดินทางมาจดทะเบียนสมรสได้อย่างถูกต้องตามกฎหมายอีกด้วย
เป็นการประกาศฐานะความเป็นมนุษย์ที่เท่าเทียมและแสดงให้เห็นถึงการรักได้อย่างไม่มีข้อจำกัดเรื่อง “เพศ”
ขณะเดียวกันยังแสดงถึงการเป็นที่ยอมรับของกลุ่มคนหัวใจสีรุ้ง หรือกลุ่มคนรักร่วมเพศสากล ว่าเป็นเรื่องธรรมดาและไม่ใช่เรื่องที่ผิดแปลกอีกต่อไป
ไม่เพียงเท่านี้ จากกระแสความรักไร้พรมแดน ได้แพร่กระจายแนวความคิด ความเสมอภาค ผ่านโลกอินเตอร์เน็ต ทำให้หลายๆ ประเทศในฝั่งตะวันออก มีความตื่นตัวและอยู่ในกระบวนการปรับเปลี่ยนโครงสร้างกฎหมาย ต้อนรับและยกระดับเพศที่สามให้มีบทบาทที่เท่าเทียมทางสังคม โดยเฉพาะในหลายประเทศที่ประกาศและให้ความสำคัญกับประชาธิปไตย
ดังเช่น “ประเทศไต้หวัน” ซึ่งเป็นประเทศแรกๆ ในเอเชีย ที่รัฐบาลปรับปรุงและแก้ไขกฎหมายความเสมอภาคในการแต่งงานของชาวสีรุ้ง
อาจกล่าวได้ว่า ความรักของทุกเพศทุกวัย ยังคงเป็นสิ่งที่สวยงามเสมอ และมนุษย์ทุกคนล้วนอยู่บนความเท่าเทียมกัน ไม่มีการแบ่งแยกชนชั้นวรรณะอีกต่อไป อย่างที่เห็นในหลายประเทศ
ท้ายที่สุดแล้วคุณค่าของมนุษย์ไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าเป็นเพศไหน แต่สิ่งสำคัญคือ ต้องมีจิตใจเอื้ออาทรต่อเพื่อนมนุษย์ มีความรักความจริงใจแก่กัน และทำตัวให้มีคุณค่าต่อสังคม ให้ได้มากที่สุดซึ่งนำมาซึ่งสิทธิเสรีภาพในทุกเพศสภาพอย่างแท้จริง
