เป็นอีกหนึ่งเยาวชนคนเก่ง ที่ใช้ความชอบและความฝันคว้าโอกาสทองแห่งชีวิตให้ตัวเองได้ สำหรับเด็กใต้ “ภูมิ-ภาวิต ประวัติ” วัย 17 ปี นักเรียนชั้น ม.6 โรงเรียนสตรีพัทลุง สามารถคว่ำคู่ต่อสู้ทั้งที่มีตั้งแต่อาจารย์ ไปจนถึงกูรูเรื่องเสื้อผ้า ชนะใจคณะกรรมการในการประกวดออกแบบชุดราตรีในโครงการประกวดชุดราตรี ท็อป โมเดล ดีไซเนอร์ 2016 ที่เวทีมิสไทยแลนด์เวิลด์ จัดประกวดขึ้นเพื่อเฟ้นหาชุดราตรีที่โดดเด่นสำหรับ ไดร์-จิณณ์ณิตา บุดดี มิสไทยแลนด์เวิลด์ 2016 ใช้ในการประกวดรอบท็อปโมเดล บนเวที มิสเวิลด์ ที่สหรัฐ
จากผลงานกว่า 100 ผลงานที่ส่งเข้าประกวด ภาวิต นำผลงาน The movement of Thailand หรือ สายน้ำที่พลิ้วไหว ชนะใจกรรมการด้วยการออกแบบและแรงบันดาลใจที่เกิดจากความรักในความเป็นไทย ที่เกิดขึ้นเมื่อหลังจากไปชมผ้าไทยในพิพิธภัณฑ์ผ้า ในสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ ที่มีความสวยงาม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง “เครื่องโขน” ที่มีความงามอย่างไทย
“นี่คือสิ่งที่เกินฝัน” ภาวิตบอกด้วยความดีใจหลังจากคว้าที่ 1 ในการประกวดครั้งนี้
“จริงๆ เป็นแฟนนางงาม และชอบวาดรูปมาตั้งแต่เด็ก วาดเส้น วาดรูปเหมือน ออกแบบเสื้อผ้าให้งานกีฬาสีโรงเรียน เช่น ชุดเชียร์ลีดเดอร์ ชุดสำหรับผู้ถือป้ายขบวนพาเหรด แต่ไม่เคยส่งประกวดผลงานที่ไหนมาก่อน เมื่อกองประกวดเปิดจึงคิดว่านี่เป็นโอกาสที่ดี” ภาวิตเล่าถึงจุดเริ่มต้นที่ไม่คาดหวังว่าเด็ก ม.6 จะก้าวมาถึงจุดนี้
“ตอนแรกที่ผลงานเข้ารอบ 15 ชิ้นสุดท้าย ก็ดีใจมากแล้ว ทุกคนในโรงเรียนและหมู่บ้านรู้หมดว่าเรามาประกวด ตื่นเต้นเพราะนี่คือครั้งแรก พ่อแม่ก็ช่วยกันออกค่าตั๋วเครื่องบินมาจากพัทลุงเพื่อครั้งนี้ แต่พอได้มาพรีเซนต์ เห็นพี่ๆ ทุกคนเก่งมาก ชุดก็สวยทุกชุดเลยไม่คิดว่าจะได้ เมื่อได้จริงๆ ก็ดีใจ อยากกรี๊ดออกมาดังๆ” (หัวเราะ)
สำหรับผลงาน “สายน้ำที่พลิ้วไหว” ภาวิตตั้งใจออกแบบให้รูปทรงดูเป็นสากล แต่ยังคงความเป็นไทย เปรียบได้กับ แม้ประเทศไทยก้าวสู่สากลมากเพียงใด แต่ก็ไม่ทิ้งความเป็นไทย
“ชุดราตรีเป็นทรงหางปลา ทิ้งระบายข้าง มีจีบด้านหน้าและด้านข้าง 2 ข้าง เหมือนจีบหน้านาง เรียกว่า ชายไหว และชายแครง ชุดทำด้วยผ้าไหมยกดอก จ.ลำพูน เป็นลายดอกพื้น เพิ่มความแวววาวด้วยการปักลวดลายอ่อนช้อยเหมือนสายน้ำด้วยปีกแมลงทับและเลื่อม สีชุดเป็นสีน้ำไหล ส่วนตรงหางปลาจะมีเป็นคลื่น ด้านนอกไม่มีลาย ด้านในมีลาย อยากให้เหมือนน้ำ มีความซ่อนเร้น มีความลึก หนา และบาง”
นับเป็นความสำเร็จที่ภาวิตถือว่าเป็น “ใบเบิกทาง” ที่จะบอกให้ทุกคนรู้ว่า อยากประสบความสำเร็จด้านนี้จริงๆ
“เราชอบงานแฟชั่นดีไซน์จริงๆ เพียงแต่ไม่เคยได้บอกใครมาก่อน ที่บ้านก็ไม่คิดว่าเอาจริง แต่เมื่อได้รางวัลก็เหมือนเป็นเครื่องพิสูจน์ว่าเราทำได้จริงๆ ไม่ได้เขียนเล่นๆ จากนี้ก็จะมุมานะทางด้านนี้ต่อไป อยากเรียนแฟชั่นดีไซน์ ที่คณะมัณฑนศิลป์ มหาวิทยาลัยศิลปากร เผื่อวันหนึ่งจะได้มีงานดีไซน์ และห้องเสื้อเป็นของตัวเอง”
ไม่เพียงเท่านั้น ภาวิตยังตั้งใจว่าจะเป็นดีไซเนอร์ที่นำผ้าไทยมาออกแบบให้เป็นที่รู้จักอย่างแพร่หลายในระดับสากล
“ถ้าคนไทยไม่ทำ ก็ไม่รู้ว่าใครจะทำแล้ว” ภาวิตกล่าวทิ้งท้าย
