| ที่มา | คอลัมน์ ร่อนตามลม |
|---|---|
| ผู้เขียน | [email protected] |
เวลาพูดถึงสถานที่ที่สุ่มเสี่ยงต่อการถูกข่มขืนและการถูกล่วงละเมิดทางเพศ เราก็มักจะนึกไปถึงสถานที่ตามถนนเปลี่ยวๆ มืดๆ หรือในห้องหับที่ลับตาผู้คน แต่สถานที่อย่างในรั้วโรงเรียน รั้วมหาวิทยาลัย หลายคนมักไม่ค่อยนึกถึงกัน ทั้งยังคิดด้วยว่าน่าจะเป็นสถานที่ปลอดภัย น่าวางใจได้ด้วยซ้ำ
แต่ปรากฏว่าจากผลสำรวจของสำนักงานสถิติของกระทรวงยุติธรรมของสหรัฐอเมริกา กลับพบว่าในช่วง 1 ปีที่ผ่านมา สถานศึกษาทั้งระดับโรงเรียน วิทยาลัย และมหาวิทยาลัยในสหรัฐอเมริกา มีสถิติของการข่มขืนและล่วงละเมิดทางเพศพุ่งสูงจนน่าเป็นห่วง
ทั้งนี้ จากสถิติซึ่งตีพิมพ์เผยแพร่เมื่อวันที่ 20 มกราคมที่ผ่านมา ระบุว่า นี่เป็นข้อมูลที่ได้จากการสำรวจเก็บข้อมูลในนักศึกษา 23,000 คน จาก 9 มหาวิทยาลัยในสหรัฐอเมริกา แบ่งเป็น นักศึกษาหญิง 15,000 คน และนักศึกษาชาย 8,000 คน ซึ่งพบว่าระหว่างปี 2557-2558 มีนักศึกษาหญิงตกเป็นเหยื่อการกระทำรุนแรงทางเพศ ซึ่งหมายรวมถึงการถูกข่มขืนด้วยอยู่ถึง 10.3% หรือร้อยละ 10.3 คน
ขณะที่จากการสำรวจเก็บข้อมูลในโรงเรียน 9 แห่งในสหรัฐอเมริกา ก็พบตัวเลขสถิติของการกระทำรุนแรงทางเพศสูงขึ้นอย่างน่าเป็นห่วงในกลุ่มนักเรียนหญิงรักร่วมเพศ ซึ่งมีตัวเลขสถิติสูงกว่าในกลุ่มนักเรียนหญิงที่รักเพศตรงข้าม
สก๊อต เบอร์โควิทซ์ ประธานและผู้ก่อตั้งเครือข่ายป้องกันการข่มขืน การล่วงละเมิดทางเพศ ให้ความเห็นถึงตัวเลขสถิตินี้ว่าเป็นเสมือน “สัญญาณเตือนภัย” และยังได้พูดถึงตัวเลขสถิติการล่วงละเมิดทางเพศที่เกิดขึ้นตามโรงเรียนต่างๆ ที่ได้เห็นจากผลสำรวจนี้ว่ามีระดับที่แตกต่างกันไป “สำหรับโรงเรียนที่มีสถิติเลวร้ายที่สุด มีตัวเลขสูงกว่าโรงเรียนที่มีสถิติดีที่สุดเกือบ 5 เท่า นี่แสดงให้เห็นว่าการข่มขืนไม่ใช่ภัยที่เกิดขึ้นแค่ในมหาวิทยาลัย (แต่ยังเป็นภัยที่เกิดขึ้นแม้แต่ในโรงเรียน) แต่เรื่องน่ากลัวเช่นนี้ก็สามารถป้องกันได้ด้วยความตั้งใจ ทุ่มเทเอาจริงของผู้นำ ผู้บริหารมหาวิทยาลัยและของโรงเรียน ด้วยการมีมาตรการป้องกันต่างๆ ออกมา”
ทั้งนี้ สก๊อตยังกล่าวด้วยว่า ผลสำรวจที่ได้ “ยังแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการที่ต้องมีการผ่านร่างกฎหมายว่าด้วยความรับผิดชอบและการรักษาความปลอดภัยในสถานศึกษา ซึ่งจะเป็นเครื่องรับประกันให้สถานศึกษาทุกแห่งต้องมีการดำเนินการ จัดทำสำรวจ จัดทำรายงานเกี่ยวกับภัยด้านนี้กันทุกปี”
อนึ่ง จากข่าวระบุว่าการจัดทำรายงานสำรวจเกี่ยวกับประเด็นเรื่องการกระทำรุนแรงทางเพศ ถือเป็นหัวข้อหนึ่งในร่างพระราชบัญญัติซึ่งมีขึ้นด้วยจุดประสงค์เพื่อต้องการปรับปรุงกระบวนการสอบสวนเรื่องการกระทำรุนแรงทางเพศในสถานศึกษาให้มีประสิทธิภาพขึ้น ซึ่งร่างกฎหมายนี้ได้รับการเสนอให้มีขึ้นเกือบ 2 ปีแล้ว หลังจากได้รับการเสนอขึ้นครั้งแรกจากความเห็นชอบของสองพรรคการเมือง ด้วยความร่วมมือกันของวุฒิสมาชิก แคลร์ แมคแคสคิล และคริสเทน กิลลิแบรนด์ จากพรรคเดโมแครต และมาร์ค วอร์เนอร์ กับมาร์โก รูบิโอ วุฒิสมาชิกจากพรรครีพับลิกัน
แต่ระหว่างนี้ร่างกฎหมายดังกล่าวยังอยู่ในขั้นตอนพิจารณาของสภานิติบัญญัติอยู่
