ชีวิตที่นึกไม่ถึง ‘แอร์ฯ-สจ๊วต -วิศวกรการบิน’ ในวัน น่านฟ้าปิด ‘ชีวิตต้องเดินดิน’

แอร์ฯ-สจ๊วต – “นักบิน แอร์โฮสเตส สจ๊วต” อาชีพในฝัน ที่ครั้งหนึ่งใครๆ ก็อยากจะโบยบินติดปีกกันทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นเพราะได้เดินทางไปยังดินแดนต่างๆ แต่ยังรวมถึงค่าตอบแทนที่สูงกว่าอาชีพอื่นๆ เช่นกัน

แต่สถานการณ์ที่ “โควิด-19” แพร่ระบาดไปทั่วโลก ทำให้ธุรกิจสายการบินต่างได้รับผลกระทบหนัก แทบจะเป็นด่านแรกๆ ทั้งเที่ยวบินที่ลดลงจากจำนวนคนที่น้อยลง และมาตรการของภาครัฐ ที่ออกมาปิดน่านฟ้าห้ามบินเข้าประเทศ เพื่อเป็นการป้องกันการแพร่ระบาดของเชื้อโควิด

เหล่า “นางฟ้า” จึงได้รับผลกระทบไปตามๆ กัน

แต่ในช่วงเวลาที่ยังไม่รู้ว่าสถานการณ์จะไปสิ้นสุดเมื่อใด ต่างก็ต้องปรับตัวเพื่อให้อยู่รอด หลายคนหันไปค้าขายในโลกออนไลน์ ทั้งอาหาร เสื้อผ้า ของชำร่วยต่างๆ หรือใช้ความสามารถที่มีไปทำงานพิเศษ ไม่ว่าจะเป็นการสอนหนังสือ สอนเต้น หรือออกไปขับรถส่งอาหาร เพื่อหารายได้ทดแทนที่ขาดหายในช่วงนี้

นางฟ้าอย่าง “จุ๋งจิ๋ง-ญานิศา เด่นไพบูลย์” วัย 29 ปี สายการบินไทยไลอ้อน ซึ่งมีเที่ยวบินอยู่ญี่ปุ่น จีน อินโดนีเซีย อินเดีย อยู่ก่อนหน้านี้ ก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ได้รับผลกระทบ จุ๋งจิ๋งเผยว่า ตั้งแต่ธันวาคมที่ผ่านมา สถานการณ์ต่างๆ ก็เริ่มไม่ดี มีการลดเที่ยวบิน ทำให้ชั่วโมงบินก็ลดลงไป จากต้องบินเดือนละร้อยกว่าชั่วโมง เหลือ 70 และ 40 ชั่วโมง ในเดือนมีนาคม ซึ่งค่าชั่วโมงบินนั้นคิดเป็นขั้นบันได เมื่อไม่ได้บิน รายได้ก็ลดลง กระทั่งมีการปิดน่านฟ้า สายการบินก็มีนโยบายให้ leave without pay คือให้ลาพักแต่ไม่มีเงินเดือนให้ ทำให้ต้องหันมาขายของออนไลน์ หารายได้ในช่วงนี้

“พอไม่มีรายได้เข้ามา ทุกคนก็มีปัญหากันหมด เพราะทุกคนมีภาระ อย่างจิ๋งเองต้องผ่อนคอนโด ผ่อนรถ หนี้บัตรเครดิต เดือนละกว่า 3 หมื่นบาท ตอนนี้ก็ต้องนำเงินเก็บมาใช้ไปก่อน และก็ปรึกษากับคนอื่นว่าเราจะทำอะไรดี คิดอยากนำของจากจีนมาขาย ก็มีปัญหาเรื่องนำเข้า จนมีคนแนะนำว่าให้นำของจากท้องถิ่นมาขาย ประกอบกับที่บ้านทำร้านอาหารใต้ จึงให้คุณแม่ทำน้ำพริกมะขามกับน้ำพริกแกงไตปลามาขาย ในชื่อ crewtaley ซึ่งทุกอย่างเป็นเรื่องใหม่หมด ต้องทำเองทั้งโลโก้ การตลาด เราขายผ่านออนไลน์ช่องทางต่างๆ แรกๆ ก็มีคนรู้จักเข้ามาช่วยซื้อ ได้เงินมาต่อยอดเป็นค่าอุปกรณ์ต่างๆ ซึ่งก็ยังไม่แน่ใจว่าจะไปไกลแค่ไหน รวมทั้งนำอาหารทะเล มาแพ็คขาย ก็วางแผนไว้ว่าจากนี้ อาจจะไปไล่สมัครงานต่างๆ ไว้ก่อน เช่น อย่างงานโฆษณาที่จบมา ยอมรับว่านี่เป็นช่วงเวลาที่หนักจริงๆ” ญานิศาเผย

ขณะที่ พลอย-สินีนาฏ ไชยหงษ์ แอร์สาวสายการบิน นกสกู๊ต เผยว่า การแพร่ระบาดของโควิด-19 ก็ส่งผลกระทบอะไรหลายอย่าง จากที่ธุรกิจการบินแข่งขันกันสูงอยู่แล้ว ช่วงมีนาคมที่ผ่านมา ถือเป็นช่วงที่หนักที่สุด ยิ่งปิดน่านฟ้ารายได้ก็ลดลง แต่ยังคงได้รับเงินเดือนอยู่ เมื่อไม่ได้บิน ก็เริ่มมีเวลาว่างเยอะขึ้น เพื่อนคนอื่นๆ ก็ไปหาอาชีพเสริมแตกต่างกัน พูดจีนได้ก็ไปรับสอนพิเศษ ไปขายขนมบ้าง อาหารบ้าง หรือไปช่วยธุรกิจที่บ้าน ซึ่งก่อนหน้านี้พลอยทำเพจออกกำลังกาย เปิดมา 4 ปีแล้ว ก็เป็นเทรนเนอร์ ทำอาหารคลีนต่างๆ ให้ลูกเพจ แต่ไม่ได้โฟกัสมากนัก เพราะมีงานหลักอยู่ จึงหันมาขายอาหารคลีน เริ่มด้วยเมนู “อกไก่ยอ” ด้วยเราเป็นคนสกลนคร ที่ดังเรื่องหมูยออยู่แล้ว ได้คุณพ่อช่วยปรับปรุงสูตรเดิมของที่บ้าน จากที่มีแต่หมูยอมันๆ ก็เป็นอกไก่ ที่มาทำให้ดูไม่น่าเบื่อ ค่อยๆ ปรับจนได้สูตร ขายผ่านแฟนเพจ “ครัวแม่พลอย6แพค” ขายเอง ส่งเอง นอกจากนี้ก็มีช่วยโปรโมตให้แฟนที่เป็นช่างภาพ ถ่ายรูปโปรโมตสินค้าให้แอร์ สจ๊วต ที่เขามีโปรดักต์อยากขาย เพราะวิกฤตนี้ก็กระทบกับงานช่างภาพเหมือนกัน

“ก่อนหน้านี้เราก็เตรียมใจมาบ้าง แต่ก็ไม่คิดว่าจะแย่เช่นนี้ พลอยเป็นแอร์มา 7 ปี สมัยตอนเปิดสายการบินใหม่ๆ ก็มีปัญหาเยอะ บริษัทก็หาทางออกได้ตลอด หรือตอนมีโรคซาร์สก็ยังมีบินได้บ้าง แต่โควิดรับมือยากกว่าครั้งไหนๆ ก็เป็นอะไรที่แย่ แต่ก็ทำให้เราต้องเตรียมพร้อม อย่างมาทำเพจนี้ หากไปได้ดีก็อยากจะทำต่อไป แม้รายได้จะไม่ได้มากเท่าตอนบิน แต่ก็ทำให้เรามีอะไรทำ ไม่ฟุ้งซ่าน ได้ทำในสิ่งที่รักก็มีความสุข ไม่ต้องอยู่เฉยๆ รอฟังข่าว ว่าภาครัฐจะประกาศอะไร ผู้ติดเชื้อเท่าไหร่ การมีอะไรทำก็ทำให้เราไม่จิตตก และก็คิดว่าเรายังอายุไม่เยอะ เรามีแรง เราก็ต้องสู้ต่อไป” พลอยเล่า

เมื่ออาชีพเสริม กลายเป็นอาชีพหลัก 

ส่วน พสุกันต์ ตีระอรรถกร สจ๊วตสายการบินแห่งหนึ่ง ซึ่งได้รับผลกระทบเช่นกัน เผยว่า ก่อนบริษัทจะประกาศหยุดบินวันที่ 1 เมษายน-31 พฤษภาคม ก็มีสัญญาณต่างๆ เข้ามา ทั้งยกเลิกไฟลต์ หรือปรับเที่ยวบินจากค้างก็เป็นบินกลับ ทำให้ชั่วโมงบินลดลง แต่บริษัทก็ดูแล

อย่างดี มีแมสก์ ถุงมือ และเจลให้พนักงานตลอด ซึ่งพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน เงิน 80% มาจากค่าชั่วโมงบิน เมื่อปิดน่านฟ้า ก็ยังได้รับเงินเดือนอยู่ แต่ก็ไม่มาก ก็คิดแล้วว่าต้องทำอะไรบางอย่าง เพื่อนหลายคนไปขายขนม เราก็มองว่าไม่ใช่อะไรที่เราถนัด ซึ่งโชคดีว่าตั้งแต่เรียนก็สอนภาษาอังกฤษ และสังคมศึกษา คอร์สต่างๆ เพื่อสอบเข้ามหาวิทยาลัยมาตลอด เมื่อทำงานแล้วก็ยังรับสอนภาษาอังกฤษเพื่อสอบโทอิค และสอบเข้า มีใบรับรองจึงทำให้เราได้ยกทั้งหมดมาไว้บนออนไลน์ และเราชอบสอน

“การสอนของเรา ก็เปลี่ยนจากสอนต่อหน้า มาเป็นสอนผ่านออนไลน์ โปรโมตผ่านเพจ philos Academy ใช้โปรแกรมคุยกัน ส่งชีตผ่านทางพีดีเอฟ หรือไปรษณีย์ แล้วนัดวันกันเรียน อาทิตย์ละ 3-4 ครั้ง เน้นสนุก เข้าใจ ไม่กำหนดเวลา จากแต่ก่อนสอนเสาร์อาทิตย์ ก็มีเวลามากขึ้นแล้วแต่สะดวก มองในแง่ดีก็คือเรามีเวลาจากที่อยากสอนออนไลน์มาตลอด ก็มีเวลาทำ และทำให้จริงจังขึ้นก็เป็นรายได้ที่ช่วยเราได้พอสมควร แม้จะไม่ได้เยอะเหมือนแต่ก่อน แต่ก็ไม่ต้องเดือดร้อนครอบครัว ไม่ต้องนำของที่มีออกมาขาย”

“เหตุการณ์ในครั้งนี้ ทำให้ตกผลึกว่าอนาคตไม่แน่นอน จะใช้ชีวิตฟุ้งเฟ้อไม่ได้ เพราะอะไรก็เกิดขึ้นได้ ใครจะไปคิดว่าวันหนึ่งสายการบินต่างๆ ต้องหยุดบิน จากตอนนี้ที่เรามีเงินเก็บพอให้อยู่ได้ 3 เดือน ก็มองว่าจากนี้ต้องมีเงินเก็บให้อยู่ได้เป็นปี ทำให้เราต้องขยันมากขึ้น ต้องวางแผนชีวิตให้ดีขึ้น” พสุกันต์เผย

เริ่มทุกอย่างจากศูนย์ ใช้แอร์ที่บ้านเป็นครู

ปิดท้ายด้วย โฟล์ก-ชุติพงษ์ สดวิไลย วิศวกรการบิน ไลอ้อนแอร์ ที่ต้องปรับชีวิตครั้งใหญ่ หันมา “ล้างแอร์” หารายได้จุนเจือครอบครัว โดยโฟล์กเผยว่า งานของผมคือ ไลเซ้นส์ แอร์คราฟท์ เอนจิเนียร์ ก็คือ ดูแลทุกระบบของเครื่องบินทั้งลำ ตั้งแต่เครื่องยนต์ ซึ่งงานของเรา ก็จะเข้าออกเป็นกะเหมือนคนอื่น เข้า 2 ออก 2 วัน คอยเช็กระบบเครื่อง ซึ่งแต่ละลำไม่เหมือนกัน ทั้งระยะชั่วโมงต่างๆ หากนักบินลงบันทึกมาเราก็เข้าไปซ่อม และก็มีบินไปกับเครื่องด้วย รายได้ของเราจึงแบ่งเป็น 4 ส่วน คือ เงินเดือน ค่าอาลาวานซ์ ค่าวิชาชีพ และค่าบิน ซึ่งพอสถานการณ์ไม่ดี ก็เริ่มถูกตัดค่าอื่นๆ หายไปเกือบ 90% เหลือแต่เงินเดือน จนกระทั่งประกาศหยุดบินเดือนที่แล้ว สายการบินก็ประกาศให้ลีฟ วิทเอาต์ เปย์

ชุติพงษ์เผยต่อว่า สถานการณ์เช่นนี้ เราก็เข้าใจในสายการบิน เพราะเขาไม่มีรายได้ แต่พนักงานยังเท่าเดิม แต่เราเป็นหัวหน้าครอบครัว ต้องดูแลลูก 2 คน รายได้หายไปแต่รายจ่ายเท่าเดิม จะไปขอให้เขาจ่ายเท่าเดิมเป็นไปไม่ได้ ก็คิดว่าจะไปทำอะไรดี คนอื่นๆ ก็ไปขับแกร็บ ฟู้ดแพนด้า ขายอาหารในหมู่บ้าน ประจวบเหมาะกับเพื่อน ที่เขารับล้างแอร์พาร์ตไทม์ช่วงวันหยุดมาก่อน ก็พอรู้วิธี เขาไปล้างแอร์ในหมู่บ้าน แล้วก็ชวนกันมาทำ ผมก็คิดว่าหากจะทำแล้ว ก็ต้องทำการตลาด ก็ทำโบรชัวร์ ส่งในไลน์กรุ๊ปที่ทำงาน กรุ๊ปหมู่บ้าน ซึ่งเขาก็ช่วยกันแชร์ โดยคิดเครื่องละ 350 บาท เป็นโปรโมชั่นเดือนนี้ หากล้าง 3 เครื่องในบ้านเดียวก็เหลือเครื่องละ 300 บาท และใช้แอร์ที่บ้าน 5 เครื่องเป็นครู ฝึกล้างแอร์ เริ่มทุกอย่างจากศูนย์ จนออกไปรับงาน หากไกลกว่ารังสิต ดอนเมือง ลำลูกกา เราก็ขอค่าเดินทางเพิ่ม เสนอราคาก่อน เพราะไม่เช่นนั้นก็ไม่คุ้ม

“วันหนึ่งเราล้างแอร์ได้ 7-8 ตัว ทำกัน 2 คน ก็เฉลี่ยมีรายได้วันละพัน พอมีรายได้ดูแลครอบครัว ก็พอใจในตรงนี้ จะให้ไปล้างแอร์ได้เท่าเงินเดือนแสนนึงเหมือนเมื่อก่อนก็คงไม่ใช่ ในสภาวะเช่นนี้ ไม่มีใครคาดคิดหรอกว่าจะมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น จะมีโรคระบาดที่ทำให้ต้องหยุดบิน แม้ว่าเราจะเตรียมเงินเก็บไว้ส่วนหนึ่งเผื่อมีอะไรมากระทบกับชีวิต แต่ก็มีวันที่เงินนั้นจะหมด เราก็ต้องลุกขึ้นมาทำอะไร ตอนนี้เพื่อนๆ ก็ออกมาสร้างทีมกัน 10 คน ช่วยกันออกไปล้างแอร์ เพราะก็มีลูกค้าติดต่อมาเยอะ หากให้รอเรา 2 คน ก็ยาวไปถึงเดือนหน้า นอกจากนี้เดือนนึง ก็ยังต้องไปเช็กเครื่องที่จอดไว้ตามตาราง ก็ทำงานเดือนละ 2-4 วันต่อเดือน”

“ถ้ามีคนมาถามว่า คิดเรื่องอนาคตไหม ก็เคยคิดไว้บ้าง เข้าใจสถานการณ์ดี ตอนนี้ อาชีพล้างแอร์ก็เป็นอาชีพที่ดี ไม่ได้ขี้เหร่ ทำรายได้ ก็ยังคิดอยากทำต่อไป และก็คุยกับเพื่อนว่าอาจต่อยอดไปทำอย่างอื่น เช่น ฉีดปลวก ล้างเครื่องซักผ้า ก็เป็นโปรเจ็กต์ที่น่าสนใจ เพราะมองว่าอย่างไร ธุรกิจการบินก็ไม่น่าฟื้นในเร็วๆ นี้”

“การมีโควิด-19 ก็ทำให้ได้คิดว่าชีวิตไม่มีอะไรแน่นอน ไม่เที่ยงแท้ อย่าไปฝากความหวังหรือชีวิตไว้กับคนอื่น ตัวเราต้องพึ่งตัวเองได้ หากล้ม ก็ต้องลุกให้ไว จะได้มองเห็นโอกาสได้ไว และก็ต้องมองงานไว้หลายๆ งาน เผื่อว่าวันหนึ่งไม่มีอาชีพแล้วจะได้เห็นหนทางต่อไป อย่างผมมีเป้าหมายชัด ว่าเราทำงานเพื่อดูแลครอบครัว เรามีสติ ก็จะเดินหน้าไปได้ ต้องรู้จักจมให้เป็น” ชุติพงษ์ทิ้งท้าย

เกาะติดทุกสถานการณ์จาก Line@matichon ได้ที่นี่