กำลังเป็นที่ชื่นชมในโลกออนไลน์ ทันตแพทย์หญิงไทยคนแรก “หมออีม-นภัสพร ชำนาญสิทธิ์” สามารถพิชิตยอดเขาเอเวอเรสต์ได้สำเร็จ เมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม เวลา 09.45 น. ตามเวลาท้องถิ่นประเทศเนปาล หรือเวลา 11.00 น.ตามเวลาในไทย นับว่าเป็นผู้หญิงไทยคนแรกที่พิชิตยอดเขาเอเวอเรสต์จุดสูงสุดของโลก
ทั้งนี้ เฟซบุ๊ก Thai Everest 2016 ได้โพสต์ข้อความแสดงความยินดีกับหมออีม ว่า สำเร็จแล้ว! หมออีม ทันตแพทย์หญิง นภัสพร ชำนาญสิทธิ์ สามารถพิชิตยอดเขาเอเวอเรสต์ได้สำเร็จแล้ว เมื่อเวลา 09:45 น. เวลาเนปาล
เธอคือผู้หญิงไทยคนแรก บนยอดเขาที่สูงที่สุดในโลก เธอคือความภูมิใจของคนไทย
แต่ภารกิจยังไม่จบ การกลับลงมาอย่างปลอดภัยจากยอดเขาเอเวอเรสต์ หลายครั้งเป็นเรื่องยากกว่าการปีนขึ้น เราจะติดตามการเดินทางกลับลงมาอย่างต่อเนื่อง และเมื่อหมออีมเดินทางถึง EBC เราคงจะมีภาพและเรื่องเล่าจากการเดินทางสุดวิเศษครั้งนี้มาให้ชมกันอย่างเต็มอื่มแน่นอน
โดยระหว่างเส้นทาง หมออีมได้โพสต์ข้อความลงบนเฟซบุ๊กส่วนตัว Napassaporn Chumnarnsit บอกเล่าเรื่องราวการเดินทาง ว่า
“…การดำรงอยู่ที่ 7,000 m คือสิ่งผิดปกติสุขที่สุดของฉัน…
กลับมายืนที่เดิมอีกครั้ง ร่างกายถูกสั่งให้ยอมรับความเบาบางในอณูอากาศที่เคยสัมผัสมาก่อนได้บ้างแล้ว จนกระทั่ง… เมื่อเจอเข้ากับc3
ฉันจับปลายเชือกที่มองคล้ายถูกปล่อยห้อยมาจากฟ้าด้วยความรู้สึกหวิว ผนังชันที่ดูตั้งใจซ่อนตัวไม่ให้เห็นจนกว่าเราจะเดินไปยืนอยู่ตรงนั้น ฉันร้องเรียกอาเฮียในใจเพื่อความสุภาพ แล้วไปต่อ ถนนสีขาวบน Lhotse face ไม่มีจุดพักทางหลวงให้พักผ่อนหย่อนใจ jumar ถูกเรียกใช้งานตลอดทาง หากคิดจะพักให้คิดว่าแม้มีคิทแคทก็ไม่อาจช่วยได้ ฉันไถ jumar ไปข้างหน้าสุดแขน เอนกายไปข้างหลังฝากภาระชั่วคราวไว้กับเชือกแล้วพักหายใจ นับเป็นครั้งแรกที่เฝ้านับทุกจำนวนก้าว สถิติสูงสุด 17 ก้าวต่อหนึ่งหยุด และร่วงลงไปที่สองก้าวแล้วค้างอยู่กับที่เป็นแต้มต่ำสุด ดงเต้นท์สีเหลืองเบื้องบนคือจุดหมาย ฉันดันเผลอตัวไปตั้งโปรแกรมว่าจะหมดแรงที่เต้นท์เหลืองหลังแรกนั่นแหละ
..เย่ถึงแล้ว แต่ทำไมยังไปต่อ? อยากรู้แต่ไม่อยากถาม ในใจรู้แล้วว่าเราไม่ได้เป็นชนชั้นล่างๆ เนื่องจาก c3 พื้นที่ให้กางเต้นท์มีจำกัดมากจึงต้องแบ่งเป็นหลายระดับ เป็นที่มาของการต้องไต่ต่อไป ข้างหน้าไม่มีจุดหมายอะไรให้มองเห็น รับรู้ได้เพียงสีขาวโพลนและแรงลม ฉันไม่อยากรู้อีกแล้วว่าจะได้หยุดที่ตรงไหน
13.25 น Lukpa Pemba Kiru สามสหายหยุดอยู่หน้าslopeหิมะชันที่ฉันคิดไม่ออกว่าตรงนี้เราจะอยู่กันได้ยังไง… ท่ามกลางอากาศแปรปรวน พลั่วถูกเปลี่ยนมือไปมาตามความเหนื่อยเพื่อขุดเอาหิมะออกมาเป็นก้อนอัดให้แน่นถมเป็นที่ราบพอกางเต้นท์ได้สองหลัง คืนนี้เราจะอยู่กันแค่ฉัน ป๋า SivและDawa ส่วนสามเกลอต้องกลับลงไปนอนc2
ฉันยืนมองพลางหวังว่าหิมะข้างบนคงไม่ร่วงลงมาและเราคงไม่ร่วงลงไป… ทันทีที่ประตูบ้านเปิดฉันรีบมุดเข้าข้างใน แล้วคิดว่าจะไม่โผล่ชิ้นส่วนใดๆออกไปอีก แต่แล้วก็ลืมไปว่ายังมีสิ่งที่ธรรมชาติต้องการเรียกร้อง การไปสุขาที่ห่างจากเต้นท์ไม่ถึงสิบเมตรไม่ถึงห้านาทีคือการฝ่ามรสุม หิมะยังคงตกต่อเนื่องลมยังคงพัดแรงหอบเอาเกล็ดหิมะฟุ้งกระจาย
ฉันกลับเข้าเต้นท์ในสภาพมนุษย์หิมะ และอีกครั้ง คราวนี้ขอบคุณที่ธรรมชาติเรียกออกมา ตะวันกำลังลาลับขอบฟ้าที่ห่างจากฝั่งอ่าวไทยขึ้นมา 7000m ฉันคิดว่ามันสวยเอามากๆ ภาพที่มองจากตรงนี้มันสวยมากๆ แต่ฉันไม่ซาบซึ้งในความงามตรงหน้าอีกแล้ว ประสาทสัมผัสฉันไม่อาจลึกซึ้งได้เหมือนเดิม… อาหารเย็นวันนี้ข้าวเปล่า ไข่ต้ม ซุปมะเขือเทศ ความตะกละเดิมๆ หายไปสิ้น (ปกติต้องขอสอง สาม…) เรากล่าวราตรีสวัสดิ์กันตอนหกโมงครึ่ง ความมืดเข้าครอบคลุม หลับตาลง ฉันทำได้เพียงแค่ปิดเปลือกตาลง ฟังเสียงหัวใจ…
คืนที่แสนยาวนาน และทรมานกว่าคืนไหน ฉันภาวนาขอแสงแรกแห่งอรุณให้มาถึงโดยไว…
แสงทองอาบไล้ สัญญาณแห่งการเริ่มต้น เราเริ่มก้าวกลับลงสู่ c2 ในสิ่งที่แย่กว่าทำให้เรารู้สึกเป็นสุขขึ้นกับสิ่งที่เคยแย่มาก่อน ฉันมีชีวิตเป็นปกติมากขึ้นที่c2 (แต่คงไม่อาจเทียบได้กับชีวิตที่ctw 55) เรานอนพักกันที่นี่อีกคืน ก่อนกลับคืนสู่บ้านที่ตีนดอย…
…เราต่างมีภูเขาอยู่ภายใน ไม่อาจวัดระยะได้ และไม่มีวันสิ้นสุด…”
ทั้งนี้ ทญ.นภัสพร ชำนาญสิทธิ์ อายุ 32 ปี พร้อมด้วยนายคมรัฐ พิชิตเดช อายุ 65 ปี อาชีพไกด์เดินป่า ออกเดินทางไปประเทศเนปาลเมื่อปลายเดือนมีนาคม 2559 เพื่อเริ่มภารกิจปีนเขาเอเวอเรสต์ แต่นายคมรัฐได้ถอนตัวกลางคันเนื่องจากมีปัญหาสภาพร่างกาย เธอต้องใช้ความอดทนอย่างสูงในการเดินทางผ่านเส้นทางอันยากลำบากและบรรยากาศที่หนาวเหน็บ
ทญ.นภัสพร เป็นชาว อ.สัตหีบ จ.ชลบุรี ปัจจุบันเป็นทันตแพทย์ประจำโรงพยาบาลประจวบคีรีขันธ์ เธอเคยเขียนเล่าถึงที่มาของความฝันในการปีนเขาเอเวอเรสต์ว่า เริ่มจากการติดตามข่าวคนไทยคนแรกที่พิชิตยอดเขาเอเวอเรสต์ได้สำเร็จในปี 2551 ทำให้เธอเกิดแรงบันดาลใจและมีความใฝ่ฝันที่จะเป็นผู้พิชิตยอดเขาเอเวอเรสต์นับแต่นั้นมา
ขอบคุณภาพจากเฟซบุ๊ก Thai Everest 2016 และ Napassaporn Chumnarnsit
