นักธรณีฟิสิกส์อเมริกันให้ความรู้เกี่ยวกับเหตุแผ่นดินไหวบริเวณที่ราบลุ่มหรือแอ่งไทร์เรห์เนียน ตอนกลางของประเทศอิตาลี วัดความรุนแรงได้ 6.2 ตามมาตราริกเตอร์ ที่เป็นเหตุให้มีผู้เสียชีวิตอย่างน้อย 290 รายว่า เป็นเหตุแผ่นดินไหวที่เกิดขึ้นเป็นประจำในบริเวณดังกล่าว ซึ่งเป็นจุดที่เกิดแผ่นดินไหวรุนแรงและส่งผลให้มีผู้เสียชีวิตเป็นจำนวนมากอยู่บ่อยครั้ง
แอ่งไทร์เรห์เนียน เป็นชื่อเรียกของพื้นที่ใต้ทะเลเมดิเตอร์เรเนียนซึ่งมีความเคลื่อนไหวทางธรณีวิทยาอยู่เป็นประจำ จูลี ดัตตัน นักธรณีฟิสิกส์จากสำนักสำรวจทางธรณีวิทยาแห่งสหรัฐอเมริการะบุว่า พื้นที่บริเวณดังกล่าวถูกดึงออกจากกัน ซึ่งเป็นเหตุให้เกิดแผ่นดินไหวขึ้นตามมาเช่นเดียวกับที่เคยก่อให้เกิดเหตุแผ่นดินไหวรุนแรงขึ้นกับเมือง
ลาควิลา ห่างจากจุดศูนย์กลางแผ่นดินไหวที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ไปเพียง 55 กิโลเมตร (กม.) เหตุแผ่นดินไหวครั้งนั้นทำให้มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 300 รายเช่นเดียวกัน
ดัตตันระบุว่า พื้นที่ของแอ่งไทร์เรห์เนียนมีความซับซ้อนทางธรณีวิทยาแผ่นดินไหวสูงมาก ทำให้เกิดแผ่นดินไหวขึ้นเป็นประจำในรอบหลายๆ ปี จุดศูนย์กลางแผ่นดินไหวครั้งล่าสุดซึ่งเกิดขึ้นเมื่อเวลา 03.30 น.ตามเวลาท้องถิ่น อยู่ทางจากตัวเมืองนอร์เซีย เมืองในประวัติศาสตร์ที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวสำคัญไปทางตะวันออกเฉียงใต้ 10 กม. ส่งผลให้อาคารบ้านเรือนเก่าแก่ที่สร้างขึ้นในยุคกลางของยุโรปพังทลายเสียหายเป็นจำนวนมาก แรงสั่นสะเทือนสามารถรู้สึกได้ถึงกรุงโรม ซึ่งอยู่ห่างจากนอร์เซียไปทางตะวันตกเฉียงใต้ 112 กม.
จูลี ดัตตัน ระบุว่า พื้นที่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของอิตาลี เป็นจุดที่แผ่นเปลือกโลก 2 แผ่นเคลื่อนเข้าชนกันอย่างช้าๆ แผ่นหนึ่งคือแผ่นเปลือกโลกแอฟริกันเพลท ที่เคลื่อนไปชนกับอีกแผ่นคือแผ่นเปลือกโลกยูเรเซียนเพลท ส่งผลให้พื้นผิวเปลือกโลกใต้เทือกเขาแอลป์ถูกดันให้สูงขึ้น และก่อให้เกิดแผ่นดินไหวขึ้นตามมา โดยเฉพาะในพื้นที่ซึ่งเป็นที่ตั้งของเมืองต่างๆ ที่สร้างขึ้นตามแนวเชิงเขาด้านชายฝั่งด้านตะวันออกเฉียงเหนือของเทือกเขาแอพเพนไนน์ (หรือแอพเพนนินี ในภาษาอิตาลี) ที่เป็นระบบเทือกเขาต่อเนื่องจากเทือกเขาแอลป์ของยุโรปนั่นเอง
อย่างไรก็ตาม กระบวนการชนและยกระดับพื้นเปลือกโลกดังกล่าวนี้ไม่ได้ก่อให้เกิดแผ่นดินไหวขึ้นโดยตรง แต่ส่งผลให้แผ่นเปลือกโลก
ยูเรเซียเคลื่อนไปในทิศตะวันออกเฉียงใต้และดึงพื้นที่เปลือกโลกบริเวณแอ่งไทร์เรห์เนียนใต้เมดิเตอร์เรเนียนให้ยืดตัวออกตามไปด้วย จนเกิดลักษณะการเคลื่อนตัวของรอยเลื่อนเปลือกโลกตามแบบ “นอร์มอลฟอลท์” หรือรอยเลื่อนปกติ และเกิดแผ่นดินไหวขึ้นตามมา จุดเกิดนอร์มอลฟอลท์ ดังกล่าวนี้ทำมุม 90 องศากับแนวของเทือกเขาพอดี ดัตตันชี้ว่า แผ่นดินไหวที่เกิดจากรอยเลื่อนปกติในบริเวณดังกล่าวนี้เป็นต้นเหตุให้เกิดแผ่นดินไหวครั้งนี้และแผ่นดินไหวเมื่อปี 2009 ที่เมืองลาควิลาเช่นเดียวกัน
ตามสถิติทางธรณีวิทยา พื้นที่แอ่งไทร์เรห์เนียนก่อให้เกิดแผ่นดินไหวรุนแรงขึ้นหลายครั้ง นอกเหนือจากแผ่นดินไหว 6.2 แมกนิจูดในครั้งนี้แล้ว ยังมีแผ่นดินไหวที่เมืองลาควิลา ขนาด 6.3 แมกนิจูด เมื่อปี 2009 ซึ่งส่งผลให้มีการฟ้องร้องดำเนินคดีกับนักธรณีวิทยาประจำเมืองฐานบกพร่องในการคาดการณ์แผ่นดินไหวเป็นเหตุให้มีผู้เสียชีวิตเป็นจำนวนมากตามมา ซึ่งศาลพิพากษาให้ยกฟ้องในที่สุด นอกจากนั้นเมื่อปี 1997 ยังมีแผ่นดินไหวขนาด 6.0 แมกนิจูด ที่มีผู้เสียชีวิตกว่า 100 ราย และอาคารที่พักอาศัย 80,000 หลังได้รับความเสียหาย
สถิติแผ่นดินไหวในบริเวณนี้ย้อนหลังไปได้นานถึงเกือบ 700 ปี และเคยเป็นเหตุให้ชาวอิตาลีในยุคกลางละทิ้งเมืองในย่านนี้มาแล้ว
