หลังจาก ละครเรื่อง “เลือดข้นคนจาง” ออกอากาศ สร้างกระแสฮือฮาให้กับผู้ชม เกี่ยวกับคดีมรดกเลือดตระกูลจีน ซึ่งหลายคนคิดว่า คล้ายคลึงกับ ตระกูลธรรมวัฒนะ ที่เกิดเหตุดังเมื่อราว 20 ปีก่อน ประชาชาติธุรกิจ จึงได้ สัมภาษณ์ อ.มัลลิการ์ หลีระพันธ์ เจ้าของร้านอาหาร อ.มัลลิการ์ และร้านอื่นๆ ในเครือ น้องสาวนายห้างทอง ธรรมวัฒนะ
โดย อ.มัลลิการ์ เป็นลูกคนที่ 4 ในบรรดาลูกชาย-หญิง 9 คน ของ สุวพีร์ ธรรมวัฒนะ ผู้ก่อตั้งตลาดยิ่งเจริญ เป็นน้องสาวของ นายห้างทอง ธรรมวัฒนะ
Q : ถามถึงการเป็นลูกผู้หญิงในครอบครัวคนจีน เจอปัญหาพ่อแม่รักลูกชายลูกสาวไม่เท่ากันไหม
คุณแม่ไม่เป็นนะ คุณแม่อาจจะเอาใจลูกชายหน่อย แต่เวลาทำพินัยกรรม แม่แบ่งเท่ากัน ถ้าเป็นคนจีนทั่ว ๆ ไป ลูกสาวแทบจะตัดออกเลย ถ้าให้ก็ได้น้อย แต่ที่บ้าน คุณแม่ไม่เป็น จะมีก็แค่ให้ลูกสาวดูแลพี่ชาย ให้หาข้าวให้กิน อะไรต่าง ๆ คุณแม่เป็นลูกครึ่งไทย-จีน ไม่ได้เป็นจีนเต็มร้อย ส่วนคุณพ่อ (ที่บ้านเรียกว่าเตี่ย) เป็นคนจีน อาจจะเพราะคุณแม่ทำอาชีพ สร้างอะไรขึ้นมาด้วยตัวเองทั้งหมด เขาก็เลยไม่ได้เห็นความสำคัญว่าต้องผู้ชายเป็นใหญ่ เขาก็เลยให้เท่าเทียมกัน แต่ว่าตอนที่ลูกยังเล็ก ๆ ก็มีบ้างที่ลูกชายขออะไรก็ให้ง่ายกว่าลูกผู้หญิง
หลังจากที่คุณแม่ทำพินัยกรรมแล้วเสียไป เราก็ยังคิดเลยว่าเป็นลูกสาวคงได้ไม่เท่าผู้ชาย แต่คุณแม่ให้เท่ากันหมด จะให้ลูกสาวมากกว่าด้วยซ้ำ แม่ห่วงลูกสาวคนไหนมาก แม่ก็เขียนเฉพาะว่าส่วนตรงนี้ขอให้น้องคนนี้ บ้านหลังนี้ ที่ดินตรงนี้ให้พิเศษ บ้านเราก็เลยไม่เหมือนครอบครัวคนจีนทั่ว ๆ ไป
คุณพ่อเสียไปตั้งแต่ลูกยังเล็ก ๆ ทรัพย์สมบัติที่มีเป็นของฝั่งคุณแม่สร้างเอง ไม่เกี่ยวกับฝั่งคุณพ่อ เตี่ยก็เป็นคนจีนที่แปลกเหมือนกันนะ คือ รักลูกเท่ากันทั้งผู้หญิงและผู้ชาย ให้อะไรก็ให้เหมือนกันหมดเลย สำหรับทางฝั่งครอบครัวฝั่งเรานะคะ ครอบครัวอื่นไม่รู้ คือเตี่ยมีเมียหลายคน คุณแม่เป็นภรรยาคนที่ 3 แต่เป็นคนที่ทำมาหากินด้วยตัวเอง เตี่ยมีเมียคนแรกตั้งแต่อยู่เมืองจีน พอมาอยู่เมืองไทยภรรยาคนที่ 2 ก็เป็นภรรยาคนไทย แต่ละบ้านไม่ได้เกี่ยวกัน แต่หลังจากคุณพ่อเสีย คุณแม่ก็ซัพพอร์ตครอบครัวนั้น เพราะว่าลูกยังไม่โตเท่าไหร่ คุณแม่ก็ส่งเรียน เพราะว่าพอจะมีเงินสามารถส่งได้ ต้องบอกว่าคุณแม่เก่งและสปอร์ต เพราะว่าถ้าเป็นพี่ไม่รู้ว่าทำได้ไหม (หัวเราะ) ที่ต้องไปส่งเสียลูกของเมียอีกคนหนึ่ง แต่คุณแม่ส่งหมดเลย
Q : มีความคิดเห็นอย่างไรเกี่ยวกับค่านิยมและธรรมเนียมของคนจีนที่ว่า หลังจากลูกแต่งงานแล้ว ลูกสะใภ้จะสำคัญกว่าลูกสาว
ตลกอ่ะ ไม่เห็นด้วย คือคิดว่าทุกวันนี้ลูกชายกับลูกสาวเท่าเทียมกัน ให้อะไรก็เหมือนกัน ก็คอยสอนเสมอว่าต้องรักกัน พี่น้องมันหาไม่ได้ จริง ๆ ก็คิดนะ ถ้าได้ลูกเขยดี ลูกสะใภ้ดีก็ดี มาช่วยกันทำมาหากิน แต่ถ้าไม่ดีมันก็มีปัญหา อย่างคุณแม่ก็จะมองแบบนี้ว่า เขย สะใภ้ ไม่ให้เข้ามาเกี่ยวข้อง เพราะบางทีคนนี้พูดที คนนั้นพูดที แล้วมันมีปัญหา ที่แม่พี่คิดก็มีส่วนที่พี่เห็นด้วย แม่สั่งไว้ในพินัยกรรมเลยว่า ไม่ให้เขย สะใภ้ เข้ามาเกี่ยวข้อง ยิ่งตระกูลใหญ่ ๆ ยิ่งลำบาก ให้พี่น้องเขาทะเลาะกันดีกว่า
Q : ช่วงเกิดเหตุการณ์ที่คุณห้างทองเสียชีวิต บรรยากาศในครอบครัวเป็นอย่างไร
ก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์นั้นก็มีปัญหากันในครอบครัวมาก่อนประมาณ 2-3 ปี เริ่มมาตั้งแต่ที่แม่เสียชีวิต ปัญหาเกิดจากพี่น้องเราหลายคน มันก็มีไม่เข้าใจกัน ก็เริ่มไม่พอใจกัน ถ้าจะพูดถึงอิจฉาริษยาบางส่วนก็มี ก็กลายเป็นทะเลาะเบาะแว้งกัน เราก็แบ่งฝ่าย แบ่งพรรค แบ่งพวกกัน เพราะพี่น้องเยอะ มันก็เป็นชนวนมาเรื่อย ๆ ก็กลายมาเป็นลุกลาม เรื่องความโลภตามมา ก็เลยเป็นปัญหา ที่จริงแล้วเงินทองเนี่ย ถ้าทุกคนรู้จักใช้ มันก็ไม่มีปัญหา ที่ได้แบ่งกันไปเนี่ย บางคนก็ใช้หมดอย่างรวดเร็ว มันก็ทำให้เกิดปัญหาได้ ฉะนั้น จริง ๆ สมบัติเนี่ย พี่ว่าหาง่ายกว่ารักษานะ รักษาไว้ให้คงอยู่มันไม่ง่ายนะ ถ้าคนหาไม่เป็นยิ่งไม่ง่ายใหญ่เลย (หัวเราะ) มันก็เป็นปัญหาในภายหลัง เรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ บางคนอยากได้มากกว่านั้น
Q : พอเกิดเหตุการณ์แล้วสังคมก็เพ่งเล็งคนในครอบครัว ความรู้สึกตอนนั้นมันหนักมากมั้ย
รู้สึกสงสารพี่นพ (นพดล ธรรมวัฒนะ) เพราะว่าคู่ทะเลาะเขาไม่พอใจพี่ชาย กลายเป็นเรื่องเป็นราว แล้วพอพี่ห้างทองมายิงตัวตายในห้อง มันก็ทำให้พวกนั้นก็พยายามจะใส่… ทั้งที่รู้ ๆ ว่าไม่ใช่หรอก พี่นพดลไม่ได้ทำแน่นอน พี่ก็อยู่ข้าง พี่ก็รู้ว่าพี่นพไม่ได้ทำแน่นอน ปัญหามันเยอะแยะ เยอะมาก พี่ห้างทองเขาเครียด เขาก็คิดสั้น ตอนนั้นมันก็เลยยิ่งบานปลายไปใหญ่ เขาก็มองพี่นพ… แต่มันก็พิสูจน์แล้ว เราก็อยู่ข้างพี่นพ อยู่สู้ เป็นเสียงข้างน้อย แล้วก็ถูกเสียงข้างมากจัดการให้กระเด็นออกมาจากตลาด แต่เราก็ทำมาหากินของเราเอง ก็ไม่ใช่ว่าไม่ได้สมบัติแม่แล้วจะอยู่ไม่ได้ ความรู้สึกตอนนั้นมันก็แย่ แย่เรื่องนี้ แต่พี่ก็บอกว่า ความจริงมันต้องปรากฏ แต่ก็อย่างว่านะ ตอนนั้นสังคมก็ไปตีตราไว้แล้วว่า คุณนพเป็นคนฆ่า แต่เรารู้อยู่ ก็จริง ๆ นะว่าถ้าเป็นตาสีตาสา ก็คงถูกใส่ร้ายง่าย ๆ เลย นี่เราก็พิสูจน์ ใช้เวลานานมาก ถ้าเป็นบางคนฆ่าตัวตายไปแล้วมั้ง มันเครียด แต่พี่นพเขาเก่ง
Q : อาจารย์ไม่ได้เป็นผู้ต้องสงสัย มันกระทบกระเทือนมากไหม เครียดมากไหม
มันก็กระทบกระเทือนแหละ เครียดไปตาม พี่ชายเราเป็นแบบนี้ ไม่เครียดได้ไง แล้วมันจะชอบเหรอ อยู่ดี ๆ ตระกูลก็ดัง มันไม่ได้ดังในทางดีอ่ะ แต่เราอาจจะเครียดน้อยกว่าหน่อย เพราะมันไม่ได้ตรงที่ตัวเรา แต่เราก็สงสารพี่
Q : พอมีเรื่องแบบนั้นมันกระทบความสัมพันธ์รุ่นลูกมากน้อยขนาดไหน บรรยากาศในตระกูลเป็นอย่างไร
ตอนนั้นมันก็ห่างเหินกันไป แต่ทุกวันนี้เขาก็คุยกันนะ เราก็ไม่ได้สอนให้ลูกหลานโกรธกัน อันนี้เป็นเรื่องของผู้ใหญ่ ผู้ใหญ่จะโกรธกันก็เรื่องของผู้ใหญ่ เรื่องของเด็กมันเป็นอีกรุ่นหนึ่งไม่เกี่ยวกัน เวลามันก็คงเป็นตัวช่วย ถ้าผู้ใหญ่ไม่ไปใส่อะไรให้เด็ก ส่วนเรื่องของผู้ใหญ่ก็เรื่องของผู้ใหญ่ ก็จบกันไป อย่าง นฤมล กับคนึงนิตย์ ตอนหลังเขาก็รู้แล้วว่าอะไรเป็นอะไร ก็มาไหว้ขอโทษ
Q : อาจารย์เชื่อในสายสัมพันธ์ของครอบครัวมากน้อยแค่ใหน หรือว่าที่สุดแล้วอยู่ที่จิตใจ สายเลือดมันมีผลมากมั้ย
สายเลือดมันก็มีผล แต่สายเลือดบางคนมันไม่เข้มข้นอ่ะ บางคน (ย้ำ) อย่างพี่นี่เข้มข้นแน่นอนกับพี่นพเนี่ยรักกันพี่น้อง จะแบบไม่ว่าจะยังไง… เพราะพี่นพเนี่ย ตั้งแต่เล็ก ๆ เขาก็ดูแลพี่น้องนะ แต่ก็ไม่รู้อ่ะ เนื่องจากมีพี่น้องมาก มันก็เลยทำให้… อย่างพี่ใกล้ชิด อาจจะเป็นคนต่อกัน มันก็เลยรัก แต่พอห่างไปกับรุ่นน้องเนี่ยมันอาจจะไม่… ยังเคยคิดเลยว่าเรามาจากพ่อแม่เดียวกันรึเปล่าวะ ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ได้ยังไง ก็คิดอยู่ว่ามันเกิดจากอะไร มันมียีนตัวใหนที่ทำให้บ้านนี้เป็นอย่างนี้ ว่าทำไมบางคนไม่ได้คิดถึงพี่น้อง มีแต่เรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ บางทีเราก็เคยคิดว่า แม่อาจจะไม่ได้สั่งสอนมาก ไม่ได้โทษแม่นะ แต่เนื่องจากแม่ทำงานหนัก ไม่มีเวลามาอบรม ก็ให้แต่เงิน อ่ะ ไปเรียน แต่ไม่มีเวลามานั่งคุยกับลูก ว่าให้ลูกรักกัน แต่มันก็เป็นกับตระกูลใหญ่ ๆ ที่มีพี่น้องหลายคน มันก็เป็นกับตระกูลที่มีเงินเยอะ ๆ เพราะฉะนั้นก็มองแล้วว่าเพราะเงิน มันเป็นตัวทำลายทุกอย่างเลย จริง ๆ แล้วเพราะเงิน ความจริงความจนเนี่ยมันก็ทำให้คนรักกันนะ อย่างคนอีสานเขาทำยังไงถึงทำให้ลูกรักพ่อแม่ ส่งเงินไปให้ เขาเลี้ยงยังไง ทำไมถึงทำให้ลูกกตัญญูจังเลย เพราะเห็นแต่ละคนทำงานส่งเงินไปให้พ่อแม่ เรื่องการเลี้ยงดูมันก็มีส่วนที่พี่น้องไม่ค่อยรักกัน
ที่มา ประชาชาติ